“Οι αγρότες διεκδικούν τα αυτονόητα και όμως….”

Ζούμε σε μια επαρχιακή πόλη, χαρακτηριζόμαστε κάτοικοι της Περιφέρειας και ως εκ τούτου είμαστε όχι μόνο απλοί παρατηρητές, αλλά και γνώστες των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι αγρότες μας…..

Ζούμε σε μια επαρχιακή πόλη, χαρακτηριζόμαστε κάτοικοι της Περιφέρειας και ως εκ τούτου είμαστε όχι μόνο απλοί παρατηρητές, αλλά και γνώστες των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι αγρότες μας…..


Μπορεί να το παίζουμε αστοί, αλλά σχεδόν όλοι μας προερχόμαστε από οικογένειες αγροτικές…..


Έχουμε αναμνήσεις και εικόνες από τον παππού ή τον μπαμπά με τα ροζιασμένα χέρια να σκάβει τη γη…..


Την αγρότισσα γιαγιά αεικίνητη να τρέχει να τα προλάβει όλα….και εργάτρια της γης και του σπιτιού…..


Βέβαια τα χρόνια έχουν περάσει και η  τεχνολογική πρόοδος βελτίωσε τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας  στα χωριά…..


Η παραδοσιακή εικόνα το αγροτικού σπιτιού με τα οικόσιτα ζώα μετεξελίχθηκε στην εικόνα μιας οικίας που θυμίζει περισσότερο κατοικία αστών, που τίποτε κοινό δεν έχουν με τη γιαγιά αγρότισσα των παιδικών μας χρόνων….


Ούτε κοτούλες και κατσικάκια  στην αυλή, ούτε λαχανόκηπος…..αφού όχι μόνο τα αυγουλάκια και τα φασολάκια τα βρίσκεις πλέον  εύκολα στο σούπερ μάρκετ, αλλά γλιτώνεις και κόπο και χρήμα……


 



Παρατηρώντας τα χωριά μας διαπιστώνει κανείς πλέον ότι οι νεότεροι  σε ηλικία κάτοικοί τους-όσοι έχουν απομείνει δηλαδή-ο τρόπος ζωής τους δε διαφέρει σε τίποτε με  αυτών που ζουν στην πόλη…..


Θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς πως δεν αγαπούν τη μάνα γη, που κάποτε αποτελούσε τη μοναδική πηγή εισοδήματός τους….


Έχουν γίνει ποιο οκνηροί και καλοπερασάκηδες ή μήπως βλέπουν πως ο κόπος τους, η σκληρή δουλειά, η ενασχόλησή τους με τη γεωργία ή την κτηνοτροφία  δεν αποφέρει πλέον τα απαραίτητα, για να ζήσουν καλά, χρήματα….;


Να μην αναγνωρίζονται και  ανταμείβονται  ανάλογα οι θυσίες που κάνουν….;


Προφέρουν τις πρώτες ύλες, πρωταρχικό μοχλό για να κινηθεί η παραγωγική διαδικασία σε όλα τα μετέπειτα επίπεδα και άξονες και όμως αμείβονται με ψίχουλα….


Μετά βίας καλύπτουν το κόστος παραγωγής των καλλιεργειών τους…..


Ποιος μπορεί να μη συμφωνήσει πως ο πρωτογενής τομέας είναι ο πιο αδικημένος…; Δεν είναι άδικο ο αγρότης να πουλά το σιτάρι  17 λεπτά και να αγοράζει το ψωμί  1,5 ευρώ το κιλό…..;


Ο παραγωγός να πουλά τις ντομάτες με 20 λεπτά για παράδειγμα και ο καταναλωτής να αγοράζει από το μανάβη  2 ευρώ το κιλό τις ντομάτες…..;


Ο ένας θησαυρίζει και ο άλλος λιμοκτονεί….


 



Είπαμε οι εργάτες της γης δεν έχουν πτυχία, έχουν τα δυο τους χέρια και καβάλα στα τρακτέρ τους γονιμοποιούν τη γη για να πάρουν μετά τους καρπούς της….


Αν η παραγωγή θα είναι μεγάλη ή μικρή δε θα εξαρτηθεί μόνο από τη δική τους δουλειά, αλλά και  από τον αστάθμητο παράγοντα, τον καιρό, άρα και την τύχη….


