Αμερικανικές Εκλογές

Συνέβη κι αυτό, έκπληκτος ο κόσμος όλος και όχι μόνον οι ΗΠΑ, ήρθαν αντιμέτωποι με το εντελώς αλλόκοτο, την εκλογή του πλέον αμφιλεγόμενου υποψήφιου προέδρου στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών.

Συνέβη κι αυτό, έκπληκτος ο κόσμος όλος και όχι μόνον οι ΗΠΑ, ήρθαν αντιμέτωποι με το εντελώς αλλόκοτο, την εκλογή του πλέον αμφιλεγόμενου υποψήφιου προέδρου στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών.

       Χωρίς καμιά ιδιαίτερη γνώση ή εμπειρία γύρω από τα Δημόσια πράγματα, καμία εμπειρία στην πολιτική και τη Δημόσια Διοίκηση., με προσωποποιημένο όμως στο πρόσωπό του το αμερικανικό όνειρο και ικανότητες φαίνεται στην ιδιωτική οικονομία και το management. Αφού τρόμαξε και δίχασε το ίδιο του το κόμμα, των Ρεπουμπλικάνων και κατάφερε και υπερκέρασε όλους τους συνυποψήφιους του ρεπουμπλικάνους, μπήκε σαν ταύρος σε υαλοπωλείο και ανέτρεψε κάθε τι το συμβατικό.

       Με τις θέσεις του για το ΝΑΤΟ και την εξωτερική πολιτική σόκαρε και τρόμαξε, όχι μόνο την Αμερική αλλά και όλους τους φίλους και συμμάχους της. Η Pax- Americana τέθηκε υπό αναθεώρηση και τίποτε δεν θα είναι το ίδιο μετά την εκλογή του, δήλωνε τουλάχιστον μέχρι τώρα που το όνειρό του έγινε πραγματικότητα.

       Εμπορικές σχέσεις, διμερής ή παγκόσμιες σχέσεις, διεθνής συνθήκες για το κλίμα, για τους πρόσφυγες, κλπ., όλα φαίνεται να ανατρέπονται σύμφωνα με τα λεγόμενά του. Μία στροφή 180ο σε πολλές πολιτικές που φανερώνουν την ασυνέχεια του κράτους με τεράστιο εννοείται κόστος!

       Το μεγάλο ερώτημα είναι, γιατί ενώ τόσα τεράστιας σημασίας πράγματα διακυβεύονται,  ο “σοφός”  αμερικανικός λαός τον εξέλεξε και μάλιστα με μια άνετη πλειοψηφία και στα δύο σώματα του κογκρέσου.

       Η απάντηση είναι ιδιαίτερα δύσκολη και ασφαλώς οι πιο γνώστες Αμερικάνοι αναλυτές, θα προσπαθήσουν να τη δώσουν σίγουρα μέσα από ποικίλες θεωρίες και ερμηνείες.

       Αυτό όμως που φάνηκε καθαρά νομίζω σ’ αυτές τις εκλογές είναι η ψήφος οργής το rebellion, όπως ονομάστηκε.

       Μια ανάλογη, βολική ψήφος “αγανάκτησης” για τους “σοφούς Δημοκρατικούς λαούς”, εμφανίστηκε και αλλού ανά την Ευρώπη τελευταία, μέσα από το Brexit, την Lepen, τον Φάρατς, τους ακροδεξιούς της Γερμανίας, τον ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, τους  Rodemos στην Ισπανία, στην Ουγγαρία , την Σλοβακία κλπ.

       Κοινός παρανομαστής η “αγανάκτηση” του κόσμου απέναντι στις πρακτικές του συστήματος της “Δημοκρατίας”  σε επίπεδο χωρών αλλά και της ενωμένης Ευρώπης συνολικά.

Η πολιτική των ανοικτών συνόρων και η ανασφάλεια που αυτή συνεπάγεται για τους πολίτες του Δυτικού Κόσμου.

       Πρακτικές συστημικών κομμάτων που χρόνια, τώρα αντί να τροφοδοτούν την κοινωνία με τα ιδανικά της δημιουργίας, της αξιοπρέπειας, της εργασίας, της περηφάνιας των λαών, στην προσπάθειά τους να αγοράσουν ψήφους, σπατάλησαν αφειδώς χρεώνοντας τα κράτη, εκμαύλισαν συνειδήσεις  οδηγώντας  στην μαλθακότητα , λαούς με σφρίγος και δημιουργικότητα .

