“ΑΞΙΟΝ” ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Κατά τη λήγουσα σχολική χρονιά 2010 – 2011 είχα μερικές ευκαιρίες να ζήσω την ατμόσφαιρα των εκπαιδευτηρίων ΑΞΙΟΝ, που δημιούργησαν και λειτουργούν στην περιοχή μας οι παλιοί φίλοι και συνεργάτες, Ζήσης Μπρούμπης, Σταύρος και Φώτης Λίτσας. Παρόλο που είναι των Θετικών Επιστημών η επίδοσή τους σε καλλιτεχνικά και δημιουργικά θέματα είναι αξιοθαύμαστη.

Κατά τη λήγουσα σχολική χρονιά 2010 – 2011 είχα μερικές ευκαιρίες να ζήσω την ατμόσφαιρα των εκπαιδευτηρίων ΑΞΙΟΝ, που δημιούργησαν και λειτουργούν στην περιοχή μας οι παλιοί φίλοι και συνεργάτες, Ζήσης Μπρούμπης, Σταύρος και Φώτης Λίτσας. Παρόλο που είναι των Θετικών Επιστημών η επίδοσή τους σε καλλιτεχνικά και δημιουργικά θέματα είναι αξιοθαύμαστη.

Θυμάμαι με συγκίνηση την προετοιμασία και πραγματοποίηση της μεγάλης εκδήλωσης για τις 4 Οκτωβρίου 1919, καθώς και την πρωτοποριακή εκδήλωση για τη λογοτεχνία το Γενάρη του 2011 με την παρουσία του πεζογράφου Ισίδωρου Ζουργού.

Και αυτές τις μέρες “Τέσσερις μέρες το ΑΞΙΟΝ δείχνει … τις αξίες του” έγραφε η καλαίσθητη πρόσκληση που λάβαμε.

Από όλα έχει το ‘Ανοιχτό Σχολείο:

Αθλητισμός με μπάσκετ, ποδόσφαιρο, τέννις, αυτοάμυνα. Πρωταγωνιστές τα παιδιά του νηπιαγωγείου και του δημοτικού και βέβαια οι γυμναστές και οι γυμνάστριες.

Επίδειξη ενόργανης, χορού και μπαλέτου από μαθητές / μαθήτριες όλων των ηλικιών από τα νήπια ως τα λυκειόπαιδα με την επιμέλεια της κ. Παγκή Πετρίνας και του αεικίνητου κ. Πάρη Χανιώτη.

Σειρά έχει το Θέατρο : Παράσταση του έργου Οδυσσεβάχ της Ξένιας Καλογεροπούλου από τα παιδιά του Νηπιαγωγείου και Χοροθέατρο “Περσεφόνη… της Δήμητρας μοναχοκόρη” (αφιερωμένο στην ημέρα της γης) από τους μαθητές / μαθήτριες της Γ΄ και Δ΄ Δημοτικού, με επιμέλεια κ. Νατάσας Ανδρονικίδου και κ. Πάρη Χανιώτη.

Στις 5 Ιουνίου έκλεισαν οι τετραήμερες εκδηλώσεις με τη μεγάλη Μουσική Παράσταση “Αφιερωμένη σε μεγάλους Έλληνες συνθέτες” από τη χορωδία του σχολείου ( Ε΄ και ΣΤ΄ δημοτικού, Α΄ και Β΄ γυμνασίου) με τη μουσική επιμέλεια της φυσικού – μουσικού κας Νατάσας Ανδρονικίδου, την οποία και στο παρελθόν θαυμάσαμε για την ευαισθησία και καλλιτεχνική της αρτιότητα.

Απολαύσαμε 23 τραγούδια, με ενδιάμεσους θεατρικούς διαλόγους ( από τον Άγκο Αδέμ και τον Αλέξανδρο Πανταζίδη, της Α΄ Γυμνασίου, εκπληκτική η ορθοφωνία τους), με τις κιθάρες του Βασίλη Σκαρλάτου και Χριστόφορου Παπανικολάου και το δυνατό σαξόφωνο του Χάρη Λαζαρίδη. Το χορευτικό της Ηλιάνας Τζελέπη στην Πολίτικη Κουζίνα αέρινο.

Παρακολουθώντας κάτω από τον καλοκαιριάτικο νυκτερινό ουρανό τη συναυλία σκεπτόμουν αυτό που λέγει ο Γιώργος Σεφέρης “Λίγες οι νύχτες με φεγγάρι που μ’ αρέσαν” και παρακάτω στο ίδιο ποίημα Τελευταίος σταθμός “Ο άνθρωπος είναι μαλακός, ένα δεμάτι χόρτο”.

Ανοιχτό σχολείο είναι τα χαρούμενα παιδιά. Παιδιά κάθε προέλευσης. Αγωγή είναι να μάθεις να γελάς και να χαίρεσαι τη ζωή σου, να τη μοιράζεσαι τη ζωή σου με τους άλλους.

Ουσία όχι τύπος της εκπαίδευσης. Η πραγματοποίηση ενός ονείρου. Όλα αυτά έζησα το κυριακόβραδο στην πλατεία του σχολικού συγκροτήματος. Δεν θα κλείσω όμως έτσι.

Ανοιχτό σχολείο είναι τα χαρούμενα και δημιουργικά παιδιά. Έκπληξη τρανή η έντυπη έκδοση του διηγήματος “Η σκιά” της μαθήτριας Μαρίας Β. Κάλφα (Α΄ τάξη Γυμνασίου).

Ένα καλογραμμένο κείμενο που ανοίγει ένα δημιουργικό δρόμο στη Μαρία, που κατάγεται από το νομό Ροδόπης. Καταχάρηκα το διήγημα και ξαναψιθύρισα “Λίγες οι νύχτες με φεγγάρι…”.

Σχετικά Άρθρα

Back to top button