Τρίτο Μάτι

ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΔΕΣ: ΟΙ ” ΧΙΟΝΟΔΡΟΜΟΙ ” ΤΗΣ ΓΕΥΣΗΣ!!

Ο καιρός έχει ήδη αλλάξει, ο χειμώνας κοντεύει να μας χτυπήσει την πόρτα και εμείς είμαστε έτοιμοι να τον υποδεχτούμε, με το κατάλευκο παραδοσιακό γλυκό της Ελλάδας που σηματοδοτεί τις γιορτές των Χριστουγέννων και έχει φανατικούς φίλους σε όλο τον κόσμο.
Αφράτοι κουραμπιέδες που κάνουν τα παιδιά να λατρεύουν τις γιορτές, λευκοί σαν τις χιονισμένες βουνοκορφές, βουτυράτοι με το τραγανό αμύγδαλο να δίνει μια μοναδική υφή και γεύση, όπου και να στρωθούν εντυπωσιάζουν και ομορφαίνουν το χώρο.
Είναι ένα από τα κύρια γλυκά που μας έρχονται αυτόματα στο νου με το άκουσμα της λέξης Χριστούγεννα, αποτελούν σύμβολα των χειμερινών εορτών και δε λείπουν ποτέ από κανένα Χριστουγεννιάτικο τραπέζι.
Έχετε αναρωτηθεί όμως ποτέ από πού προήλθαν αυτά τα αγαπημένα μας γλυκά και πως πήραν το όνομά τους;
Πάμε ένα ταξίδι στην την Ιστορία του κουραμπιέ.
Έχει τις ρίζες του στην Περσία, από όπου και το γλύκισμα ταξίδεψε σε ολόκληρη την Ανατολή, τα Βαλκάνια και φυσικά τη χώρα μας. Όπως κάθε διάσημο γλυκό που σέβεται τον εαυτό του, για την πατρότητά του ερίζουν και άλλες χώρες, ιδιαίτερα ο Λίβανος, ενώ αντίστοιχα «κεράσματα» συναντάμε στην Τουρκία, στην Αλβανία, αλλά και σε ισπανόφωνες χώρες υπό την ονομασία Πολβορόν.
H πιθανότερη εκδοχή της “άφιξης” του κουραμπιέ στην Ελλάδα, όπως και πολλών άλλων συνταγών, είναι να έφτασαν στη χώρα με τις αποσκευές των προσφύγων από τη Μικρά Ασία και πιο συγκεκριμένα από τη Σμύρνη.
Ο κουραμπιές είναι πολλά χρόνια μαζί μας, όχι μόνο σαν Χριστουγεννιάτικο έθιμο, αλλά στην παράδοση και την λαογραφία μας είναι το απόλυτο γιορτινό γλύκισμα, που ψήνεται και σερβίρεται όλο τον χρόνο, αφού το έθιμο του κουραμπιέ, πασπαλισμένου με ζάχαρη άχνη έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές σε πολλές περιοχές της Ελλάδας και όχι απαραίτητα μόνο κατά τη διάρκεια των γιορτών των Χριστουγέννων.
Τα περισσότερα χωριά της Αιτωλοακαρνανίας συνηθίζουν να ετοιμάζουν κουραμπιέδες σε κάθε “χαρά” στο σπίτι, όπως γάμο ή βάφτιση.
Συναντάμε και το γαμήλιο κουραμπιέ ή εκείνον της βάφτισης αλλά και ο Πασχαλινός κουραμπιές!
Επίσης, στα νησιά οι κουραμπιέδες αποτελούν ένα γλύκισμα, με αρκετές παραλλαγές!
Ας δούμε και την προέλευση της ονομασίας του παραδοσιακού αυτού εδέσματος:

Qurabiya στα Αζέρικα, Kurabiye, στα Τούρκικα και φυσικά Κουραμπιές στα ελληνικά, που στην κυριολεξία σημαίνει Kuru = ξηρό, biye = μπισκότο.
Όμως, η ονομασία μπισκότο καθιερώθηκε τον Mεσαίωνα, ετυμολογικά προερχόμενη από το λατινογενές bis-cuit, που σημαίνει ψημένο δύο φορές (στα αρχαία ελληνικά λεγόταν δί-πυρον), ως τεχνική ψησίματος για να μην «χαλάει» εύκολα ο άρτος, κυρίως των στρατιωτών και των ναυτικών.
Στα σύγχρονα ιταλικά, η λέξη είναι biscotto (τo cookies έχει φλαμανδική ήτοι ολλανδική προέλευση που πέρασε στην αγγλική γλώσσα).
Το λατινικό bis-cuit διαδόθηκε μέσω των Βενετών εμπόρων και στην Ασία, όπου καθιερώθηκε ως παραφθορά της λατινικής λέξης, σε biya/biye, οπότε συνδέθηκε με το δικό τους Qura /Kuru (ξηρό) και έδωσε τη νέα μικτή (λατινο-ανατολίτικη) λέξη Qurabiya / Kurabiye, η οποία με αντιδάνεια ξαναγύρισε στη δύση και ελληνοποιημένη πλέον έδωσε το «κουραμπιές» με την έννοια του ξηρού μπισκότου, που διανθίστηκε με αμύγδαλα, ζάχαρη άχνη κ.λπ.
Και τέλος, κάτι που σίγουρα δεν ξέρατε: «κουραμπιέδες» ονομάστηκαν και οι άτολμοι στρατιώτες, ενώ το «παρατσούκλι» δόθηκε κατ’ εξοχήν στους στρατιώτες του Μουσολίνι!

Οι κουραμπιέδες του Ζαχαροπλαστείου ” ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ” από την ΞΑΝΘΗ δίνουν εορταστικό αέρα στο τραπέζι σας, γεύση & αίσθηση διαπιστευτηρίων πρεσβευτικών, για όλο τον κόσμο.
Αιγοπρόβεια επεξεργασμένα βούτυρα και αμύγδαλα της περιοχής από εξειδικευμένους τεχνίτες με θητεία πάνω από 30 χρόνια εξειδίκευσης στο ” χιονοδρομικό ” γλυκό.
Εξπέρ μαζί και σκιέρ!!
Στέλιος  Αρσενίου

Σχετικά Άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button