Ο Ερντογάν έσπειρε στη Γενική Συνέλευση ΟΗΕ τον σπόρο της αναγνώρισης του ψευδοκράτους

Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης που επαίρεται, ακόμα και στον ΟΗΕ, ότι είναι ιστορικός και γνώστης των διεθνών σχέσεων, αδυνατεί να αντιληφθεί τα στοιχειώδη: Στις διακρατικές και διεθνείς σχέσεις, κανένας δεν σέβεται εκείνον που δεν σέβεται τον εαυτό του και δεν υπερασπίζεται το κράτος, την κυριαρχία, την ανεξαρτησία, τα συμφέροντα, τις ελευθερίες, τις αξίες, την ιστορία και την αξιοπρέπειά του

Πριν από την ομιλία του Προέδρου της Κύπρου στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ (209/2023), προκλήθηκε μεγάλη συζήτηση εάν ο Ν. Χριστοδουλίδης όφειλε να αποχωρήσει από την αίθουσα της Συνέλευσης ή όχι. Η αιτία ήταν η ομιλία του Τούρκου Προέδρου (19/9/2023). Ο Ταγίπ Ερντογάν είπε ότι η εξεύρεση λύσης στο Κυπριακό δεν μπορεί να επιτευχθεί με το μοντέλο της ομοσπονδίας. Απευθυνόμενος στους Προέδρους και στους Πρωθυπουργούς των 193 κρατών-μελών του ΟΗΕ, ζήτησε να αναγνωρίσουν το κατοχικό ψευδοκράτος: «Καλούμε τη διεθνή κοινότητα να το αποδεχθεί και να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία της ‘‘Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου’’ και να δημιουργήσει διπλωματικούς, πολιτικούς και οικονομικούς δεσμούς με αυτήν τη χώρα».

Η έκκληση Ερντογάν προς τη διεθνή αμφικτυονία δεν είναι ούτε τυχαία ούτε ενστικτώδης. Είναι άρτια μελετημένη και στοχευμένη απόφαση, η οποία, πρώτον, σπέρνει τον σπόρο της μελλοντικής, πιθανής αναγνώρισης του ψευδοκράτους, κυρίως από ισλαμικά, τουρκόφωνα και τουρκογενή κράτη με πρώτο το Πακιστάν. Γι’ αυτόν τον σκοπό η Τουρκία εργάζεται πυρετωδώς και μεθοδικά εδώ και καιρό. Δεύτερον, στέλνει ακόμα μια φορά ξεκάθαρο μήνυμα προς την ελληνική πλευρά ότι, οριστικά και αμετάκλητα για την Τουρκία, η αγγλικής επινόησης, τουρκικής υιοθέτησης και ελληνικής αποδοχής διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία εξεμέτρησε προ καιρού το ζην. Τρίτον, η Τουρκία και οι εγκάθετοί της στα κατεχόμενα δεν πρόκειται να μετακινηθούν από την ήδη στερρώς διατυπωθείσα αξίωσή τους για λύση δύο κρατών, για τα οποία προδιέθετε διάφορους και ο τέως Πρόεδρος, Ν. Αναστασιάδης.

Η Λευκωσία, μετά την ομιλία Ερντογάν, άφησε να διαρρεύσει ότι δεν ανέμενε κάτι διαφορετικό και ότι περίμενε να δει πώς θα εξελιχθεί η συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν. Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης, μετά από ενημέρωση από τον Έλληνα Πρωθυπουργό, εμφανίστηκε ευχαριστημένος με ό,τι αυτό εξυπονοείται. Η Αθήνα άφησε να νοηθεί πως ο Μητσοτάκης επανέλαβε στον Ερντογάν ότι λύση δύο κρατών ήταν εκτός συζήτησης. Ποια είναι η καθημερινή προσπάθεια του Κύπριου Προέδρου; Να πείσει τα Ην. Έθνη να διορίσουν ειδικό απεσταλμένο, που με ειδικό αντιπρόσωπο, που θα διόριζε η Ευρωπαϊκή Ένωση, θα συνέβαλλαν στην ευόδωση των συνομιλιών, εάν και εφόσον θα επανήρχιζαν. Εμφανώς, ο Ν. Χριστοδουλίδης επένδυσε πολλές προσδοκίες στην αδιέξοδη πολιτική κατευνασμού, εξημέρωσης και ικεσίας προς τον Ερντογάν. Ακόμα και στην ομιλία του στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, απηύθυνε μελοδραματική έκκληση στον σουλτάνο.

Αφού διακήρυξε πως: «Δεν υπάρχει, και ποτέ δεν θα υπάρξει, άλλη βάση για τη διευθέτηση του κυπριακού ζητήματος από αυτήν που υπαγορεύεται από τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Η παρανομία που απορρέει από την εισβολή, η επιθετικότητα και η χρήση βίας δεν μπορούν να αναγνωριστούν», ανέκραξε: «Κύριε Ερντογάν, ας συνεργαστούμε καθοδηγούμενοι από ένα όραμα ειρήνης. Ας οικοδομήσουμε ένα λαμπρότερο μέλλον για τις χώρες μας, μέσω του διαλόγου και του σεβασμού της διεθνούς νομιμότητας». Σε ποιον έκανε αυτήν την έκκληση; Στον κατακτητή της Κυπριακής Δημοκρατίας! Ούτε καν πέρασε από το μυαλό του Κύπριου Προέδρου να απαιτήσει αποχώρηση του Αττίλα. Ή να καταγγείλει, έστω, τη βάναυση παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών των Κυπρίων, τον εποικισμό, τα εγκλήματα και την εθνοκάθαρση.

