Κι όμως τελικά, εδώ στην Πόλη του Περίπου,
συνεχίζει να δρα μαινόμενος μαγικός ρεαλισμός
από αφήγηση σχέσεων οργανικών σχημάτων
και μηχανισμών,
που διακρίνονται για την αναπαράσταση
της πραγματικότητας, που οι ίδιες δημιούργησαν.
Το βραστό αβγό της ομηρίας της Πόλης ,
έχει αποδειχθεί πολύ σφιχτό,
ανάμεσα στην ερωτική και στην γευστική
φωτογραφική λαχτάρα.
Ο αφρός της καθημερινότητας,
με τις κίβδηλες πατάτες της αδέσμευτης ενημέρωσης
χαρακτηρίζεται από αναμασήματα,
ανέμελα χαζολογήματα
και ισοπεδωτική φλυαρία.
Ιεραπόστολοι ιχνηλάτες της παραμικρής λεπτομέρειας,
του ελάχιστου και του μηδαμινού,
εγκωμιάζουν την αμεριμνησία και την βραδύτητα
της αργής χρονοφαγίας του ακτιβισμού
των εκκεντρικών θαμώνων των σφαιριστηρίων.
Μικρόψυχοι καιροί,
γεμάτοι από ένα γοητευτικό σύνολο αντιφάσεων,
παραδιδόμενο στην αοριστία της μνήμης τους.
Ιδού λοιπόν η νέα παιδεία τους,
σε ομολογίες και φωτογραφικές γονυκλισίες.
Εναλλασσόμενες μάσκες,
σε παγιδευτικές μαγικές πόζες
και έντονο κυλιόμενο ψευδή συναισθηματισμό.
Κεντρικοί πρωταγωνιστές που θέλουν την Πόλη
εκτροφείο μιας δήθεν επαναστατικής κουλτούρας.
Οξέα μιας κάλπικης νεωτερικότητας
που μπόλιασαν στην Πόλη την σύγχυση ταυτότητας.
Παρακαλώ η καρέκλα είναι εδώ,
σας περιμένει…..
Με εκτίμηση
Μιχάλης Σπανίδης
Εκδότης-Βιβλιοπώλης
