Από το πρίσμα της Δέσποινας Γκούμα

Δεύτερη μέρα της επιστροφής και όμως η αισιόδοξη διάθεση από τις διακοπές αρχίζει να πλέει τα λοίσθια…. Εκεί στο νησί αποκομμένη από την επικαιρότητα και όλα όσα σου μαυρίζουν τη καρδιά και σου προκαλούν οργή, πίστευα πως θα γέμιζα τις μπαταρίες της υπομονής μου αρκετά καλά, έτσι ώστε να μπορέσω να αντέξω η δύσμοιρη αυτά που θα συναντούσα άμα την επιστροφή μου…..

Δεύτερη μέρα της επιστροφής και όμως  η αισιόδοξη διάθεση από τις διακοπές  αρχίζει να πλέει τα λοίσθια….

Εκεί στο νησί αποκομμένη από την επικαιρότητα και όλα όσα σου μαυρίζουν τη καρδιά και σου προκαλούν οργή, πίστευα πως θα γέμιζα τις μπαταρίες της υπομονής μου αρκετά καλά, έτσι ώστε να μπορέσω να αντέξω η δύσμοιρη αυτά που θα συναντούσα άμα την επιστροφή μου…..

Όμως φευ! Οι μπαταρίες μου άρχισαν να αποφορτίζονται πριν καλά-καλά γυρίσω στο σπιτάκι μου…..

Όχι τα τρία κακά της μοίρας μου, ούτε τα επτά κακά, αλλά τα χίλια και βάλε στραβά της μοίρας μου-όχι μόνο της δικής μου, αλλά όλων των Ελλήνων-μου κάνουν ζόρικη τη ζωή και φυσικά με βγάζουν εκτός προγράμματος…..

 

Και το γαμώτο είναι ότι μπορεί εσύ να έχεις όλη την καλή διάθεση και πρόθεση να δεις τα πράγματα μέσα από ένα άλλο πιο αισιόδοξο πρίσμα, όμως η αδυσώπητη πραγματικότητα και οι χειρισμοί των “σοφών” , “διορατικών” και με “αγαθές και ανιδιοτελείς προθέσεις και συμπεριφορές” πολιτικών μας σου προκαλούν αρνητικά συναισθήματα και σκέψεις και που πολλές φορές σε κάνουν να ντρέπεσαι χωρίς να ευθύνεσαι εσύ για αυτό…..

Και μπορεί εγώ να θέλω το λοιπόν να κυκλοφορώ με ψηλά το κούτελο και να καυχιέμαι που γεννήθηκα στην Ελλάδα, όμως οι φίλοι εκ του εξωτερικού σε κάθε συζήτησή μας σπεύδουν να μου θυμίζουν κάποιο από τα αρνητικά ρεκόρ που κατέχουμε……που δυστυχώς με αυτά μόνο μπροστά δεν πας…

 

Τώρα θα αναρωτιέστε γιατί πριν καλά-καλά μου φύγει η αλμύρα της θάλασσας από το σώμα μου, με έχουν πιάσει οι μαύρες και οι γκρίνιες μου…..

Αλλά πάει πολύ βρε αδερφάκι μου να το ζω αυτό το ρεζιλίκι για δεύτερη φορά, έστω και με διαφορά τεσσάρων χρόνων…..

Το ρεκόρ στο ντόπινγκ είναι δυσκολοχώνευτο όταν μάλιστα δεν ξέρεις και να το διαχειριστείς σωστά….. 

 Εντάξει μην τρελαθούμε  κιόλας με όλη την ιστορία του ντόπινγκ στη χώρα μας… Ζούμε στην εποχή των ντοπαρισμένων σχέσεων και συμπεριφορών που στόχο έχουν να μας αποφέρουν όσα περισσότερα υλικά αγαθά δύναται να δοθούν….

Όμως αφού ως χώρα θέλουμε να παίξουμε με τους “ανήθικους” κανόνες που τείνουν να καθιερωθούν στο χώρο του παγκόσμιου Αθλητισμού,  ο οποίος πλέον έχει γίνει μια βιομηχανία με τεράστια κέρδη και συμφέροντα, ας μη λειτουργούμε ως ψωροκώσταινα, η κουτοπόνηρη χώρα, που στο τέλος πάντοτε την πατά….

     

Στην  Ελλάδα που γέννησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες και μεταλαμπάδευσε το Ολυμπιακό ιδεώδες στα πέρατα της οικουμένης, έρχεται για μια ακόμη φορά η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή να της τραβήξει το αυτί, αλλά και να τις φορέσει τα γυαλιά….

Το πάθημα και η μεγάλη ντροπή, κοινώς το ρεζιλίκι που υπέστη διεθνώς η χώρα μας το 2004 στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας δυστυχώς δε μας έγινε μάθημα…. Το περίεργο βέβαια θα ήταν να μας γινόταν….