       Έτσι οι Δυτικές κοινωνίες αφού έζησαν μερικές δεκαετίες, απολαμβάνοντας  επίπεδα διαβίωσης υψηλότερα από αυτά που τους αναλογούσαν, κυρίως μέσω του υπερδανεισμού των κρατών από τις αγορές, πράγμα που σε υπερθετικό βαθμό συνέβη και στην Ελλαδίτσα μας.

       Αφού μέσα από τα συστήματα υπερβολικής φορολόγησης, αναδιανομής και επιδομάτων “κοινωνικής πολιτικής” κλπ. φρέναραν την επιχειρηματικότητα και την κάθε  προσπάθεια για δημιουργία.

                   Αφού επιβραβεύτηκε και επιδοτήθηκε η ελάχιστη προσπάθεια, η μιζέρια, η κουτοπονηριά των λαμόγιων “αναξιοπαθούντων”.

Αφού αφέθηκαν όλες οι βιομηχανίες της Δύσης να μεταναστεύσουν στην Κίνα, Ασία και αλλού, ορθά κατά την άποψή μου, χωρίς όμως να υπάρξει κανένας προγραμματισμός, ώστε να δημιουργηθεί εναλλακτική ευκαιρία απασχόλησης, για τις στρατιές των ανέργων εργατών στη Δύση.

Αφού, ακόμη χειρότερα, μέσα από τις δαιδαλώδεις διαδικασίες της σύγχρονης παγκοσμιοποιημένης οικονομίας , προέκυψαν οικονομικοί γίγαντες και πίσω τους κρυμμένοι πάμπλουτοι ελάχιστοι επιχειρηματίες,golden boys και καμιά φορά απατεώνες κάθε είδους.

       Αφού πέρασε η άποψη ότι σύνορα δεν υπάρχουν και κάθε μετανάστης έχει το δικαίωμα να έρθει και να μοιραστεί τα επιδόματα και τον ιδρώτα των Δυτικοευρωπαίων και Αμερικανών πολιτών.

       Άρχισε  να φουντώνει η αγανάκτηση και ο θυμός όλων των πολιτών, καθώς μετά την κρίση ( που βασικά ήταν απόρροια του υπερδανεισμού, της φαυλότητας του πολιτικού “Δημοκρατικού Συστήματος” της Δύσης, του εκμαυλισμού των λαών, της επίπλαστης ευημερίας μέσα από οικονομίες της κατανάλωσης ). Άρχισε να αντιλαμβάνεται ότι χάνει το επίπεδο ευημερίας που είχε κατακτήσει έστω, εξαγοραζόμενος από το φαύλο πολιτικό “Δημοκρατικό Σύστημα”.

                   Θυμωμένος λοιπόν, αλλά χωρίς δυνατότητα αλλά και τόλμη να αντιληφθεί τις αιτίες που τον οδήγησαν εδώ, χωρίς αυτοκριτική διάθεση , τα έβαλε με το κατεστημένο και πράγματι διεφθαρμένο “Δημοκρατικό” πολιτικό σύστημα, γρανάζι του οποίου όμως ήταν και ο ίδιος όσο καιρό βολευόταν!

       Αντί όμως να ψάξει και να βρει τα αίτια που τον έφτασαν εδώ, αντί να ψάξει να βρει  σοβαρές φωνές, που θα τον οδηγούσαν πίσω στο δρόμο των αξιών, της προσπάθειας , της δημιουργίας και της αξιοπρέπειας, διάλεξε να βρει φωνές λαϊκίστικες, αυτούς που τάχατες ξέρουν την συνταγή της ευδαιμονίας των λαών, χωρίς μεγάλη προσπάθεια και ιδρώτα!

       Έτσι κάπως προέκυψε και ο νέος Πλανητάρχης!

Ο Θεός να τον φωτίσει λοιπόν, γιατί αλίμονο σ’ όλους μας!

 

Για τις Ομάδες Κοινωνικής Δράσης

    Κομνηνός Γεώργιος     

 

  

Εάν συμφωνείτε με τις Ομάδες Κοινωνικής Δράσης  ενώστε τη φωνή σας μαζί μας και ενταχθείτε σε μια Ομάδα Δράσης για να αγωνιστούμε μαζί για την λύση των προβλημάτων που ταλανίζουν την κοινωνία.

Επικοινωνήστε μαζί μας στο e-mail:okd2010@hotmail.com ή στο Facebook: Ομάδες Κοινωνικής Δράσης (Omades Kinonikis Drasis).

Όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε μια πιο ανθρώπινη κοινωνία. Περιμένουμε τις ιδέες και τις απόψεις σας. Ευχαριστούμε.