Η τσουκνίδα είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα φυτά της ελληνικής υπαίθρου.
Κάθε άνοιξη αναπτύσσεται κατά συστάδες και με τις χαρακτηριστικές βελόνες της είναι έτοιμη να υπερασπιστεί τον ζωτικό της χώρο προξενώντας κνησμό σε όποιον έρθει σε επαφή μαζί της.
Ευτυχώς, το φαινόμενο είναι παροδικό και μετά από μία ώρα δεν υπάρχει κανένα σύμπτωμα.
Υπάρχει φυσικά και το αντίδοτο, που είναι η μολόχα.
Κόβουμε λίγα φύλλα, τα τρίβουμε στο σημείο όπου μας τσίμπησε η τσουκνίδα και ο πόνος περνάει.
Η τσουκνίδα έχει κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και χρησιμότητες.
Κατ’ αρχάς, έχει μεγάλη διατροφική αξία.
Πλήθος φλαβονοειδών, φυλλικό οξύ, πυρίτιο, πολλές βιταμίνες, μυρμηκικό οξύ, σελήνιο κ.ά.
Μαζί με τη διατροφική της αξία, παρατήρησαν ότι έφερνε μια γενικότερη αναζωογόνηση στο σώμα.
Ο Ιπποκράτης την είχε χαρακτηρίσει «πανάκεια», το φυτό που κάνει για όλες τις ασθένειες.
Με λελογισμένη χρήση μπορούμε να επωφεληθούμε από τις ιδιότητές της, ιδιαίτερα από την καθαριστική ικανότητα που έχει.
Μαζί με την αγκινάρα και το σπαράγγι, τα οποία εντελώς… τυχαία ωριμάζουν και αυτά την άνοιξη, προετοιμάζουν το σώμα μας για τον έντονο ρυθμό του καλοκαιριού, καθαρίζοντας τα φίλτρα του οργανισμού μας.
Η τσουκνίδα σε δύσκολες εποχές της ιστορίας μας έδωσε λύσεις, καθώς ήταν τσάμπα, εύκολη στη συγκομιδή και αρκετά θρεπτική για να χορτάσει ένας άνθρωπος.
Από πολύ παλιά την έκαναν πίτα, σούπα και τώρα τελευταία αφέψημα και χυμό.
Στο Ζαχαροπλαστείο ” ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ” δώσαμε στην τσουκνίδα για όλα αυτά τα χαρακτηριστικά της κάποια θέση δίπλα σε ανάλογες προηγηθείσες παρασκευαστικές πρωτοτυπίες από το παρελθόν.
