ΟΙ ΕΦΕΔΡΟΙ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ ΤΙΜΗΣΑΝ ΤΟΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ

Τιμητική πλακέτα εκ μέρους της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εφέδρων Αξιωματικών, επέδωσε χθες το Δ.Σ. του Συνδέσμου Εφέδρων Αξιωματικών Ξάνθης, στον Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας Α.Μ.-Θ. κ. Μιχάλη Αγγελόπουλο, ο οποίος λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων, δεν είχε καταφέρει να παραστεί στο πρόσφατο (19-20/03/2005) Πανελλήνιο Συνέδριο Εφέδρων Αξιωματικών, που φιλοξενήθηκε στην Ξάνθη.

Τιμητική πλακέτα εκ μέρους της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εφέδρων Αξιωματικών,
επέδωσε χθες το Δ.Σ. του Συνδέσμου Εφέδρων Αξιωματικών Ξάνθης, στον Γενικό Γραμματέα
της Περιφέρειας Α.Μ.-Θ. κ. Μιχάλη Αγγελόπουλο, ο οποίος λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων,
δεν είχε καταφέρει να παραστεί στο πρόσφατο (19-20/03/2005) Πανελλήνιο Συνέδριο
Εφέδρων Αξιωματικών, που φιλοξενήθηκε στην Ξάνθη.

Δηλώσεις Γ.Γ. Περιφέρειας Α.Μ.-Θ.

Ερωτηθείς σχετικά από τους δημοσιογράφους ο κ. Αγγελόπουλος, αναπόλησε
την προσωπική του θητεία στον ελληνικό στρατό και υπογράμμισε την αξία των Εφέδρων
Αξιωματικών:

"Έχω υπηρετήσει τη θητεία μου στην Πολεμική Αεροπορία, αρχίζοντας
από το Κέντρο Εκπαίδευσης της Τρίπολης και συνεχίζοντας στο Τατόι και μετά στη διαδικασία
της εξέτασης των υποψηφίων της Σχολής Ικάρων όπου είχα την τιμή να ηγούμαι τον φιλολογικό
διαγωνισμό ως προϋπόθεση των εξετάσεων. Κατόπιν, ασχολήθηκα με το θάλαμο χαμηλής
πίεσης, τον προσομοιοτή δηλαδή. Τέλειωσα τη θητεία μου τον Μάρτιο του 1985, και
μετά, ένοιωσα σχεδόν ευτυχής, για δύο πράγματα: 1ον) Διότι είχα μπορέσει να ανταποκριθώ
σε κάτι που οι γονείς μου και όλη μου η οικογένεια είχαν υπηρετήσει επαγγελματικά,
αλλά κυρίως ηθικά, και 2ον) επειδή ως ελεύθερος πολίτης είχα αποκομίσει έναν σχετικό
ωφέλιμο χρόνο από τη θητεία μου. Διότι, συνήθως, οι νέοι άνθρωποι, αποδίδουν στη
στρατιωτική θητεία τα κακά του "περιορισμού" της ζωής.

Επίσης, είχα γαλουχηθεί έτσι από τους γονείς μου, ώστε να αναγνωρίζω
τα θετικά του στρατεύματος και των ανθρώπων που υπηρετούν. Έχω μάλιστα περάσει πολλά
βράδια αγωνίας, όταν ο πατέρας μου και ο αδελφός του έλειπαν σε διάφορες αποστολές.
Αυτό, είναι πάντοτε στη μνήμη μου και νομίζω ότι ένα κομμάτι της προσωπικότητας
διαμορφώνεται και μ' αυτά τα βιώματα. Επίσης, έχω νοιώσει την αγωνία των ανθρώπων
που συνταξιοδοτούμενοι σε νεαρή ηλικία, δεν είχαν μετά τι να κάνουν. Κι εδώ κατά
τη γνώμη μου, υπάρχει ένα έλλειμμα της Πολιτείας, το οποίο ίσως προκύπτει και από
την ίδια της τη διάρθρωση. Πολλοί νέοι άνθρωποι, ανεξάρτητα από το αν ασκούν μόνοι
τους το δικαίωμα της σύνταξης, σε πολύ μικρή και παραγωγική ηλικία, δεν έχουν δυνατότητες
αξιοποίησής τους μέσα στον ευρύτερο κύκλο αυτού που λέμε ένοπλες δυνάμεις, αν και
η Πολιτεία έχει επενδύσει επάνω τους. Αυτό είναι πάρα πολύ άσχημο, διότι δεν υπάρχει
διαδικασία μεταλαμπάδευσης των γνώσεων που υπάρχουν.

Δυστυχώς, δεν μπόρεσα να παραστώ στο συνέδριο της Ξάνθης, όμως δεν
υπήρξε και εκπρόσωπός μου, διότι πιστεύω, ότι στους Εφέδρους, πρέπει να είσαι εσύ
ο ίδιος. Δεν μπορείς να στείλεις εκπρόσωπό σου. Γι' αυτό και νοιώθω ιδιαίτερα ευτυχής
που με επισκέπτεται σήμερα το Δ.Σ. του Συνδέσμου της Ξάνθης, για να μου παραδώσει
την πλακέτα, την οποία θα βάλω σε σημαντικό σημείο του γραφείου μου, και στο οποίο
θα στρέφω το βλέμμα μου όταν θα έχω ανάγκη να παραδειγματίζομαι από πράξεις".

Δηλώσεις Προέδρου Συνδέσμου Εφέδρων Αξιωματικών Ξάνθης

Από την πλευρά του, ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Εφέδρων Αξιωματικών
Ξάνθης, κ. Θωμάς Μίχογλου, σημείωσε:

"Πιστεύω, ότι αυτή τη στιγμή, ο Σύνδεσμος Εφέδρων Αξιωματικών Ξάνθης,
είναι από τους πιο δραστήριους στη χώρα. Ειδικά από τότε που αναλάβαμε ως νέα Διοίκηση,
έχουμε κάνει πολλές δραστηριότητες, με αποκορύφωμα, τη διοργάνωση του 8ου Πανελλήνιου
Συνεδρίου, το οποίο διεκδικούσαν η Πάτρα και η Άμφισσα, στο οποίο συμμετείχαν περί
τα 900 άτομα, και το οποίο ήταν μια μεγάλη επιτυχία για την περιοχή μας, την Ξάνθη
και τη Θράκη γενικότερα. Ανταμωθήκαμε με φίλους και συναδέλφους που συνυπηρετήσαμε,
που είχαμε να βρεθούμε πολλά χρόνια.

Συμμετείχαν άνθρωποι 80 και 90 ετών που πολέμησαν το '40, θυμηθήκαμε
τα παλιά. Οι Έφεδροι Αξιωματικοί, είναι ο συνδετικός κρίκος της κοινωνίας με το
στρατό.

Πρέπει να πηγαίνουμε στο στρατό, διότι ο στρατός είναι το μεγαλύτερο
σχολείο και πανεπιστήμιο. Ειδικά, δε, ως Έφεδρος με ηγετικά καθήκοντα, παίρνεις
πολλά εφόδια. Ο κ. Αγγελόπουλος, μας συμπεριφέρθηκε και μας αντιμετώπισε άψογα.
Ήταν κοντά μας σε όλη τη διάρκεια της αγωνίας του συνεδρίου, μας βοήθησε πολύ και
πολύπλευρα".

Σχετικά Άρθρα

Back to top button