Σε κάποια εποχή που καταρρέουν τα πάντα με πρώτο τον κρατικό μηχανισμό, υπάρχουν φωτεινές εξαιρέσεις.
Αυτοί που σε πείσμα των καιρών συνεχίζουν να δημιουργούν.
Στον τόπο μας λίγο πολύ σε όλα τα δημοτικά διαμερίσματα συνέχεια βλέπουμε να γίνονται πολλά και διάφορα.
Σήμερα θα ασχοληθώ με το Πόρτο Λάγος.
Λίγο πριν την έναρξη του απερχόμενου χειμώνα ( τρόπος του λέγειν ) καθαρίστηκε με πρωτοβουλία των κατοίκων το άλσος.
Ξεκίνησαν εργασίες ώστε να διαμορφωθεί σε μουσείο το παλιό Σχολείο.
Παρασχέθηκαν διευκολύνσεις σε αλλοδαπούς ερευνητές – φωτογράφους που έσπευσαν εκεί για να φωτογραφίσουν τα σπάνια πουλιά της λίμνης.
Την 1η του Απρίλη μας ενημερώνουν οι ακατάβλητοι κάτοικοι με προεξέρχοντα τον Αργύρη Προμοίρα πως με κανώ θα γίνει διάπλους μέχρι τη Νέα Κεσσάνη.
Εδώ στέκομαι με μεγάλη προσοχή.
Και φαντασία, που την έχω ανέκαθεν.
Πήρε το μάτι μου σε κάποια ηλεκτρονική σελίδα πως τελειώνουν όλες οι απαραίτητες διαδικασίες ( στην Ελλάδα διαρκούν από λίγα χρόνια έως ποτέ ) και θα ξεκινήσει στην Πάτρα να λειτουργεί υδατοδρόμιο.
Υδατοδρόμια λογικά έπρεπε να διαθέτουμε αμέτρητα.
Αν αποκτήσουμε θα χάσουμε το χαρακτηρισμό της χώρας του ποτέ και πουθενά.
Το Πόρτο Λάγος δικαιούται τολμώ σαν σκηνοθέτης να πω ένα υδατοδρόμιο.
Αν οι λιμενικές εγκαταστάσεις δεν το επιτρέπουν, ας γίνει στο Φανάρι.
Για πλείστους όσους λόγους με προεξάρχοντα αυτόν της Ιεράς Μονής του Αγίου Νικολάου και της Παναγίας Παντάνασσας.
Τον ομορφότερο της χώρας αδιαμφισβήτητα. με την πολύ μεγάλη επισκεψιμότητα.
Για τους βιότοπους και όσα ακολουθήσουν την παρουσία πλωτών μέσων στη λίμνη.
Για να ξεκολλήσουν από την αδράνεια οι επιτετραμμένοι πλην τετριμμένοι …
Στέλιος Αρσενίου
