Ειδήσεις

ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΤΩΝ ΡΟΜΑ
Γράφει ο Στέλιος Αρσενίου

Η 8η Απριλίου αποτελεί μέρα γιορτής για τους τσιγγάνους όλου του κόσμου μιας και είναι η «Παγκόσμια Ημέρα Ρομά», σε ανάμνηση του Πρώτου Παγκόσμιου Συνεδρίου τσιγγάνων, που πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο στις 8 Απριλίου 1971 και έθεσε τις βάσεις για τη διεκδίκηση δικαιωμάτων από τη διεθνή κοινότητα.
Εκεί αντιπρόσωποι 14 χωρών επέλεξαν το όνομα Ρόμ ως το διεθνές όνομα για τους τσιγγάνους που μέχρι τότε είχαν -και έχουν ακόμα και σήμερα – πολλά άλλα ονόματα.
Ιδρύθηκαν πέντε επιτροπές οι οποίες θα ασχολούνταν με τα κύρια θέματα των Ρομα όπως εκπαίδευση, στέγαση, γλώσσα κουλτούρα και πολιτισμός.
Οι Έλληνες Ρομά έχουν διαχωρίσει την θέση τους από τους υπόλοιπους Ρομά των Βαλκανίων .
Δεν επιθυμούν να αναγνωριστούν ως μειονότητα αλλά να αντιμετωπίζονται ως Ρομά ελληνικής καταγωγής.
Η σημαία σύμβολο της φυλής: μπλε στο επάνω μέρος που συμβολίζει τον ουρανό, πράσινο στο κάτω μέρος που συμβολίζει την Γή και στην μέση μια ρόδα, αυτήν την ρόδα που αρχικά κουβάλησε την Ρομ φυλή στα πέρατα όλου του κόσμου.
εικόνα.png
Το δεύτερο συνέδριο έγινε τη ίδια ημερομηνία στην Γενεύη το 1978 με συμμετοχές από 120 χώρες και παρατηρητές από άλλες 26. Το θέμα του δεύτερου συνεδρίου ήταν η καταγωγή και η σχέση των Ρομά με τις Ινδίες.
Στο δεύτερο αυτό συνέδριο καθιερώνεται και η 8η Απριλίου ως Παγκόσμια Ημέρα των Ρομά.
Τον Αύγουστο του 1977 ο ΟΗΕ έκανε έκκληση να παραχωρηθούν στους Ρομά όλα τα δικαιώματα που έχει και ο υπόλοιπος πληθυσμός και να τακτοποιηθούν και νομικά πλέον όλα τα ζητήματα και οι εκκρεμότητες που υπήρχαν.
Στην Ελλάδα μόλις το 1979 με τον νόμο περί εγγραφής αδήλωτων Αθιγγάνων (16701/51/12-3/1979 ΓΔ) δίνεται η ελληνική ιθαγένεια στους Ρομά.
Μέχρι τότε οι περισσότεροι κυκλοφορούσαν με το δελτίο ταυτότητας αλλοδαπών το οποίο έπρεπε να ανανεώνουν κάθε δύο έτη και θεωρούνταν ανιθαγενείς.
Το τρίτο συνέδριο των Ρομά έγινε το Μάιο του 1981 με θέμα το ολοκαύτωμα των τσιγγάνων από τους ναζί.
Το τέταρτο συνέδριο τέλος λόγω της κατάρρευσης του ανατολικού μπλόκ έγινε το 1990 στα προάστια της Βαρσοβίας και συζητήθηκε η μοίρα των Ρομά σε χώρες διαλυμένες από τον πόλεμο.
Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα Ρόμ θα ήταν καλό να δούμε για άλλη μια φορά το σοβαρό θέμα των διακρίσεων που αποτελούν το μεγαλύτερο πρόβλημα των Ρομά σήμερα.
Στερεότυπα που για χρόνια αναπαράγονται χωρίς σταματημό, καχυποψία, φόβος, άγνοια, ανύπαρκτη εκπαιδευτική πολιτική μεγάλες σχολικές διαρροές.
Χωρίς την διασφάλιση της παιδείας δεν μπορεί να υπάρχει ανάπτυξη, δεν μπορούν να υπάρχουν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, ίσες ευκαιρίες, ομαλή ένταξη στην κοινωνία ώστε να υπάρξει σταδιακά απογκετοποίηση και αποφυγή της επανάληψης του ίδιου στερεότυπου που θέλει πάντα τους τσιγγάνους αναλφάβητους, με καθορισμένες δουλειές που είναι μόνο γι’ αυτούς, χωρίς σταθερότητα και ασφάλεια, ζώντας σε περιοχές έξω από τον αστικό ιστό σε γκέτο πολλές φορές ακατάλληλα και ανθυγιεινά.
Πάμε στοχεύοντας ειδικότερα τώρα, στους καθ΄ ημάς Ρομά.
Έχω κουμπάρους σε όλα τα Δημοτικά Διαμερίσματα της Περιφερειακής μας Ενότητας.
Θα επικεντρωθώ πάραυτα στον οικισμό του Δροσερού.
Η Πολιτεία ικανοποίησε τα περισσότερα αιτήματά τους για Πρωτοβάθμια, Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, Υγειονομική Περίθαλψη, Άθληση.
