Εισήγηση του Εκδότη Μιχάλη Σπανίδη στην Εκδήλωση Θανάσης Μουσόπουλος 50 Χρόνια

Παρόντες:

Ο Αντιπεριφερειάρχης Ξάνθης Κωνσταντίνος Κουρτίδης.

Ο Δήμαρχος Ξάνθης Μανώλης Τσέπελης

Ο Αντιδήμαρχος Παιδείας και Τουρισμού Παναγιώτης Αμβροσιάδης

Ο Δημοτικός Σύμβουλος και Επικεφαλής Δημοτικής Παράταξης Σάββας Μελισσόπουλος.

Ο Δημοτικός Σύμβουλος, Αναπληρωτής Επικεφαλής Δημοτικής Παράταξης και μακρινός απόγονος του Γεωργίου Βιζυηνού Δημοσθένης Γεωργιάδης.

Ο Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Νομού Ξάνθης  Ιωάννης Σπανόπουλος.

Εκπρόσωποι του Προεδρείου της Φιλοπρόοδης Ένωσης Ξάνθης

Η Πρόεδρος του Λυκείου Των Ελληνίδων Παράρτημα Ξάνθης Πέπη Στάντσιου.

Η Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Επαγγεματοβιοτεχνών  Νομού Ξάνθης Μαρία Τσιακίρογλου

Ο Πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Νομού Ξάνθης Νικόλαος Γρηγοριάδης.

Φίλες και Φίλοι του Θανάση Μουσόπουλου.

Αξιότιμοι Συνδαιτυμόνες μου.

Ήταν 21 Δεκεμβρίου του 2012, ακριβώς πριν από 10 χρόνια εδώ στην ίδια αίθουσα πολιτισμού «ΒΙΡΓΙΝΙΑ ΤΣΟΥΔΕΡΟΥ» του Ιδρύματος Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης για τα 40 χρόνια δημιουργίας του Θανάση στα Γράμματα.

Είχα πει τότε:

 Στα πόδια του προσφέρω τα χθεσινά και τα αυριανά μου.

Προσφέρω το κέρδος της αναμονής.

Τρία σπίρτα ένα ένα αναμμένα μέσα στην νύχτα:                                               

 Το πρώτο για να δω το πρόσωπό του ολόκληρο.

Το δεύτερο για να δω τα μάτια του.

Το τελευταίο για να δω το στόμα του.

Κι ύστερα το απόλυτο σκοτάδι για να τα θυμάμαι όλα αυτά.

 

Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι,

ελάχιστοι συγκριτικά με το αμέτρητο πλήθος της Πόλης- Αγοράς της Ξάνθης

που η ζωή και η ιστορία,  τούς απέδωσαν τον προνομιακό τίτλο της μεγαλοσύνης.

Με χαρίσματα μεγαλοσύνης, περπάτησαν για αρκετό καιρό ο ένας δίπλα στον άλλον

στη γήινη πορεία τους,

χωρίς ωστόσο να καταργήσουν τη μεταξύ τους απόσταση   και να οδηγηθούν να ζήσουν τη χρυσή και ανεκτίμητη αμοιβαιότητα, την οποία προσφέρει ένας γνώριμος και τόσο ανθρώπινος δεσμός    όπως είναι η αναγνώριση και ο σεβασμός.

Η αμεσότητά του Θανάση αριστοτεχνική.

Η αφήγησή του να σφύζει από ζωντάνια.

Πρόκειται για έναν θρίαμβο της λογοτεχνίας για την Πόλη-Αγορά της Ξάνθης.

Για έναν θρίαμβο της υπέροχα πραγματιστικής,

ιδιοφυώς αφηγηματικής φλέβας του Θανάση.

Η υπέρτατη γοητεία του είναι να κάνει όλους εμάς να υποψιαζόμαστε

τα συναισθήματά του.

Το 1989 με το την έκδοση του περιοδικού ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ,

Λίγο πριν την ανατολή μου βούτηξα στην ψύχρα του καιρού μου.

