Άρθρο του Προέδρου της Ε.Σ.ΠΕ.Ε.Ξ., Βάιου Τσαπρούνη

ΑΡΘΡΟ – ΕΠΙΣΤΟΛΗ

 του  Προέδρου της

Ένωσης Στρατιωτικών Περιφερειακής Ενότητας Ξάνθης (Ε.Σ.ΠΕ.Ε.Ξ.)

 Υπολοχαγού (ΥΠ-Π) Βάιου Τσαπρούνη

            Λίγο πριν τη δύση του 2023, μία δημοσιογραφική πληροφορία που τελικά επιβεβαιώθηκε από τον ίδιο τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, ήρθε να ταράξει τα «ήρεμα» νερά του Πολεμικού Ναυτικού (ΠΝ), με την πρόθεση της Κυβέρνησης να αποστείλει μία φρεγάτα στον κόλπο του Άντεν, υπό τη Διοίκηση του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού, για την προστασία των εμπορικών πλοίων απέναντι στις επιθετικές πυραυλικές, ως επί των πλείστων, ενέργειες των Χούθι της Υεμένης.

Για όσες και όσους παρακολουθούν, ειδησεογραφικά τουλάχιστον, τις εξελίξεις στο ΠΝ, γνωρίζουν ότι τα «νερά» του ΠΝ δεν «ταράχτηκαν» με την είδηση της αποστολής στον Κόλπο του Άντεν, ή καλύτερα στην Ερυθρά Θάλασσα, αλλά πολύ νωρίτερα. Απλά η αποστολή αυτή, κορύφωσε, σε επίπεδο δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος και δημοσιότητας, τα όποια προβλήματα ενδεχομένως αντιμετωπίζει το ΠΝ.

Εξαιτίας της ιδιότητάς μου, ως εν ενεργεία στέλεχος των Ενόπλων Δυνάμεων, δεν θα αναφερθώ σε επιχειρησιακά ζητήματα, ούτε και στο αν υπήρχαν παραιτήσεις εξαιτίας της πολύμηνης αποστολής στην Ερυθρά Θάλασσα, θέμα που μέσα από δημοσιογραφικές αναφορές φέρεται να διέψευσε το Υπουργείο. Μπορώ, όμως, να αναφέρω πορίσματα και συμπεράσματα, τα οποία ελεύθερα διακινούνται από την ίδια την Κυβέρνηση και να προσεγγίσω το ζήτημα των αποστολών, μέσα από τα μάτια των στρατιωτικών που έδωσαν όρκο να φυλάνε τα σύνορα και τη σημαία της πατρίδας μας.

Οι παραιτήσεις στο ΠΝ είναι γεγονός και ουδείς μπορεί να διαψεύσει. Μία έρευνα στο διαδίκτυο και στα ΦΕΚ των αποστρατειών είναι αρκετή για να αποκαλύψει την αλήθεια. Ποιοί είναι, όμως, οι παράγοντες των αποστρατειών, πέρα των συνήθων; Μα φυσικά η δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία εξωθούνται οι στρατιωτικοί του ΠΝ και οι ολοένα αυξανόμενες απαιτήσεις χρόνου και καθηκόντων από την Υπηρεσία, εξαιτίας της υποστελέχωσης, οι οποίες σε καμία των περιπτώσεων δεν αναγνωρίζονται, σε κανένα επίπεδο, πόσο μάλλον οικονομικό.

Ακόμα και το περίφημο «επίδομα στόλου», το επαυξημένο επίδομα ειδικών συνθηκών, όχι μόνο δεν στάθηκε ικανό να αποτρέψει τις αποστρατείες των στρατιωτικών του ΠΝ, αλλά αντίθετα, προκάλεσε μεγαλύτερη και δικαιολογημένη αγανάκτηση, θλίψη και απογοήτευση, κάνοντας και τους πιο αισιόδοξους για το μέλλον τους συναδέλφους, να αναθεωρήσουν. Η καθαρή αύξηση των 20 ευρώ, σε σχέση με την πρότερη κατάσταση του ανωτέρω επαυξημένου επιδόματος, όχι μόνο εξανεμίστηκε στον συμψηφισμό της κατά τον φορολογικό ισολογισμό, αλλά στάθηκε η αιτία πολλά από τα στελέχη που εκτέλεσαν πολυήμερα «ταξίδια», μακριά από τις οικογένειές τους να λάβουν μισθούς μειωμένους κατά μερικές εκατοντάδες ευρώ!!! Εκεί λοιπόν που τους χρωστούσαν, τους πήραν και το βόδι!

