ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΜΑΘΗΜΑ ΣΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΘΤ&Π ΓΙΑ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
Το Τμήμα Ιστορίας / Λαογραφίας Θράκης του Ιδρύματος Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης και ο Διδάσκων καθηγητής: Θανάσης Μουσόπουλος, Φιλόλογος – Συγγραφέας οργάνωσαν την Τετάρτη 21 Μαΐου 2014, ώρα 8 μμ στα πλαίσια του μαθήματος εκδήλωση με θέμα την εξέταση της σχέσης Χριστιανισμού και Γυναίκας. Εισηγήθηκε το θέμα η σπουδάστρια του τμήματος – θεολόγος κυρία Δήμητρα Αγιαννίτου. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην Καπναποθήκη Π στην οδό Καπνεργατών 9 Ξάνθη και ήταν Ελεύθερη για το κοινό.
Το Τμήμα Ιστορίας / Λαογραφίας Θράκης του Ιδρύματος Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης και ο Διδάσκων καθηγητής: Θανάσης Μουσόπουλος, Φιλόλογος – Συγγραφέας οργάνωσαν την Τετάρτη 21 Μαΐου 2014, ώρα 8 μμ στα πλαίσια του μαθήματος εκδήλωση με θέμα την εξέταση της σχέσης Χριστιανισμού και Γυναίκας. Εισηγήθηκε το θέμα η σπουδάστρια του τμήματος – θεολόγος κυρία Δήμητρα Αγιαννίτου. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην Καπναποθήκη Π στην οδό Καπνεργατών 9 Ξάνθη και ήταν Ελεύθερη για το κοινό.
Η Δήμητρα Αγιαννίτου Γεννήθηκε στον Πολύανθο της Κομοτηνής το 1962, αποφοίτησε από το Λύκειο του Ιάσμου και εισήχθηκε στη Θεολογική σχολή του Αριστοτελείου πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, αποφοίτησα το 1986 και από το 1990 εργάζεται στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Τα τελευταία 18 χρόνια υπηρετεί στο 3ο ΓΕΛ Ξάνθης.
Της εισήγησης προηγήθηκε σύντομη εισαγωγή από τον διδάσκοντα Θ. Μουσόπουλο, ενώ μετά την εισήγηση η ομιλήτρια συζήτησε με το κοινό σχετικά με το σημαντικό θέμα της, που εντάσσεται στα μαθήματα της φετινής ακαδημαϊκής χρονιάς για τη θέση της γυναίκας διαχρονικά.Θα παραθέσουμε χαρακτηριστικά σημεία της εισήγησης της κυρίας Αγιαννίτου. Στην αρχή της εισήγησής της αναφέρθηκε στον Ιησού :
«Το χαρακτηριστικότερο δείγμα του νέου ριζοσπαστικού τρόπου κατανοήσεως και αξιολογήσεως του γυναικείου φύλου εκ μέρους του Χριστού είναι το ζήτημα της μαθητείας γυναικών κοντά του. Βεβαίως ο στενός κύκλος των δώδεκα μαθητών αποτελείτο αποκλειστικά από άνδρες, κάτι το οποίο ήταν φυσικό και αυτονόητο για τα ιουδαϊκά δεδομένα. Όμως ο Ιησούς, θα λέγαμε, αντιτίθεται στις τότε κοινωνικές συνήθειες και προκαλεί ενσυνείδητα τα ήθη της εποχής του δεχόμενος στα πλαίσια ενός ευρύτερου κύκλου μαθητών και γυναίκες, στις οποίες παραδοσιακά αποδιδόταν συνήθως ο ρόλος αυτών που ασχολούντο αποκλειστικά με την κατοικίας τους. Ο όρος „μαθήτρια“, που απαντά στην Καινή Διαθήκη (Πρ 9,36) παράλληλα με το γνωστό και ευρύτατα χρησιμοποιούμενο όρο „μαθητής“, δηλώνει ακριβώς το σχηματισμό βοηθητικών τρόπον τινά κύκλων γυναικών, συνεργαζομένων με τον Ιησού και τους Αποστόλους»