Το πρωινό μου απλώνεται στην Πόλη-Αγορά της Ξάνθης

προβάλλοντας πίσω από τους δασωμένους λόφους της Ανάληψης.

Παντού βλέπω το λυκαυγές της Κατινίτσας, του Στέφανου, του Θωμά, του Πέτρου.

Ο Θανάσης ακολούθησε έναν προσωπικό δρόμο που ανταποκρινόταν

στις εσωτερικές ανάγκες της έκφρασης του,

στην διαδρομή μιας ζωής,

σφραγισμένης από το δημιουργικό μυαλό του,

με ευγενή στόχο να μετρήσει τις ευθύνες του.

Η Γραφή του συναρπαστική, που την εμψυχώνει σε όλες της τις μορφές

η έμπρακτη αγάπη του για την αλήθεια και τους αναγκεμένους.

Η αναδρομή μου στο σύνολο του έργο του

αποκαλύπτει έναν δημιουργό, προικισμένο με μεγάλη εκφραστική δύναμη,

ακατάβλητη ζωτικότητα και ανεξαρτησία.

Μια μορφή ευεργετική για την Πόλη-Αγορά της Ξάνθης, Για την Πατρίδα.

Έναν μαχητή που αναζήτησε μέσα στην λογοτεχνία και στην ποίηση

το υπερβατικό καταφύγιο απέναντι στα παιχνίδια της μοίρας.

Αποτελεί  μια πηγή έμπνευσης για πολλούς από εμάς.

Η δύναμη της ποιότητας και της δημιουργικότητας στην Πόλη-Αγορά της Ξάνθης.

Η αγάπη στον άνθρωπο, η απέχθεια στους αποκλεισμούς,

η πρότασή του για μια Θράκη που ενισχύει τα κοινά χαρακτηριστικά

χωρίς να απεμπολεί τις ιδιαιτερότητες στην βάση του σεβασμού

και της αποδοχής της οικουμενικότητας της ελληνικής γλώσσας.

Η συνάντησή μας μαζί του υπήρξε πάντοτε ένας σιωπηρός διάλογος

με συνδετικό κρίκο τον λόγο, την ποίηση, την πράξη.

Με όρους παιδείας και πολιτισμού

Διακρίνω:

Απευθείας ευφάνταστες νοητικές συνδέσεις.

Συνδέσεις αισθητικές και φιλολογικές.

Ευφυέστατες συνυπάρξεις εποχών και νοοτροπιών.

Μια σχέση πολλές φορές ανερμήνευτη για την τοπική κοινωνία,

όπου περισσεύουν οι μιμητές των αυλικών, των αξιωματούχων και των φτιαγμένων.

 

Η αρχή ενός διαφορετικού τρόπου σκέψης.

Να γίνουμε λιγότερο απαιτητικοί και περισσότερο δημιουργικοί.

Αποτέλεσε  το καύσιμο για το ΔΙΚΤΥΟ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗΣ.

Η ποίησή του αναβλύζει από τη δική του ψυχή,

ώστε ο κάθε στίχος να διαποτίζεται από τις προσωπικές του αρετές,

της καλοσύνης, της ταπεινοφροσύνης, της αθωότητας

και της αγάπης από τη μία,

κι από την άλλη

από την θλίψη και την αδικία που αισθάνεται

για την αδικία που βλέπει γύρω του.

Πενήντα χρόνια καταθέτει τις αντιλήψεις του γύρω από τις ανθρώπινες αξίες,

όπως είναι η ειλικρίνεια, η αξιοπρέπεια,

το ενδιαφέρον για το συνάνθρωπο,  η αλληλεγγύη,

και  απολογείται –περισσότερο στον εαυτό του παρά στον άλλο –

για τα λάθη και τις παραλείψεις του.

Πενήντα χρόνια, συγγραφικής και διδακτικής δραστηριότητας,

εστιάζοντας στην τελειοποίηση της ποιότητας και στην βελτίωση της τεχνικής.