Τότε η αχαρακτήριστη στάση και συμπεριφορά Θάνου και Κεντέρη επισκίασε όλο το μεγαλείο της άψογης διοργάνωσης και τέλεσης των Ολυμπιακών Αγώνων από τη χώρα, η οποία τους γέννησε…..

Τι και αν ξεσηκώθηκε τότε σύσσωμη η πολιτεία και κήρυξε τον ανένδοτο υποτίθεται  αγώνα κατά της ντόπας και όλων όσων στηρίζουν αυτήν τη στημένη βιομηχανία “των πλασματικών ρεκόρ” των ρεκόρ που καταρρίπτονται όχι από τους ίδιους τους αθλητές, αλλά από τα αναβολικά…..

Οι αθλητές αποτελούν τη σύριγγα, τον ενδιάμεσο κρίκο μεταξύ των σκευασμάτων ντόπινγκ και των εταιρειών που έχουν στήσει τη βιομηχανία του Αθλητισμού, που έχει ως θεμέλια όχι τα αθλητικά ιδεώδη, αλλά το δολάριο και το ευρώ…..

Για μια ακόμη φορά λοιπόν οι πολιτικοί μας ηγέτες και αυτοί που μας κυβερνούν έμειναν στα λόγια…..

Τα συμφέροντα ήταν αυτά που καθυστέρησαν να έρθει προς ψήφιση το σχετικό νομοσχέδιο που θα έβαζε φραγμούς στη βιομηχανία της ντόπας, προστατεύοντας έτσι το αθλητικό πνεύμα, αλλά πρωτίστως τις ζωές των αθλητών μας…..

 

Καθυστερήσαμε λοιπόν και πάλι και μάλιστα πολύ……

Και αυτή τη φορά πιαστήκαμε σαν έξυπνο πουλί από τη μύτη σε μια φωλιά στο μακρινό Πεκίνο…..

Στο στάδιο, όχι του Καλατράβα, αλλά σε αυτό της “φωλιάς του πουλιού” γίναμε για άλλη μια φορά διεθνώς ρεζίλι……

Σε  δεύτερη συνεχόμενη Ολυμπιάδα βρίσκονται Έλληνες αθλητές ντοπαρισμένοι…. Δίσεκτη χρονιά και στον ελληνικό Αθλητισμό με δεκαπέντε Έλληνες αθλητές να έχουν κάνει χρήση απαγορευμένων ουσιών…..

Κρίμα στηρίξαμε την Εθνική μας εκπροσώπηση σε διάττοντες αστέρες…..

Κρίμα και πάλι κρίμα, αλλά κάποτε θα πρέπει να σταματήσει όλο αυτό το σικέ παιχνίδι, για το οποίο βέβαια δεν ευθύνεται μόνο η Ελλάδα……

Σιγά μη τα οκτώ  χρυσά μετάλλια του Αμερικανού Μάικλ Φέλπς προήλθαν μόνο από αυτά που του τάιζε η μανούλα του και στη σκληρή προπόνηση…..

Οι πρώτοι που θεμελίωσαν την βιομηχανία του ντόπινγκ για να μην ξεχνιόμαστε ήταν οι Αμερικανοί και οι Ρώσοι….

Αλλά αυτοί είναι έξυπνα μυαλά και ξέρουν πώς να καμουφλάρονται και να διαχειρίζονται επικίνδυνες αποστολές…..

 

Εμείς όμως οι Έλληνες που όλα τα κάνουμε με ελαφρά την καρδία και με το δε βαριέσαι γιατί μπλεκόμαστε σε τέτοια απροσπέλαστα μονοπάτια που και χρήματα πολλά θέλουν για να τα διαβείς, αλλά και σε κίνδυνο βάζουν τις ζωές των παιδιών μας….;

Για ένα κούτελο δε ζούμε όλοι μας…..;

Ή μήπως όχι….παρά μόνο εγώ και εσύ που ανήκουμε στη βάση…..;

Και μετά από όλο αυτόν το δεύτερο διασυρμό οι ηγέτες που διοικούν τις τύχες μας, κυβέρνηση και πολιτικά κόμματα ξύπνησαν από το λήθαργό τους και απαιτούν εδώ και τώρα τη λήψη μέτρων και κανόνων και φυσικά απόδοση ευθυνών…..

Παρενέβη και η Δικαιοσύνη και διέταξε κατεπείγουσα προκαταρτική έρευνα για την υπόθεση ντόπινγκ….

Καλά τώρα, εγώ θα πρέπει να πιστέψω πως αυτή τη φορά κάτι θετικό θα γίνει και θα τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι που με ντρόπιασαν….; 

Καλοπροαίρετη δηλώνω και περιμένω να δω τα μεγάλα και παχιά λόγια των κυβερνώντων αυτή τη φορά να γίνονται έργα….

Εξάλλου το ‘παμε για ένα κούτελο ζούμε και το θέλουμε καθαρό….τουλάχιστον εγώ το απαιτώ….