Τα Ποιήματα να μην στάζουν….

Η πρόσκλησή του ήταν ανοιχτή εδώ και καιρό.

Σήμερα μεσημέρι Τετάρτης υπό την απειλή ανοιξιάτικων αστραποβροχοσύνεφων ,

ποδηλάτισσα προς τον χώρο δράσης του.

Εδώ στην Γενησέα την πρώην Πρωτεύουσα

της Ξάνθης και τώρα έδρα του Δήμου Αβδήρων.

Τον βρήκα όπως πάντα ήρεμο, γαλήνιο και να περιπατεί στοχαζόμενος ποιητικά

 μαζί με τα ζωντανά του.

«Εκδότη μου, τι χαρά  και τι αναστάτωση μου φέρνεις.

Κάτσε να πάρεις και να γευτείς την  γεύση του αλατιού της Γης» μου μήνυσε.

Ανταποκρίθηκα άμεσα.

«Για πες τι συλλογιέσαι καθώς καρτερείς τον Μάη»

με ρώτησε.

«Άθεος είναι αυτός που δεν πιστεύει στον εαυτό του»

του είπα ότι διάβασα τελευταία.

Χαμογέλασε και με παρέδωσε τα χειρόγραφά του

για την νέα υπό έκδοση ποιητική του συλλογή.

Πρόσεξα εκδότη μου, μου είπε:

 «τα ποιήματα να μην στάζουν»

Ιλιάζ ευτύχησα που σε αυτόν

τον σύντομο ανθρώπινο βίο

να αξιωθώ να στοχαστώ ποιητικά μαζί σου.

Χαίρε Φίλε

Μιχάλης Σπανίδης

Εκδότης-Βιβλιοπώλης