Με την Μαρία πρωτοσυναντηθήκαμε τον Σεπτέμβριο του 1978. Πρωτάκια τότε στην αυλή του 3ου Γυμνασίου Ξάνθης.
Το 1ο Μεικτό Ιστορικό Γυμνάσιο στον Νομό.
Είχαμε αξιόλογους Δασκάλους-Καθηγητές
που τους θυμόμαστε πάντα με νοσταλγία,
τώρα που τα χρώματα αλλάζουν κάθε μέρα
και οι λογής λογής δερβίσηδες
ποθούν να πίνουν από το ποτήρι μας.
Και αποφοιτήσαμε μαζί, με όλα τα υπόλοιπα παιδιά
τον Ιούνη του 1984 από το 2ο Λύκειο Ξάνθης,
έπειτα από έξι συναπτά χρόνια κοινής μαθητικής πορείας τρώγοντας το άγριο μέλι μιας χώρας,
που ακουμπούσε στους στίχους του τραγουδιού:
«κι όσοι από τον ύπνο μας την κάναμε κοπάνα,
κρατήσαμε την εικόνα εκείνου του αλητάμπουρα
που κρέμαγε την σφεντόνα».
Δεν υπάρχει καμία αρνητική θύμηση από κανένα
από αυτά τα έξι χρόνια και από κανέναν συμμαθητή.
Απλώς κάποια «άτυχα» παιδιά,
μας άφησαν στο πέρασμα αυτής της πορείας,
εδώ σε αυτόν τον μάταιο κόσμο να βολοδέρνουμε
τα όνειρα μας σε μια προβλήτα για όλα αυτά που δεν θα δούμε.
Σε μία Πόλη όπου η ιστορική αμνησία δεν είναι φυσικό φαινόμενο, αλλά πράξη βούλησης,
μιας και ο δύσκολος γάμος προσπαθεί να γίνει ανθεκτικότερος
και το αναγκαίο διαζύγιο θα φέρει συμφορές,
καθώς τώρα τα κομποσκοίνια των πραματευτάδων
ετοιμάζονται να μπουκάρουν στα μάρμαρα
φέρνοντας τους θορυβούντες θαυματοποιούς
της μυθολογίας του αλλιώς….
Περίμενα με ανυπομονησία την έκδοση της πρώτης αυτοτελούς λογοτεχνικής της κατάθεσης.
Εκδόσεις Ρώμη:
«Η Ζωή στο μπαλκόνι»
ISBN: 978-960-655-145-1
Αριθμός Σελίδων: 204
Διαστάσεις: 14Χ21 εκ.
Ένα πολυφωνικό αφήγημα γεμάτο με τα στοιχεία
της ποιότητας και της ωριμότητας της Μαρίας.
Μια τοιχογραφία ηρώων στην καρδιά της μεγαλούπολης Θεσσαλονίκης με απόλυτα ομιλητικά τα τοπία της,
όπου γεγονότα και άνθρωποι αποτελούν ένα κινούμενο σύνολο
με την κάθε μια ύπαρξη να έχει και την δική της οπτική γωνία
από την οποία βλέπει τα πράγματα ή τα μεταφράζει.
Ιστορίες σκυμμένες πάνω από την δραματική όψη της ζωής,
να μαρτυρούν μιαν αυτάρκεια και μιαν ανεξαρτησία
αλλά κατά βάθος να αποτελούν ένα σύνολο αρραγές και συμπαγές.
Άψογα στημένες ανατροπές αλλά και υπόγειες αναφορές.
Πειστικοί χαρακτήρες σε ομολογίες για την άμεση λειτουργική τους σχέση με την ουσία του πραγματικού.
Η φυγή το καταφύγιο των παρανόμων, η μόνη διέξοδος.
Κάθε σελίδα με την ευρηματικότητα και την ευθυβολία
της συγγραφέως υπακούει στις εντολές μιας αδυσώπητης βούλησης.
Η Μαρία υφαίνει με εξαιρετική μαεστρία
για πρωτοεμφανιζόμενο μυθιστοριογράφο
τους παράλληλους και αλληλοτεμνόμενους
αφηγηματικούς βηματισμούς της.
Η Μαρία γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη.
Η μνήμη του γενέθλιου τόπου της,
είναι ένας διαρκής αναπροσδιορισμός της σημασίας του.
Το απόλαυσα το βιβλίο της, το καυτό πρωινό της Κυριακής
στο μπαλκόνι παρέα με τα σκυλιά μου, τον Λάμπη, τον Τζίμη,
τον Μένιο, τον Αίαντα και την Ίρμα.
Μαράκι μου εύχομαι τα καλύτερα.
Με εκτίμηση
Μιχάλης Σπανίδης
Εκδότης-Βιβλιοπώλης