Συμπαραστάτες ακόμα επιφανείς ιδιώτες όπως ο Πρόδρομος Εμφιετζόγλου, ανθρωπιστικές οργανώσεις, φιλοπρόοδες ενώσεις.
Θα σταθώ σήμερα σε δύο κυρίες από τα σπλάχνα του οικισμού.
Τη Σουλεϊμάνογλου Σαμπιχά και την Αλή Ογλού Γκιουντές
εικόνα.png
Η πρώτη είναι η Πρόεδρος του Μορφωτικού Συλλόγου Ρομά Γυναικών Δροσερού.
Ο Πολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος Ρομά Γυναικών Δροσερού Ξάνθης «Η Ελπίδα» είναι μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση που ιδρύθηκε τον Αύγουστο του 2006 ύστερα από πρωτοβουλία 20 γυναικών από τον οικισμό Δροσερού, μιας κοινότητας Ρομά, που βρίσκεται 1 χιλιόμετρο νοτιοανατολικά από το κέντρο της πόλης της Ξάνθης. Επιθυμία και ανάγκη αυτών των γυναικών ήταν να δημιουργήσουν ένα θεσμικό όργανο, μέσα από το οποίο θα μπορούσαν να εκφραστούν συλλογικά ως Ρομά γυναίκες με δικαιώματα και υποχρεώσεις μέσα στην ελληνική κοινωνία.
Εκπρόσωπος του Συλλόγου σε συνέδρια των χωρών μελών  της ΕΕ, του ΟΗΕ, με ομιλίες, διακρίσεις.
Βραβεύσεις εντός και εκτός χώρας, από προσωπικότητες, όπως από τον πρώην Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια κ.α.
Η εξέλιξη της τεχνολογίας, το διαδίκτυο, η επαφή με Ευρωπαϊκούς φορείς, συνεργασίες με ΜΚΟ και οργανώσεις αλλά και οι προσπάθειες από μεμονωμένα άτομα, απέδειξαν και αποδεικνύουν κάθε μέρα πως όταν δίνονται οι ευκαιρίες μπορεί να υπάρξει αλλαγή και με λίγη προσπάθεια μπορούν να υπάρξουν ακόμα και εκπληκτικά αποτελέσματα.
εικόνα.png
Η δεύτερη είναι η Αλή Ογλού Γκιουντές. Μαθήτρια Τρίτης Λυκείου του 2ου ΓΕΛ ΞΑΝΘΗΣ.
Συγγραφέας του πρώτου δίγλωσσου παιδικού παραμυθιού με τίτλο : Ο ΚΑΚΟΣ ΔΡΑΚΟΣ ( Ο ΤΖΟΥΝΓΚΑΛΟ ΤΣΟΧΑΝΟ ) στην ελληνο ρομανί.
Εκδόθηκε από τις Εκδόσεις Σπανίδη.
Την βλέπουμε εδώ με τον προσυπογράφοντα στο Δημοτικό Ραδιόφωνο ΞΑΝΘΗΣ φιλοξενούμενους της δημοσιογράφου  Κυριακής Οικονόμου.
 ” Ήθελα να βοηθήσω τους μαθητές Ρομά  στην εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας παράλληλα με τη μητρική τους γλώσσα, τη ρομανί, και ταυτόχρονα να συμβάλλω κι εγώ, όσο μπορώ, ώστε να τηρούνται τα μέτρα προστασίας για τη μη εξάπλωση της πανδημίας.
Ήθελα όμως και να στείλω παράλληλα το μήνυμα ότι εάν τηρούμε όλοι τα μέτρα και εμβολιαστούμε, θα έρθει και το τέλος της πανδημίας “, υπογράμισε στην πρώτη της ραδιοφωνική παρουσία η νεαρή συγγραφέας,
Ένα πανέμορφο, σοβαρό κορίτσι με συγκροτημένη σκέψη, η Γκιουντές, δείχνει αποφασισμένη να κυνηγήσει το όνειρο της, όπως η αδελφή της η Αλή Ογλού Βισδάν, φοιτήτρια της ελληνικής φιλολογίας του ΔΠΘ στην Κομοτηνή.
Λίγες μέρες αργότερα ο Δήμαρχος της ΞΑΝΘΗΣ Μανώλης Τσέπελης με τους Αντιδημάρχους Μανώλη Φανουράκη, Παναγιώτη Αμβροσιάδη και υπηρεσιακούς παράγοντες του Δήμου υποδέχτηκαν στο γραφείο του Δημάρχου την Αλή Ογλού Γκιουντές συνοδευόμενη από τον Στέλιο Αρσενίου.
Υποσχέθηκαν να εκτυπώσει ο Δήμος μεγάλο αριθμό αντιτύπων του παραμυθιού για διανομή σε Σχολεία, να συμπαρασταθούν στη Γκιουντές εφεξής σε κάθε ανάλογη προσπάθεια.
ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΚΑΙ ΧΤΙΖΟΥΜΕ…
Δύο λέξεις υπογραμμιστικές του λογότυπου της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ για κάποιες δεκαετίες.
Οι Δροσερίτισσες Σουλειμάνογλου Σαμπιχά και Αλή Ογλού Γκιουντές το έκαναν άρθρο πίστης, αγώνα ζωής…
Άξιες!!
Στέλιος Αρσενίου

Σχετικά Άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button