Ειδήσεις

ΤΙΜΗ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΔΑΣ..
Γράφει ο Στέλιος Αρσενίου

ΤΙΜΗ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΔΑΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΖΑΛΟΓΓΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΩΝΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 

Τις γυναίκες της Ελλάδας που  μέσα από την αυτοθυσία τους πέρασαν στην  αθανασία, τίμησαν  η Περιφερειακή Ενότητα, ο Δήμος Πρέβεζας και οι Τοπικές Κοινότητες Καμαρίνας, Κρυοπηγής και Ωρωπού  σε μια μεγάλη εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 10 Οκτωβρίου στον Ιερό Βράχο του Ζαλόγγου με τίτλο: “Τιμὴ στην αυτοθυσία της Ελληνίδας”.

Σύλλογοι από κάθε γωνιά της χώρας παρουσίασαν δρώμενα και αναφορές από τις “δικές τους” γυναίκες που προτίμησαν να πέσουν σε γκρεμό, συχνά μαζί με τα παιδιά τους, παρά να υποστούν την σκλαβιά και την ατίμωση.
Στις 10.15 στον Ιερό Βράχο του Ζαλόγγου πραγματοποιήθηκε κατάθεση στεφάνων από τις επίσημες αρχές του τόπου και τους προσκεκλημένους, ακολούθησε ολιγόλεπτη αναφορά των γεγονότων από εκπρόσωπο του Δήμου ή του Συλλόγου κάθε περιοχής και απόδοση τιμών από τους Σουλιώτες-Σώμα Απόδοσης Τιμών και Ιστορικής Αναβίωσης.
Ακολούθησαν στην πλατεία της Καμαρίνας (ώρα  13:00) δρώμενα και παραδοσιακοί χοροί από τους προσκεκλημένους Συλλόγους.
Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν  ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πομάκων Ξάνθης, ο Εξωραϊστικός-Πολιτιστικός Σύλλογος Ν.Σαμψούντας  “Η Αμισσός”, το Σώμα Απόδοσης Τιμών και Ιστορικής Αναβίωσης “Σουλιώτες”,  χορευτικό από τον Δήμο Γ.Καραϊσκάκη Άρτας, το Λύκειο Ελληνίδων Νάουσας, ο Πολιτιστικός Σύλλογος “Πυρσός” Νάουσας  και Ομιλος Περιβάλλοντος και Πολιτισμού Νάουσας “ η Αράπισσα”, χορευτικό από τον Δήμο Καλαμάτας  Μεσσηνίας, ο Πολιτιστικός Σύλλογος  “Αναγέννησις” Ακράτας, η Χιακή  Ένωση Ελευσίνας και το Χορευτικό Δήμου Πρέβεζας.

ΑΙΩΝΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΘΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Στα Πομακοχώρια της Θράκης, την περίοδο του βίαιου εξισλαμισμού 16ος -17ος αιώνας, μικρές Πομακοπούλες προτιμούσαν να γκρεμιστούν από τους βράχους για να αποφύγουν την σύλληψη από τους Τούρκους. Οι απότομοι αυτοί βράχοι ονομάζονται «Μόμτσκι Κάμεν – ο βράχος του κοριτσιού.

* Το 1860, στην Μπάφρα του Πόντου, 40 περίπου γυναίκες έπεσαν από την κορυφή του Κάστρου του Αλή ( μετέπειτα «Κιζ Καλεσί») για να μην πέσουν ζωντανές στα χέρια του Χασάν Αλήμπεη.

* Τον Δεκέμβριο του 1803, στο Ζάλογγο, 60 περίπου Σουλιώτισσες με τα παιδιά στην αγκαλιά έπεσαν στον γκρεμό για να μην σκλαβωθούν στον Βελή Πασά, γιό του Αλή Πασά.

* Τον Απρίλιο του 1804, στην Ι. Μ. Σέλτσου, 250 περίπου γυναικόπαιδα Σουλιωτών γκρεμίστηκαν σε βάραθρο 300 μέτρων , αφήνοντας τα κορμιά τους στον Ασπροπόταμο για να μην γίνουν σκλάβες στα χαρέμια του Αλή Πασά.

* Στις 22 Απριλίου του 1822, 13 Ναουσαίες έπεσαν στον ποταμό Αράπιτσα, πεθαίνοντας ελεύθερες αφού  δεν  αιχμαλωτίστηκαν ποτέ από τους Τούρκους του Εμπού Λουμπούτ Βαλή της Θεσσαλονίκης.

* Τον Μάιο του 1826, στη Χορηγόσκαλα Μεσσηνίας, μεγάλος αριθμός γυναικών, αφού έδωσε άνιση μάχη με τις ορδές του Ιμπραήμ, έπεσαν στο γκρεμό.

* Τον Μάιο του 1826, μετά την πυρπόληση της Αγίας Λαύρας, στο Καστράκι κοντά στο χωριό Σόλο της Νωνάκριδος Αχαϊας, δεν ήταν λίγες εκείνες οι γυναίκες που προτίμησαν να πέσουν με τα μωρά τους από τα βράχια, για να μην πιαστούν αιχμάλωτες από τους Τουρκοάραβες.

* Στίς 30 Μαρτίου 1822 κατά την σφαγή της Χίου από τους Οθωμανούς , χιλιάδες άνδρες και γυναίκες συσσωρεύτηκαν στο Μελανιό. Εκεί πολλές γυναίκες με τα παιδιά τους από την άκρη του γκρεμού (Κάβο Μελανιός) έπεσαν στην θάλασσα για να γλιτώσουν την ατίμωση και την δουλεία. Το ίδιο συνέβη και στο χωριό Ανάβατος, όπου κατακρημνίστηκαν στα απότομα βράχια.

Όπως αναφέρει ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πομάκων Ν.Ξάνθης “παρόμοια περιστατικά με αυτά του Ζαλόγγου συνέβησαν και στα Πομακοχώρια της Ροδόπης.
Στα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας οι Οθωμανοί προσπάθησαν με το ζόρι να πάρουν πολλές Πομάκες και να τις εκτουρκίσουν.
Αυτές αρνούμενες τον εκτουρκισμό, ανέβηκαν σε ένα απότομο βράχο, έδεσαν τα μαλλιά τους πλεξούδες και η μια μετά την άλλη έπεσαν στο γκρεμό.
Παρόμοιες μαρτυρίες υπάρχουν σε πολλά Πομακοχώρια της Θράκης.
Οι πιο γνωστές βουνοκορφές όπου οι Πομάκες θυσιάστηκαν είναι το 《Mómčket kámen 》η 《Πέτρα του κοριτσιού》 στο Δημάριο Ξάνθης, ο 《Μεγάλος βράχος》《Gulâm kámen》στην Γλαύκη Ξάνθης, ο 《Βράχος της νύφης 》《Nevâstata kámen》στο Σμόλιαν της Βουλγαρικής Ροδόπης και σε πολλές περιοχές ακόμα.


Η Εμινέ Μπουρουτζή, Πρόεδρος του Συλλόγου Πομάκων της Ξάνθης έδωσε από πριν το στίγμα της εκδήλωσης μιλώντας στο Δημοτικό Ραδιόφωνο και την Κυριακή Οικονόμου.
Σ΄αυτή προσέτρεξαν οι διοργανωτές, ψυχή του Συλλόγου, παρούσα σε πλείστες όσες εκδηλώσεις, διεθνή ή επιμορφωτικά συνέδρια.
Εστίασε το ενδιαφέρον των ΜΜΕ της Πρέβεζας και ευρύτερα.

Στέλιος  Αρσενίου

Σχετικά Άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button