Η όλη κατάσταση που είχε διαμορφωθεί με τις αποστρατείες, πολύ πριν τη θέσπιση του εν λόγω επιδόματος, όχι μόνο δεν άλλαξε με τη θέσπισή του, αλλά επιδείνωσε την κατάσταση, γεγονός που έγινε αντιληπτό από τον κ. ΥΕΘΑ. Σε πρόσφατες δηλώσεις του, έκανε λόγο για επαναρρύθμισή του, ώστε να ανταποκρίνεται στη δίκαιη ευγνωμοσύνη της ελληνικής κοινωνίας και της πατρίδας απέναντι στη μεγάλη εκπλήρωση του εθνικού καθήκοντος και της εθνικής αποστολής, όπως χαρακτηριστικά τόνισε. Σε αυτό το σημείο, είναι σημαντικό να γίνει αντιληπτό ότι το εν λόγω επίδομα, όχι μόνο πρέπει να αυξηθεί κατακόρυφα, αλλά θα πρέπει και να χορηγείται αφορολόγητα! Ένα κύμα παραιτήσεων ή αποστρατειών που γίνεται τσουνάμι, δεν ανακόπτεται με κυματοθραύστες…

Σε αυτό το σημείο και βάζοντας στο πλαίσιο της τοποθέτησης τις αποστολές εκτός συνόρων και ειδικότερα την αποστολή στην Ερυθρά Θάλασσα, θα πρέπει να σταθούμε στους προβληματισμούς των στελεχών, τόσο του ΠΝ, όσο και των ΕΔ γενικότερα, οι οποίοι δεν μπορούν ανοικτά να εκφραστούν, εξαιτίας της στρατιωτικής τους ιδιότητας. Φανταστείτε, όταν δεν μπορούν να εκφραστούν απλοί προβληματισμοί, πώς είναι δυνατόν να εκφραστούν αντιρρήσεις!

Με μία προσεκτική και συντηρητική προσέγγιση, μπορεί να εξεταστεί κατά πόσο μια αποστολή εκτός συνόρων, πόσο δε μάλλον σε πολεμικό περιβάλλον, εξυπηρετεί τα συμφέροντα της πατρίδας μας, όταν το πιο κοντινό σε προάσπιση συμφέροντος ελληνικής απόχρωσης στον Κόλπο του Άντεν περιλαμβάνει το ονοματεπώνυμο του πλοιοκτήτη και μόνο! Από πότε, άραγε, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Χώρας και το προσωπικό της θα πρέπει να πολεμήσουν -και μάλιστα εκτός συνόρων- για την προάσπιση Ομίλου που ούτε καν αποδίδει στο ελληνικό δημόσιο φόρους και δασμούς αν ο ίδιος (ο Όμιλος) δεν το επιθυμεί, ούτε καν περιλαμβάνει στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, ελληνικό πλήρωμα στα πλοία του;

Παράλληλα, λαμβάνοντας υπόψη το έγκλημα στη Λιβύη, με την απώλεια πέντε εξαίρετων συναδέλφων μας, εύλογα δημιουργούνται ανησυχίες και ερωτηματικά, ως προς το κατά πόσο ο σχεδιασμός, τα μέσα, τα υλικά και ο εξοπλισμός είναι ικανός να ανταπεξέλθει σε μία τέτοια αποστολή ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΟΡΩΝ, προσφέροντας τη μέγιστη δυνατή προστασία στο προσωπικό; Θα υπάρξουν άραγε εγγυήσεις προστασίας από φίλιες δυνάμεις, οι οποίες διαθέτουν ανώτερα αμυντικά συστήματα, ώστε όσες και όσοι συμμετέχουν (αν τελικά υλοποιηθεί η αποστολή) να επιστρέψουν υγιείς και αρτιμελείς στις οικογένειές τους;

Εν κατακλείδι, η Κυβέρνηση θα πρέπει, εκτός των άλλων, να λάβει υπόψη της κατ’ ελάχιστον τα παρακάτω:

α.         Αναπροσαρμογή προς τα επάνω και κατάργηση της φορολόγησης του επαυξημένου επιδόματος ιδιαίτερων συνθηκών ή ειδικών αποστολών.

β.         Βελτίωση των συνθηκών εργασίας και διαβίωσης των πληρωμάτων, με επίκεντρο την ασφάλεια.

γ.         Άμεσες προσλήψεις προσωπικού μέσω διαγωνισμών.

δ.         Αύξηση των εισακτέων στις στρατιωτικές παραγωγικές σχολές.

ε.         Αν η αποστολή πολεμικών πλοίων εκτός συνόρων, είναι υπαρκτή, και αναγκαία, πόσο δε μάλλον όταν πρόκειται για την προάσπιση ιδιωτικών συμφερόντων.

Όσο δε για τις απόψεις που ακούγονται, περί πληρωμής της αποστολής σε όλα τα  επίπεδα από την Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών, θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι, η Ελληνίδα και Έλληνας Στρατιωτικός, ούτε μισθοφόρος είναι, ούτε πολεμοχαρής. Την ζωή της και ζωή του ορκίστηκε να δώσει για τη διαφύλαξη των συνόρων της πατρίδας του και όχι για τη διαφύλαξη διακινούμενων εμπορευματοκιβωτίων και δεξαμενών καυσίμων.

Με εκτίμηση