Στοχασμοί πάνω στο δόγμα «όσο πιο χειρότερα τόσο πιο καλύτερα»
Γράφει ο Μιχάλης Σπανίδης
Πρωινό Κυριακής 25 του Ιούλη.
Ποδηλατώντας με το θρυλικό TAURUS
μοντέλο της δεκαετίας του ’90,
στην ευρύτερη περιοχή της Ποταμιάς Ξάνθης. Αναζητώντας τα ίχνη του αγνοούμενου μεταπολιτευτικού μαλλά,
που δεν τόλμησε ποτέ να θεμελιώσει
στο απόγειο της δράσης του,
ένα ολυμπιακών προδιαγραφών
νομαρχιακό κολυμβητήριο,
προσγειωθήκαμε απότομα στην πραγματικότητα,
όταν διερχόμενοι από την είσοδο
των ιαματικών λουτρών,
σπάσαμε τα μούτρα μας πάνω
στην χειρόγραφη καλλιτεχνική
ενημερωτική πινακίδα
«Σάββατο και Κυριακή κλειστά».
Παραμερίζοντας εντελώς τον χρόνιο
ενορχηστρωμένο καιροσκοπισμό του
«όσο πιο χειρότερα τόσο πιο καλύτερα»,
συνεχίσαμε να ποδηλατούμε πάνω
στις καταπληκτικές διαδρομές ενοποίησης
των Αρχαιολογικών Χώρων Αβδήρων-Πόρων,
από το Αρχαιολογικό Μουσείο Αβδήρων.
Δράσεις μοναδικές,
με πολιτική και στρατηγική,
που βασίζονται στην πλήρη αξιοποίηση
του άξιου και εξαιρετικά καταρτισμένου δυναμικού,
το οποίο με αφοσίωση υπηρετεί
την μελέτη και ανάδειξη του πολιτισμού
της αρχαιότητας,
εδώ στην Χώρα των Αβδήρων.
Συνομιλώντας λοιπόν με αυτήν
την δημιουργική γενιά
του Αρχαιολογικού Μουσείου Αβδήρων
πως μπορείς από την άλλη να συμβιβαστείς
με την αλλότρια εξουσία «των ορλάνδων»,
που αποτυπώνεται εδώ και πολλά χρόνια
στα ανολοκλήρωτα κατασκευαστικά
λείψανα ενός εκκρεμούς μέλλοντος;
Με εκτίμηση
Μιχάλης Σπανίδης
Εκδότης-Βιβλιοπώλης
Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Ξάνθης
«ΑΓΑΠΗ για την Ξάνθη μας»