Στη συνέχεια, πέρασε στον Απόστολο Παύλο και στους Μεγάλους Πατέρες. Για τον 5ο μΧ αιώνα, οπότε έχει παγιωθεί ο Χριστιανισμός, ανάμεσα στα άλλα σημείωσε :
«Η 4η Οικουμενική Σύνοδος (451 μ.Χ.), δηλαδή η «αφρόκρεμα των επισκόπων» της Εκκλησίας, μετά τις συζητήσεις της, αποφάσισε να λάβει τη γνώμη μιας γυναίκας, δίνοντάς της την τελευταία και καθοριστική «ψήφο». Η γυναίκα αυτή είναι η αγία μεγαλομάρτυς Ευφημία, το άφθαρτο λείψανο της οποίας φυλάσσεται (και σήμερα ακόμη) στην Κωνσταντινούπολη. Τοποθέτησαν λοιπόν στο ιερό λείψανο ένα ορθόδοξο και ένα μονοφυσιτικό δογματικό κείμενο, ώστε με μια «θεοσημία» να καταδειχτεί ποιο από τα δύο εκφράζει τη χριστιανική αλήθεια. Ο τάφος σφραγίστηκε και το πρωί στα χέρια της η αγία κρατούσε το ορθόδοξο κείμενο, ενώ το μονοφυσιτικό είχε πέσει στα πόδια της. Το γεγονός αναφέρεται στην επιστολή της συνόδου προς τον πάπα Λέοντα, επομένως είναι αδιαμφισβήτητο. Αλλά αυτό που μας ενδιαφέρει εδώ είναι ότι ολόκληρη Οικ. Σύνοδος δεν απαξίωσε, αλλά αντίθετα θεώρησε απαραίτητο, να ζητήσει τη γνώμη μιας γυναίκας».
Πολλά και ενδιαφέροντα αναφέρθηκαν για τη θέση των Πατέρων της Εκκλησίας. «Ο Χρυσόστομος τονίζει ότι η κατάσταση της κοινωνικής ανισότητας άντρα και γυναίκας δεν είναι φυσική: «Όταν πλάστηκε η γυναίκα δεν υπετάγη εξ αρχής˙ ούτε όταν την παρουσίασε ο Θεός στον άνδρα αυτή άκουσε τίποτα τέτοιο από το Θεό, ούτε ο άνδρας είπε τίποτα τέτοιο προς αυτή˙ αλλά είπε: είναι οστό από τα οστά του και σάρκα από τη σάρκα του˙ πουθενά δεν της είπε τίποτε για εξουσία, ούτε για υποταγή» (Λόγος κστ’, Εις την Α’ Προς Κορινθίους, 3). Ο Χρυσόστομος απαγορεύει στους άντρες να χρησιμοποιούν τη σωματική τους δύναμη επί των γυναικών. «Μη γένοιτο [να δέρνεται η γυναίκα]˙ διότι αυτό είναι μέγιστη ατιμία, όχι γι’ αυτήν που δέρνεται αλλά γι’ αυτόν που δέρνει. […] Και τι λέγω εγώ για τη γυναίκα; Ούτε δούλη θα ήταν ανεκτό σε άνδρα ελεύθερο να χτυπά και να χειροδικεί εναντίον της. Και, αν είναι μεγάλη ντροπή για τον άνδρα να χτυπήσει δούλη [εδώ δεν λέει μόνο «για τον ελεύθερο»], πολλή περισσότερο το να σηκώσει το χέρι εναντίον ελεύθερης γυναίκας»
Από τους νεότερους πατέρες της εκκλησίας είναι ο Κοσμάς ο Αιτωλός.
«Ο μέγας άγιος και ισαπόστολος Κοσμάς ο Αιτωλός λέει ευθέως για την ισοτιμία ανδρών και γυναικών: «Ίσια την έκαμεν ο Θεός την γυναίκα με τον άνδρα, όχι κατωτέρα. Εδώ πώς τας έχετε τας γυναίκας, αδελφοί μου; [Απαντούν:] –Διά κατωτέρας. [Συνεχίζει ο άγιος:] –Ανίσως, αδελφοί μου, και θέλετε να είσθε καλύτεροι οι άνδρες από τας γυναίκας, πρέπει να κάμνετε και έργα καλύτερα από αυτάς. […] Είμεθα άνδρες και κάμνομεν χειρότερα».
Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι πρόκειται για μια ακόμη ενδιαφέρουσα και ανοικτή για το κοινό εκδήλωση, που ενημέρωσε όλους και όλες για ένα θέμα που προκαλεί το ενδιαφέρον – και η Δήμητρα Αγιαννίτου το χειρίστηκε με εξαιρετικό τρόπο.