Πόσες φορές δεν έχουν σπείρει και όταν έρχεται η ώρα του θερισμού, τα βρίσκουν όλα κατεστραμμένα  από το χαλάζι ή τις πλημμύρες….;


Ο πρωτογενής τομέας είναι ένας δύσκολος τομέας, για αυτό και όσοι αποφασίζουν να ασχοληθούν επαγγελματικά και να ζήσουν από αυτόν, σημαίνει πως αγαπούν πραγματικά τη γη, αγαπούν τη γεωργία ή την κτηνοτροφία και δε φοβούνται ούτε τις δυσκολίες, ούτε και τις θυσίες που απαιτούνται…..


Αυτό δε σημαίνει όμως πως δε χρειάζονται και δεν επιζητούν τη στήριξη του κράτους και των αρμοδίων υπηρεσιών του…..


Την ομπρέλα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, που να τους κατευθύνει, να τους ενισχύει και να τους προστατεύει από αυτούς που θέλουν να κατασπαράξουν τον κόπο τους….


 



Γεγονός είναι πως η Γεωργία μπορεί να αποτελέσει πρόβλημα στην ανεργία….


Να δώσει δουλειά και να θέσει μια τοπική οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης…..


Η δυσμενής οικονομική θέση των αγροτών μας αντανακλάται και στην τοπική αγορά….


Δεν είναι λίγοι οι καταστηματάρχες της Ξάνθης, που αναπολούν παλιές καλές εποχές όπου οι κάτοικοι από τα χωριά έρχονταν στην  πόλη και άφηναν χρήμα……


Τώρα, λένε, δεν κινείται σχεδόν τίποτε…..


Το ζήτημα λοιπόν είναι ότι θα πρέπει η ίδια η πολιτεία και η εκάστοτε κυβέρνηση να χαράξει μια στρατηγική ορθών, άμεσων και αποτελεσματικών κινήσεων και ενεργειών για τον πρωτογενή αγροτικό τομέα….


Θα πρέπει επιτέλους από τα σχέδια και τις θεωρίες και υποσχέσεις να περάσουν σε έργα….


Κοινώς να αφήσουν τα παχιά λόγια  και τους πολυδαίδαλους σχεδιασμούς….


Η αναδιάρθρωση του πρωτογενούς τομέα ηχεί εδώ και χρόνια στα αυτιά μου από τα στόματα των πολιτικών….


Τα αποτελέσματα γιατί δεν είναι ορατά…..;


Γιατί δεν αποδίδουν τα εξαγγελθέντα  εδώ και χρόνια μέτρα για την ενίσχυση του αγροτικού εισοδήματος……;


Δεν μπορεί για όλα να ευθύνεται η Ε.Ε. και η εκάστοτε Κοινή Αγροτική Πολιτική…..;


Μην ξεχνάμε πως υπάρχει και η εσωτερική αγορά……


 



Η περίοδος που διανύουμε είναι η χειρότερη για τους αγρότες…..


Τα συσσωρεμένα  προβλήματα τους έχουν πλέον πνίξει…..


Τα αγροτικά τους προϊόντα πωλούνται με τις χαμηλότερες τιμές…..


Το κόστος παραγωγής τους, παρά τις υποσχέσεις που παίρνουν και τα υποτιθέμενα μέτρα που λαμβάνονται, όχι μόνο δε μειώνεται , αλλά αυξάνεται…..


Η επιστροφή μέρους του ΦΠΑ για το πετρέλαιο και η αύξηση αυτού του ποσοστού, έχει πάρει το ΟΚ μόνο στα χαρτιά…..


Και φυσικά δεν είναι μόνο αυτά τα προβλήματά τους…..πού είναι η εφαρμογή του μητρώου αγροτών και η στήριξη των κατά κύριο επάγγελμα αγροτών….;


Διεκδικούν τα αυτονόητα για την ύπαρξή τους, για αυτό και πήραν τα τρακτέρ από τα χωράφια τους και βγήκαν στους δρόμους…. 


Το ερώτημα είναι θα τα καταφέρουν τούτη τη φορά…..;


Αλήθεια τι απάντηση μπορεί να δώσει ο πρωθυπουργός στην απορία του αγρότη, γιατί αυτός και η γυναίκα του που δουλεύουν σκληρά με τη γη να συνταξιοδοτούνται στα 65 και ένας δημόσιος υπάλληλος, π.χ. των Ενόπλων Δυνάμεων ή της Δημόσιας Τάξης να αποχωρεί από την εργασία του στην ηλικία των 45 και 50 ετών….;   


Και όχι μόνο θα πρέπει μέχρι τα 65 της μια αγρότισσα  να είναι μέσα στα χωράφια, αλλά και η σύνταξη που θα πάρει θα είναι ψίχουλα μπροστά σε αυτή του δημοσίου υπαλλήλου….


Αυτό δεν είναι κοινωνική αδικία ….;    

Σχετικά Άρθρα

Back to top button