Κι ο ιδρώτας στεγνός….
Γράφει ο Μιχάλης Σπανίδης

Απόλυτη ησυχία στις οροσειρές της κατάπτωσης.

Ζωή τυλιγμένη

στο glamour των βιζών,

στη θαλπωρή των λυμάτων του ελέγχου,

στην ματαιοδοξία της καρέκλας.

Καθώς τώρα,

ο ήχος από τις συλλεκτικές σαμπάνιες του Mokambo,

σε κλειστά δείπνα

με εμβληματικά members,

αντηχεί,

εκεί,

όπου η ψυχρή σιωπή ανακατεύει

την μαύρη υπερτιμημένη τρούφα.

Από την μια εμείς,

οι ναυπηγοί,

και από την άλλοι

οι  μεθυσμένοι μούτσοι.

Συντρίμμια από αμπέχονα

που τέλειωσαν το σάλιο τους

στα κόλπα των αμφιθεάτρων, 

εκεί όπου βασιλεύουν

οι κατεστημένες αδράνειες.

Μοναρχικές εξουσίες,

σαν τα βατράχια που πηδούν

από νούφαρο σε νούφαρο,

μας στήνουν κάθε μέρα

στο απόσπασμα των αριθμών τους.

Μετά την σιωπή της μύησης,

ο ιδρώτας στεγνός,

στέκει

σαν ένας αδιευκρίνιστος χαιρετισμός.

 

Μιχάλης Σπανίδης

Εκδότης-Βιβλιοπώλης