Ειδήσεις

Εκδόσεις Σπανίδη: Η ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ / ΗΓΕΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ
ΖΩΗ Γ. ΚΟΥΦΟΓΙΑΝΝΗ

Η έννοια της ηγεσίας φέρει ιδιαίτερη πολλαπλότητα και αμφιλεγόμενη διάθεση κατά την εξήγηση του ορισμού αυτής. Σύμφωνα με τον Bass (2008), η ηγεσία συνδυάζει χαρακτηριστικά του ατόμου-ηγέτη, ο οποίος τα φέρει κατά τις διαπροσωπικές και επαγγελματικές του σχέσεις. Σχετίζεται με τη σύνδεση της λογικής και του συναισθήματος, την επίτευξη των στόχων της ομάδας, η οποία επηρεάζεται άμεσα από τον τρόπο ηγεσίας, καθώς επίσης και με τη συνεργατική δράση για την πραγμάτωση των στόχων με φαρέτρα τα υλικά εφόδια αλλά και τους συνεργάσιμους ανθρώπους/μέλη της ομάδας (Ololube, 2013).

Βασικά σημεία που περιλαμβάνει η ηγεσία είναι η τέχνη της παρακίνησης των άλλων, η δημιουργία και προώθηση των κινήτρων, η επιρροή των συμπεριφορών, των συναισθημάτων και των στάσεων των μελών της ομάδας. (Kouzes & Pozner, 2007; Σαΐτης, 2005 .κ.ά.).

Ως ηγέτης ορίζεται το άτομο που καταγράφει έντονη επιρροή προς τα μέλη της ομάδας, μέσα από τον παραδειγματισμό, το ενδιαφέρον, τον σεβασμό και την ανάπτυξη της εμπιστοσύνης (Ζαβλανός, 1998). Τα κύρια χαρακτηριστικά του είναι η αυτοπεποίθηση και η γνώση μοντέλων που σχετίζονται με την επικοινωνία και τη συμπεριφορά. Βασικός σκοπός ενός ηγέτη είναι η προσφορά στο σύνολο της ομάδας για την επίτευξη κοινών στόχων Madlock (2012).

Στη βιβλιογραφία συναντάμε διάφορες πληροφορίες για την ηγεσία με βασικές το στυλ ηγεσίας που ερευνάται συχνότερα. Η συχνότερη διάκριση του στυλ ηγεσίας το διαχωρίζει στο εξουσιοδοτικό στυλ, όπου ο ηγέτης έχει τον έλεγχο της ομάδας και των αποφάσεων, το στυλ δημοκρατικής ηγεσίας όπου ο ηγέτης επιφέρει θετικότερη επιρροή στην ομάδα, καθώς και το αυταρχικό στυλ ηγεσίας όπου ο ηγέτης μεταβιβάζει εντολές στους υφιστάμενους του (Montana & Charnov, 2000)

Οι προσεγγίσεις ηγεσίας στη σύγχρονη εποχή αναφέρουν ολοκληρωμένες έννοιες της ηγεσίας όπως είναι η μετασχηματιστική ηγεσία (ο ηγέτης φέρει χαρακτηριστικά που του επιτρέπουν να εφαρμόσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το έργο του) (Κυριαζόπουλος & Σαμαντά, 2014), η συναλλακτική ηγεσία (ο ηγέτης δεν λαμβάνει σημαντικές αποφάσεις και ευθύνες) (Ζαβλανός, 2002), η ηθική ηγεσία (Fry & Slocum, 2008) και η οραματική ηγεσία Bennis and Nanus (1985).

Τα σχολεία αποτελώντας πολύπλοκους οργανισμούς φέρουν αλληλεπιδράσεις με το εσωτερικό και το εξωτερικό περιβάλλον τους. Οι διευθυντές των σχολείων καλούνται να λειτουργήσουν με αποτελεσματικό τρόπο, ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι αυτών. Τη σημερινή εποχή οι διευθυντές δεν διαχειρίζονται απλώς τις σχολικές μονάδες τους, αλλά είναι εκπαιδευτικοί ηγέτες φροντίζοντας για τη δημιουργία καινοτομιών μέσα από προγράμματα σπουδών, αλλά και εφαρμογή στρατηγικών διδασκαλίας. Πέραν όμως των παιδαγωγικών γνώσεων και όποιων δεξιοτήτων φέρουν σε σχέση με τη διδασκαλία και την εκπαιδευτική πρακτική, παρουσιάζονται στη βιβλιογραφία και άλλες παράμετροι που σχετίζονται με την επίτευξη του οράματος, των κοινών στόχων για την προώθηση του τελικού σκοπού της λειτουργίας ενός σχολείου. Ως ηγετική φιγούρα του σχολικού χώρου ο διευθυντής δύναται να κατευθύνει τις συμπεριφορές των υφιστάμενων και φέρει σημαντική θέση στο πλαίσιο των διαπροσωπικών σχέσεων που αναπτύσσουν μεταξύ τους (Κατσαρός, 2008). Δύναται να λειτουργήσει λοιπόν, ως ο σχολικός ηγέτης με εκπλήρωση του στόχου, που είναι η αύξηση της αποδοτικότητας κατά την εργασία και η μέγιστη δυνατή προσφορά (Μπάκας, 2010). Στη σχολική πραγματικότητα το μοντέλο της μετασχηματιστικής ηγεσίας δύναται να εφαρμόζεται πιο συχνά μέσα από οκτώ σημεία που σχετίζονται με το κοινό όραμα, τις προσδοκίες, την υποστήριξη, την πνευματική διέγερση, την παροχή προτύπων, πεποιθήσεων και συμπεριφορών, τις προσδοκίες σχετικά με την απόδοση, καθώς επίσης και με τις ανταποδοτικές αμοιβές (Leithwood & Sun, 2012).

Στο παραπάνω πλαίσιο ο σχολικός ηγέτης χρειάζεται να φέρει δεξιότητες για τη βελτίωση των μεταξύ των μελών του σχολείου σχέσεων αλλά και την πρόβλεψη, διαχείριση και αντιμετώπιση πιθανών περιπτώσεων συγκρούσεων, που εκτυλίσσονται εντός του σχολικού πλαισίου. Δύο βασικές μεταβλητές, τις οποίες χρειάζεται να φέρει o σχολικός ηγέτης με υψηλές καταγραφές αυτών, είναι η Συναισθηματική και η Κοινωνική Νοημοσύνη του. Η συναισθηματική νοημοσύνη (ΣΝ) ορίζεται ως η ικανότητα του ατόμου να διαχειρίζεται τα δικά του συναισθήματα και τα συναισθήματα των άλλων (Goleman, Boyatzis, & McKee, 2002). Η κοινωνική νοημοσύνη (ΚΝ) έχει οριστεί ως η ικανότητα διαχείρισης των συναισθημάτων των άλλων και της δημιουργίας και διατήρησης υγιών σχέσεων με τους άλλους (Goleman, 2006). 

 Εκδόσεις:ΣΠΑΝΙΔΗ

Σχήμα: 17Χ24

Σελίδες: 112

ISBN:978-618-5206-79-6

 

Σχετικά Άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button