Δείκτης κοινωνικής και οικονομικής αποσάθρωσης η ενδοοικογενειακή βία
Η έξαρση της ενδοοικογενειακής κακοποίησης αποτελεί κοινό μυστικό μεταξύ των Ελληνίδων, ενώ ο αριθμός των …
γυναικών που έχουν ζήσει τον εφιάλτη του ξυλοδαρμού από τον σύντροφό τους, έστω και μία φορά στη ζωή τους, αυξάνεται συνεχώς.
Ιδιαίτερα χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις που συνδέονται άμεσα με τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες τις οποίες βιώνουμε όλοι οι Έλληνες, αλλά -κυρίως- όλες οι Ελληνίδες.
Η έξαρση της ενδοοικογενειακής κακοποίησης αποτελεί κοινό μυστικό μεταξύ των Ελληνίδων, ενώ ο αριθμός των …
γυναικών που έχουν ζήσει τον εφιάλτη του ξυλοδαρμού από τον σύντροφό τους, έστω και μία φορά στη ζωή τους, αυξάνεται συνεχώς.
Ιδιαίτερα χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις που συνδέονται άμεσα με τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες τις οποίες βιώνουμε όλοι οι Έλληνες, αλλά -κυρίως- όλες οι Ελληνίδες.
Πρωταγωνιστές αυτής της βιαιότητας δεν είναι άλλοι από άνεργους άνδρες λίγο μετά την ηλικία των 40, με έντονο εργασιακό στρες, με οικονομικές υποχρεώσεις εξαιτίας των οποίων υφίστανται «αφόρητη» πίεση, ακόμα και με προβληματική και ανύπαρκτη σεξουαλική δραστηριότητα, όπως μαρτυρούν μελέτες της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ και του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης.
Τα τελευταία δύο έτη 2012 και 2013, περίοδο σκληρής εφαρμογής μνημονιακών πολιτικών, έχουν αυξηθεί τα κρούσματα δήθεν ατυχημάτων, πραγματικών όμως περιστατικών βίας και ξυλοδαρμών ανάμεσα στα ίδια τα μέλη μιας οικογένειας, φτάνοντας στο 47% τους τελευταίους μήνες στη χώρα μας, με μια στις τρεις γυναίκες να έχει πέσει θύμα ξυλοδαρμού.
Η έρευνα της ΕΜΑΣ και του Ανδρολογικού Ινστιτούτου, καταλήγει στη διαπίστωση ότι «…η σεξουαλική βία, ενδοοικογενειακά, είναι δείκτης κοινωνικής και οικονομικής αποσάθρωσης».
Οι γυναίκες ξέρουμε από πρώτο χέρι ότι ως κακοποίηση δεν νοείται μόνο η σωματική, αλλά -κυρίως- η ψυχολογική, σεξουαλική, λεκτική και οικονομική βία, η οποία παίρνει την μορφή εκφοβισμού, με αποτέλεσμα το θύμα να ζει τρομοκρατημένο τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Είναι ώρα να το αντιληφθεί και η επίσημη Πολιτεία η οποία, παρά την ύπαρξη της αναγκαίας νομοθεσίας αγκυλώνεται στα δεσμά που επιβάλλουν στείροι δημοσιονομικοί περιορισμοί που παρακάμπτουν τον ανθρώπινο παράγοντα. Στη ζοφερή αυτή πραγματικότητα και ενώ τα μνημόνια κλείνουν τις εστίες φιλοξενίας κακοποιημένων γυναικών, δε δικαιούμαστε να κλείνουμε το στόμα στη βία, ούτε να γυρίζουμε την πλάτη στην γυναίκα που φωνάζει ότι την κακοποιούν.
Η αφύπνιση και η ευαισθητοποίηση είναι αναγκαίες συνθήκες ανατροπής της ζοφερής αυτής πραγματικότητας. Αλλά δεν αρκούν. Στη Νέα ΜΕΡΑ πιστεύουμε βαθιά ότι μόνο οι ενεργητικές πολιτικές και δράσεις (γυναικεία επιχειρηματικότητα, ενεργητικές δράσεις απασχόλησης, οικονομική ενίσχυση εστιών φιλοξενίας, ενεργητικές δράσεις για την ενημέρωση και την ψυχολογική υποστήριξη) ενταγμένες σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο οικονομικής ανασυγκρότησης θα στηρίξουν πραγματικά και αποτελεσματικά την κακοποιημένη γυναίκα – μάνα – κόρης – σύζυγο και θα αναδείξουν τη σύγχρονη χειραφετημένη Ελληνίδα, απαλλαγμένη από οποιαδήποτε μορφή βίας.
fonaklas.blogspot.com
