«Το θέμα δεν είναι ότι δε θέλουμε, αλλά ότι δεν μπορούμε….»

Ο σοφός λαός μας λέει, ότι αν δε πάθεις, δεν μπορείς να καταλάβεις τον παθόντα…..

Και  ορθώς, γιατί άλλο να μιλάς και να γράφεις για κάτι και άλλο να το ζεις…..

Τόσες μέρες άκουγα την κυβέρνηση να μιλά για τα χρήματα που θα βάλει στα άδεια της ταμεία από την έκτακτη εισφορά ….

Την αδημονία της να πετύχει το στόχο της προκειμένου να ικανοποιήσει την τρόικα και να εξασφαλίσει την επάνοδό στα ελληνικά εδάφη και στον αέρα της πρωτευούσης για να συνεχίσουν το έργο της διάσωσής μας….

Ταυτόχρονα συμπονούσα και γινόμουν δέκτης παραπόνων και εκφράσεων αγανάκτησης

Ο σοφός λαός μας λέει, ότι αν δε πάθεις, δεν μπορείς να καταλάβεις τον παθόντα…..

Και  ορθώς, γιατί άλλο να μιλάς και να γράφεις για κάτι και άλλο να το ζεις…..

Τόσες μέρες άκουγα την κυβέρνηση να μιλά για τα χρήματα που θα βάλει στα άδεια της ταμεία από την έκτακτη εισφορά ….

Την αδημονία της να πετύχει το στόχο της προκειμένου να ικανοποιήσει την τρόικα και να εξασφαλίσει την επάνοδό στα ελληνικά εδάφη και στον αέρα της πρωτευούσης για να συνεχίσουν το έργο της διάσωσής μας….

Ταυτόχρονα συμπονούσα και γινόμουν δέκτης παραπόνων και εκφράσεων αγανάκτησης των γνωστών και φίλων μου που έπαιρναν στα χέρια τους τα γνωστά μπιλιετάκια από την Εφορία, τα ειδοποιητήρια για την καταβολή της έκτακτης εισφοράς…..

Και τα ποσά που τους ζητούσαν δεν ήταν διόλου ευκαταφρόνητα…..

Δε μιλάμε για εκατό και διακόσια ή έστω τριακόσια ευρώ, αλλά κατά μέσο όρο για ένα ποσό των εξακοσίων και βάλε ευρώ ανά οικογένεια…..

Όταν λοιπόν τους άκουγα να παραπονιούνται και να στολίζουν με ευγενικά επίθετα τους κυβερνώντες για το νέο χαράτσι, τους καταλάβαιναν, αλλά όχι στο βαθμό που τους ένιωσα όταν κατέφθασε και η δική μου «λυπητερή»…..

Όσο ήμουν έξω από το χορό σκεφτόμουν ότι υπάρχουν και χειρότερα και ότι όλα γίνονται για την «Ελλάδα ρε γαμ….το….», όπως είχε πει κάποτε και η Βούλα…..

 

Τώρα όμως που καλούμε και εγώ να χορέψω στο χορό «της οικονομικής αφαίμαξης» των ελληνικών νοικοκυριών, συνειδητοποιώ το πόσο δύσκολο είναι να ανταποκριθώ στο «εθνικό» καθήκον στο οποίο με καλεί η κυβέρνηση, μια και όπως κατά κόρον έχει επισημάνει τον τελευταίο καιρό « η χώρα βρίσκεται σε πόλεμο, διέρχεται κρίσιμες και τραγικές στιγμές και για αυτό έχει την ανάγκη όλων μας»….

Εύκολο να κατανοήσω την έκκληση της κυβέρνησης, αλλά πολύ δύσκολο να ανταποκριθώ σε αυτή…..

Με τις περικοπές που έχουν γίνει στους μισθούς, με το αβέβαιο εργασιακό αύριο και την απειλή της ανεργία από την μια και από την άλλη με τις υποχρεώσεις που έχουν ξεκινήσει με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, ποιον να πρωτοπληρώσει κανείς…..;

Εκεί λοιπόν που έβλεπα το ποτήρι μισογεμάτο, αντιμετωπίζοντας με την αισιόδοξη πλευρά τη ζωή, χτυπά το τηλέφωνο στο γραφείο…..

Απαντώ και  ακούω τη γεμάτη έκπληξη φωνή του παιδιού μου….

 

-«Μάμα, μαμά, μας ήρθε ένα χαρτί από την Εφορία…….»…..

-«Και τι λέει ψυχή μου;» το ρωτάω,  « το άνοιξες; Είναι ο μπαμπάς μαζί σου ;», συνεχίζω βροχή τις ερωτήσεις, θέλοντας να διώξω από τη σκέψη μου αυτό που φοβόμουν…..

