Η ΞΑΝΘΗ ΥΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΤΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ
Ι ΓΙΟΡΤΕΣ ΠΑΛΙΑΣ ΠΟΛΗΣ ξεκινούν με το Διδυμότειχο : Γη του κάλλους και του στοχασμού
ΘΕΑΤΡΑΚΙ ΣΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
ΣΑΒΒΑΤΟ 3 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΩΡΑ 7.30 μμ
ΘΕΑΤΡΑΚΙ ΣΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΘΡΑΚΙΑΣ,
ΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΟΡΦΕΑ
Μία βραδιά στην αύρα της μουσικής, της ποίησης, της λαογραφίας, της ιστορικής μνήμης και της πολιτιστικής κληρονομιάς της Καστροπολιτείας του Διδυμοτείχου.
Ι ΓΙΟΡΤΕΣ ΠΑΛΙΑΣ ΠΟΛΗΣ ξεκινούν με το Διδυμότειχο : Γη του κάλλους και του στοχασμού
ΘΕΑΤΡΑΚΙ ΣΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
ΣΑΒΒΑΤΟ 3 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΩΡΑ 7.30 μμ
ΘΕΑΤΡΑΚΙ ΣΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΘΡΑΚΙΑΣ,
ΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΟΡΦΕΑ
Μία βραδιά στην αύρα της μουσικής, της ποίησης, της λαογραφίας, της ιστορικής μνήμης και της πολιτιστικής κληρονομιάς της Καστροπολιτείας του Διδυμοτείχου.
Με τη συμμετοχή του Ιστορικού και Πολιτιστικού Συλλόγου Διδυμοτείχου «ΚΑΣΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ – Γνώση και Δράση» και του Ωδείου Βορείου Έβρου «Καρπίδα» και της Σχολής ¨Σύγχρονη Μουσική Αγωγή΅
Λίγα λόγια για το Διδυμότειχο
Η ιστορία του Διδυμοτείχου ξεκινά από τη Νεολιθική περίοδο. Αφθονία των κινητών ευρημάτων από την κλασική αρχαιότητα δείχνει ότι ο οικισμός τους Αγίας Πέτρας διατηρούσε στενές σχέσεις με τις ελληνικές μητροπολιτικές πόλεις και ανάμεσά τους με την Αθήνα. Την αρχαία άγνωστη πόλη διαδέχεται η ελληνιστική. Από την περίοδο τα λίγα ερείπια αρχιτεκτονημάτων και άλλα τυχαία ευρήματα υπαινίσσονται την ύπαρξη τους ευημερούντος οικισμού. Τους αρχές του 2ου μΧ. Αιώνα ο ρωμαίος αυτοκράτορας Τραϊανός επανιδρύει την πόλη προικίζοντας την με το όνομα τους συζύγου του. Η Πλωτινούπολις καθίσταται μία από τους σημαντικές αυτόνομες πόλεις της Θράκης με τη δική τους Βουλή και Δήμο. Λαμπρά ευρήματα, τους τα ψηφιδωτά δαπέδου με τους άθλους του Ηρακλή, η χρυσή προτομή του αυτοκράτορα Σεπτίμιου Σεβήρου, η μοναδική μαρμάρινη αμφιπρόσωπη κεφαλή του θεού Ιανού αποκαλύπτουν κάτι από τον πλούτο τους πόλης.
Οι βαρβαρικές επιδρομές του 3ου μΧ αιώνα ανάγκασαν τους ρωμαίους να προχωρήσουν στην οχύρωση των δύο απέναντι κείμενων λόφων, του Καλέ και τους Αγίας Πέτρας. Πιθανότατα μπορούμε ακριβώς στην περίοδο αυτή να αποδώσουμε τη δημιουργία και στη συνέχεια την επιβολή του ονόματος «Διδυμότειχον», με τη σημασία ακριβώς των «δίδυμων κάστρων», των «δίδυμων οχυρωματικών περιβόλων».
Η Πλωτινούπολις φαίνεται ότι επιβίωσε μέχρι τα μέσα του 7ου αιώνα, όταν και εγκαταλείφθηκε οριστικά, ενώ ταυτόχρονα αμέσως μετά, όταν το Βυζαντινό Διδυμότειχο αναπτύσσονταν στο λόφο του Καλέ. Κατά τη διάρκεια των Βυζαντινών χρόνων η σημασία τους πόλης-κάστρου του Διδυμοτείχου διαρκώς αύξαινε. Η εξέχουσα αυτή σημασία τους πόλης σημειώνεται από ξένους καθώς και βυζαντινούς συγγραφείς, τους τον γάλλο Γοδεφρείδο Βιλλαρδουίνο ο οποίος στα 1205 αναφέρει ότι το Διδυμότειχο ήταν « η ισχυρότερη και μία από τις πλουσιότερες πόλεις τους Ρωμανίας». Στην ακόλουθη περίοδο και στα χρόνια της οθωμανικής κατοχής σημαίνον είναι ο ρόλος του Διδυμοτείχου. Σήμερα το κάστρο διατηρείται στο μεγαλύτερο μήκος του, με τους 24 πύργους του, κάποιοι από τους οποίους φέρουν μονογράμματα βυζαντινών προσωπικοτήτων ή διακοσμητικά και συμβολικά μοτίβα. Ακόμη μπορεί κανείς να επισκεφθεί τους μικρούς ναούς και τα αυτοκρατορικά παρεκκλήσια. Το Διδυμότειχο καταλήφθηκε οριστικά από τους Οθωμανούς Τούρκους στα 1361 και αποτέλεσε την πρώτη τους πρωτεύουσα στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Παρά το γεγονός ότι η πόλη βαθμιαία έχασε την γεωστρατηγική της σημασία, εξακολούθησε να είναι διάσημη για την κεραμική τους παραγωγή και την εξέχουσα θέση τους ως πνευματικό κέντρο του ισλαμισμού. Ανάμεσα στα μνημεία τους περιόδου η προσοχή του επισκέπτη εστιάζεται στο διάσημο και επιβλητικό Μεγάλο Τέμενος, γνωστό ως Τέμενος του Σουλτάνου Βαγιαζήτ του Κεραυνού, κτισμένο τους αρχές του 15ου αιώνα. Η ελληνική παρουσία είναι ιδιαίτερα σημαντική στους επόμενους αιώνες, όπως αποτυπώνεται τους τρεις μεταβυζαντινές εκκλησίες με τους εικόνες –αφιερώματα των συντεχνιών και τα θαυμάσια ξυλόγλυπτα τέμπλα, τους και στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική τους πόλης, ένα πρωτότυπο μείγμα βαλκανικών, ανατολικών και νεοκλασικών επιδράσεων. Την ίδια ώρα η εβραϊκή και αρμενική κοινότητα κάνουν αισθητή την παρουσία τους και αυξάνονται πληθυσμιακά. Η μεταβυζαντινή πόλη διατηρείται ακόμη σε τμήματα του παλαιού παραδοσιακού Διδυμοτείχου. 49 κτίρια έχουν κηρυχτεί ως Μνημεία Τέχνης και υπόκεινται σε καθεστώς προστασίας.
Επιμέλεια Θ.Μουσόπουλος
