Ο ρόλος της Ελλάδας στον πόλεμο της Ουκρανίας
Γράφει ο Γιάννης Στράκος, μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της Πράσινης Αριστεράς
Από την αρχή του πολέμου η κυβέρνηση Μητσοτάκη πήρε ξεκάθαρα θέση υπέρ του καθεστώτος του Κιέβου. Μην ξεχνάμε πως αυτό το καθεστώς αφαίρεσε το δικαίωμα στις μειονότητες της Ουκρανίας την χρησιμοποίηση της γλώσσας τους αλλά και τις διατηρήσεις της πολιτιστικής τους ταυτότητα. Επίσης απαγόρευσε την δράση των Αριστερών κομμάτων, κυνηγώντας τα μέλη τους.
Η Κυβέρνηση Μητσοτάκη αδιαφορώντας για όλα αυτά πήρε την απόφαση να στηρίξει το καθεστώς αυτό και να το εφοδιάσει με οπλισμό. Η Κυβέρνηση Μητσοτάκη αγνοώντας την θέληση του ελληνικού λαού να μην γίνει μέρος του προβλήματος και να διατηρήσει τις καλές σχέσεις της με την Ρωσία, χρησιμοποιώντας της για την εξεύρεση διπλωματικής λύσης, εφοδίασε ερήμην της Ελληνικής Βουλής την Ουκρανία. Το ΝΑΤΟ χρησιμοποιεί την αμερικανική βάση της Αλεξανδρούπολης για τον ανεφοδιασμό τόσο των αμερικάνικων δυνάμεων στην Ανατολική Ευρώπη όσο και των Ουκρανικών δυνάμεων. Οι ενέργειες αυτές είχαν ως αποτέλεσμα να θεωρηθούν από την Ρωσία ως ενέργειες μη φιλικές προς αυτήν και να αναγνώριση την αυτοαποκαλούμενη Τουρκική Δημοκρατία της Βορείου Κύπρου, Η Ελλάδα έχει αποστείλει μέχρι στιγμής οπλισμό της τάξεως των 260 εκατομμυρίων Ευρώ κατατάσσοντάς την στην 6η θέση αποστολής οπλισμού στην Ουκρανία.
Επίσης οι Έλληνες εφοπλιστές δήλωσαν την πρόθεση τους να συμβάλλουν στην μεταφορά των σιτηρών της Ουκρανίας.
Απαιτούμε η Ελλάδα να σταματήσει την αποστολή οπλισμού στην Ουκρανία και να συμβάλει στην εξεύρεση διπλωματικής λύσης και στον τερματισμό αυτού του άδικου πολέμου.
Η Ελληνική Κυβέρνηση οφείλει να ενημερώσει την Βουλή, τι συμπεριλαμβάνει ο οπλισμός που στάλθηκε.
Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ να σταματήσουν να χρησιμοποιούν τις Βάσεις τους στην Ελλάδα και να ενημερώνουν για κάθε δραστηριότητά τους την Ελλάδα , λαμβάνοντας υπόψη τους στόχους της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.
Στόχος της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής πρέπει να είναι η ειρηνική συνύπαρξη των λαών και κρατών και η διατήρηση των καλών σχέσεων με όλες τις χώρες.