-«Ναι μαμά, το άνοιξε ο μπαμπάς, και το διάβασε…..Μαμά, εκεί που ήταν όλο χαμόγελα και λέγαμε τα δικά μας, ξαφνικά πάγωσε το χαμόγελό του…το μόνο που κατάφερε να μου  πει είναι ότι ήταν η έκτακτη εισφορά και ότι θα έπρεπε μέχρι τέλος του μήνα να πληρώσουμε εξακόσια  ευρώ, αν θυμάμαι καλά….»

Σειρά μου να παγώσει και το δικό μου χαμόγελο, ξέχασα τι έγραφα, τι δουλειά έκανα και άρχισα να λογαριάζω τις πληρωμές που έχω για αυτό το μήνα…..

-«Καλά, παιδί μου κλείσε θα τα πούμε στο σπίτι», του απάντησα….

Όμως εκείνο συνέχισε , μεταφέροντας μου και τα υπόλοιπα νέα της ημέρας, όχι γιατί δε  θα βλεπόμασταν στο σπίτι, αλλά από την αγωνία του να αποτινάξει από πάνω του τις τελευταίες εξελίξεις, μήπως και στο τέλος ξεχνούσε να μου τις πει…..

-«Α, και κάτι τελευταίο μαμά, βιβλία δεν πήραμε σήμερα , τέταρτη ημέρα στο Λύκειο, αλλά μας έδωσαν το DVD…..Έχει τίτλο «ψηφιακό σχολείο», γράφει υποστηρικτικό υλικό και περιλαμβάνει τα βιβλία της Α΄ και Β΄ Λυκείου σε ψηφιακή μορφή….Οπότε να ξέρεις πως όταν θα με βλέπεις στον Η/Υ, δε θα σερφάρω στο Internet,  αλλά θα μελετώ τα μαθήματα του σχολείου….., όχι στο λέω για να μη μου βάζεις τις φωνές ότι είμαι πολλές ώρες στον Υπολογιστή και ότι θα κολλήσει το μυαλό μου και θα χαλάσουν τα μάτια μου από την ακτινοβολία. Εξηγούμε για να μην παρεξηγούμε», κατέληξε ο γιος μου πριν πει το γνωστό γεια και μου κλείσει το τηλέφωνο…..

 

Κατέβασα και εγώ με τη σειρά μου το ακουστικό και αφού πήρα μια βαθιά ανάσα, έπιασα να τον εαυτό μου να προσπαθεί να αποφασίσει με ποιον θα τα βάλει πρώτα, με το Βαγγέλη ή με την Άννα ή μήπως καλύτερα και με τους δυο μαζί…..;

Εδώ μου ζητάνε μέσα σε δεκατέσσερις μέρες να τους δώσω εξακόσια ευρώ και αυτοί είχαν μπροστά τους ολόκληρο καλοκαίρι, για να μην πω, χρόνο, και το παιδί μου δεν έχει βιβλία στο σχολείο…..;

Τραγελαφικές καταστάσεις βιώνουμε οι δόλιοι γονείς…..

Ας τους μοίραζαν μαζί με το DVD και ένα lap-top και τότε κουβέντα δε θα έλεγα και ούτε θα έγραφα…..

Το «ψηφιακό σχολείο» θα είχε και το όνομα και τη χάρη…..

Ενώ τώρα είμαστε μόνο θεωρίες και το χρησιμοποιούν για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα…….

 

Όσο για την έκτακτη εισφορά, μάλλον θα ενταχθώ στο κίνημα των αγανακτισμένων και στο δε πληρώνω-δε πληρώνω…..

Όχι γιατί δε θέλω, αλλά γιατί δεν μου άφησαν το περιθώριο να μπορώ…..

Είναι δυνατόν μέσα σε διάστημα λιγότερο των έξι μηνών να τα καταφέρω να πληρώσω και την έκτακτη εισφορά, που μου ήρθε τώρα και το τέλος ακινήτου που θα μου έλθει οσονούπω με το λογαριασμό της ΔΕΗ….;

Προσκαλώ το Βαγγέλη να πάρει τη θέση μου και να μου βρει τη λύση για να επιτελέσω το …εθνικό μου καθήκον ….για τη…. σωτηρία της πατρίδας, διαφορετικά να πάψει να με τρομοκρατεί…..

Έχω και την αξιοπιστία μου και την αξιοπρέπειά μου, που να πάρει η ευχή…..

Έχω μάθει να πληρώνω τους λογαριασμούς και να μη χρωστώ σε κανέναν….

¨Όχι όμως και τους απρογραμμάτιστους και τα χαράτσια που μας επιβάλει τώρα η κυβέρνηση, χωρίς να φροντίσει πρώτα να ερευνήσει αν έχουμε για να πληρώσουμε….

Το θέμα λοιπόν δεν είναι ότι δεν θέλω, αλλά ότι δεν μπορώ…..ή πιο σωστά δεν μπορώ να πληρώσω τα πολλά χαράτσια που μου ετοιμάζονται και όχι το ένα …..

«Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος….» αγαπητέ Βαγγέλη και δυστυχώς πάλι θα πέσεις έξω στους δικούς σου λογαριασμούς…..

 

Σχετικά Άρθρα

Back to top button