Πενήντα χρόνια να συμβουλεύει τους μαθητές του

αυτό που έμαθε από την δική του ζωή:

«να κάνουν αυτό που λέει η καρδιά τους».

Πενήντα χρόνια  ψαχούλεψε, ιχνηλάτησε την Πόλη-Αγορά της Ξάνθη

σε όλες της τις διαστάσεις, χωρίς προκαταλήψεις,

και  εξέθεσε το ζοφερό παρόν του, καυτηριάζοντας τον κόσμο τριγύρω του,

ο οποίος έχει χάσει τα πιστεύω του.

Πενήντα χρόνια, σε μια Πόλη που αντιστέκεται με λύσσα στον ορθολογισμό,

στην κοινή λογική, στην ανάγκη να αλλάξει.

Πενήντα χρόνια, να ποιεί, να γράφει

και να δικαιώνεται ότι τώρα, όσο ποτέ άλλοτε,

έχουμε ανάγκη αυτά που η ποίηση καταφέρνει μοναδικά να συνδέσει,

όπως λογική, όνειρο, διαίσθηση, συναίσθημα, φαντασία, ρεαλισμό,

ουτοπία, ελπίδα, στοχασμό, απλότητα, μετάνοια, σύνεση , τόλμη, 

ευαισθησία, κουράγιο, θετική μοναξιά, γοητεία, πνευματικότητα και δράση.   

 Για το μέλλον του, πιστεύει ότι τίποτα δεν πάει χαμένο,

όσο θα υπάρχει η μνήμη, η ευαισθησία και η αλήθεια.

Πενήντα χρόνια να προβάλλει το μεγαλείο της ανθρώπινης ύπαρξης

και την ελπίδα ότι ο άνθρωπος μπορεί να καλυτερέψει

όταν γνωρίσει περισσότερο τον εαυτό του και τους άλλους.

Και απόψε εδώ,

στην φιλόξενη αίθουσα του Ιδρύματος Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης

η ζύμωση που συμβαίνει εξ αιτίας του αυτήν την στιγμή,

εν μέσω κρίσης, ανάμεσα σε δαρμούς και πόνους,

είναι ένα μικρό, αθόρυβο θαύμα.

Σε μία Πόλη όπου τα ρολόγια μετρούν τις ώρες τεμπέλικα,

αξιώθηκα και εξέδωσα τα παρακάτω βιβλία του:

ΑΓΕΡΗΔΕΣ ΚΑΙ ΚΥΜΜΑΤΑ

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ:ΕΝΑΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΗΣ ΓΕΝΙΕΤΑΙ

ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΤΙΚΟ ΤΡΙΓΩΝΟ:2004-2010

ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΜΕ ΣΤΙΧΟΥΣ ΣΕ ΚΗΠΟΥΣ ΜΑΓΙΚΟΥΣ

Ο ΘΕΙΟ-ΚΩΤΣΟ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ:130 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ 40 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΒΑΡΝΑΛΗ

Ο ΕΚ ΒΙΖΥΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 120 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ Γ.ΒΙΖΥΗΝΟΥ

ΥΨΙΠΕΤΕΙΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

Ο ΑΝΑΤΟΛΙΤΗΣ ΠΟΥ ΗΡΘΕ ΑΠΟ ΤΗ ΔΥΣΗ:Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΙΖΥΗΝΟΣ ΚΑΙ Η ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ:Ο ΑΝΑΤΟΛΙΤΗ

Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΨΥΧΗ

ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ 1912-1977:ΕΝΑΣ ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ

Τελειώνω με τους στίχους του ποιητή Γιάννη Κοντού:

«Σήμερα η Πόλη μυρίζει σαπούνι,

κάποιοι πλένουν τα κουρασμένα πόδια των Αγγέλων»

Θανάση σε ευχαριστώ.

Μιχάλης 16 Νοεμβρίου 2022