Είναι εμφανές ότι μάλλον δεν θα διοριστεί ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ, αφού και η πολυαναμενόμενη συνάντηση του ΓΓ του ΟΗΕ με τον Ερντογάν δεν πραγματοποιήθηκε, με ευθύνη της τουρκικής πλευράς. Με απλά λόγια: Ο σουλτάνος έφτυσε τον Γκουτέρες διότι, αν συναινούσε σε διορισμό ειδικού απεσταλμένου η Τουρκία, θα συγκατάνευε και στον διορισμό ειδικού αντιπροσώπου της ΕΕ. Αποστολή του ειδικού απεσταλμένου του ΟΗΕ θα είναι να διερευνήσει και να προετοιμάσει το έδαφος για επανέναρξη των συνομιλιών. Πάνω σε ποια βάση; Ιδού το μέγα ερώτημα που δεν απαντά κανείς. Η Τουρκία και τα κατοχικά όργανά της, εμμένουν αταλάντευτα σε λύση δύο κρατών και σε κυριαρχική ισότητα.

Ο Ν. Χριστοδουλίδης επιμένει σε λύση-αχταρμά, δηλ. στην τουρκοδιζωνική, η οποία, όπως ισχυρίζεται, είναι συμβατή με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και τις αρχές και αξίες της ΕΕ, διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και βασικές ελευθερίες των νόμιμων κατοίκων της νήσου και τους απαλλάσσει από ξένες εξαρτήσεις και αναχρονιστικές εγγυήσεις. Οι διακηρύξεις Χριστοδουλίδη συνιστούν αφόρητη, πρωτοφανή πολιτική εξαπάτηση των Ελλήνων της Κύπρου. Μέχρι σήμερα, ούτε ο Χριστοδουλίδης ούτε οι προκάτοχοί του εξήγησαν ποιο είναι το περιεχόμενο της προωθούμενης διζωνικής. Δεν εξήγησαν ποτέ πώς ταυτίζονται οι κραυγαλέες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών με το κοινοτικό κεκτημένο και το κράτος δικαίου. Δεν εξήγησαν ποτέ γιατί δεν ισχύει η πανανθρώπινη, αμάχητη αρχή: Ένας άνθρωπος μία ψήφος αλλά, αντ’ αυτής, με τη διζωνική: Μία τουρκική ψήφος θα ισούται με πέντε ελληνικές!

Η τουρκοδιζωνική θα οδηγήσει στη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, του μόνου εναπομείναντος διεθνούς θώρακος των Κυπρίων, και στην εγκαθίδρυση δύο συνιστώντων κρατιδίων που θα μοιραστούν την εξουσία. Θα λειτουργούν τρεις κυβερνήσεις, τρία Κοινοβούλια, τρεις δημόσιες υπηρεσίες, τρεις ημικρατικοί οργανισμοί, τρία τελωνεία, τρεις αστυνομίες, πολλαπλοί θεσμοί, οι οποίοι θα στοιχίζουν δεκάδες εκατομμύρια στους Κύπριους φορολογούμενους. Αν η τουρκοδιζωνική είναι δημοκρατική, βιώσιμη και λειτουργική λύση, όπως την ευαγγελίζεται παραπλανητικά και ο Χριστοδουλίδης, τα… θετικά της οποίας θα μας εξηγήσει η λαλίστατη Πρόεδρος του ΔΗΣΥ, γιατί θα χρειάζεται «μηχανισμός επίλυσης αδιεξόδων»; Τον τελευταίο καιρό, ο Κύπριος Πρόεδρος αναλίσκεται σε μελοδραματικές πλην γελοιώδεις και γλοιώδεις εκκλήσεις προς τον κατοχικό Τατάρ και προς τον σουλτάνο, για να συζητήσουν τις διαφορές τους και να φέρουν τη ειρήνη ώστε να επικρατήσει, αμερικανιστί, μια win-win ή, κατά τον σουλτάνο, μια kazan-kazan, κατάσταση πραγμάτων.

Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης που επαίρεται, ακόμα και στον ΟΗΕ, ότι είναι ιστορικός και γνώστης των διεθνών σχέσεων, αδυνατεί να αντιληφθεί τα στοιχειώδη: Στις διακρατικές και διεθνείς σχέσεις, κανένας δεν σέβεται εκείνον που δεν σέβεται τον εαυτό του και δεν υπερασπίζεται το κράτος, την κυριαρχία, την ανεξαρτησία, τα συμφέροντα, τις ελευθερίες, τις αξίες, την ιστορία και την αξιοπρέπειά του. Γι’ αυτά ακριβώς, ο Κύπριος Πρόεδρος ΟΦΕΙΛΕ να αποχωρήσει διαμαρτυρόμενος μετά την έκκληση Ερντογάν για αναγνώριση του κατοχικού ψευδοκράτους. Παρέμεινε στην αίθουσα της Γενικής Συνέλευσης ενεός και χάσκοντας, διότι δεν ήθελε να… χαλάσει το ανύπαρκτο κλίμα ανύπαρκτων συνομιλιών. Νόμισε ότι θα… καλοπιάσει τον σουλτάνο. Οι Τούρκοι – και όλοι οι παριστάμενοι – πήραν το μήνυμα της υποτέλειας, της δουλοφροσύνης και του ραγιαδισμού της ηγεσίας μας.