Μαθητές δημοτικού στέλνουν ένα μελωδικό «ευχαριστώ» στους εκπαιδευτικούς που δίνουν τη δική τους μάχη εν μέσω πανδημίας
«Κι αν όλα αλλάζουν βιαστικά/ εμείς σας τραγουδάμε φωναχτά/ το ευχαριστώ/ βγαλμένο μέσα απ’ την καρδιά», τραγουδούν οι μαθητές του 10ου Δημοτικού Σχολείου Ξάνθης και των Δημοτικών Διομήδειας και Ερασμίου στέλνοντας μελωδικό μήνυμα αγάπης στους εκπαιδευτικούς για τον αγώνα που έδωσαν -και συνεχίζουν να δίνουν- στον έναν αυτό χρόνο πανδημίας, ώστε να ανταπεξέλθουν στις πρωτόγνωρες συνθήκες διδασκαλίας.
«Το πιο μεγάλο ευχαριστώ» λέγεται το τραγούδι που, όπως εξηγεί στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η αναπληρώτρια δασκάλα μουσικής στο 10ο Δημοτικό Ξάνθης, Ιωάννα Αμπατζίδου, είναι αφιερωμένο «σε όλους τους εκπαιδευτικούς όλων των σχολείων και βαθμίδων της χώρας για τον αγώνα και την προσπάθεια που κάνουν κάτω απ’ αυτές τις πρωτόγνωρες για όλους συνθήκες, ώστε να μη χαθεί όσο γίνεται η επαφή των μαθητών με τους συμμαθητές τους, τους δασκάλους τους και τα μαθήματά τους».
Το τραγούδι διδάχθηκε διά ζώσης λίγο πριν από το τελευταίο κλείσιμο των δημοτικών και στη συνέχεια οι μαθητές δούλεψαν κι έστειλε ο καθένας ξεχωριστά το δικό του βιντεάκι απ’ το σπίτι. Τους στίχους και τη μουσική έγραψε η Ιωάννα Αμπατζίδου, η οποία είχε επίσης την ευθύνη της ενορχήστρωσης και έπαιξε και πιάνο, συνοδεύοντας τους μαθητές της, που τραγούδησαν κι έπαιξαν μεταλλόφωνο. Την προσπάθεια πλαισίωσε με υποδειγματικό τρόπο μια ομάδα ανθρώπων και συγκεκριμένα: στο βιολοντσέλο η Αθηνά Αμπατζίδου, στο βιολί η Μαρία Μανάνα -και οι δύο δασκάλες μουσικής στην Πρωτοβάθμια Ξάνθης- στην κιθάρα και το μπάσο ο Κώστας Βόιτσος, ο οποίος ανέλαβε την επεξεργασία του ήχου και όλο το υλικό από τα βιντεάκια που έστειλαν οι μαθητές προκειμένου να γίνει το τελικό βίντεο, το οποίο έχει ανέβει ήδη στην πλατφόρμα YouTube (https://youtu.be/wm18_PAGql0).
Έμπνευση της Ιωάννας Αμπατζίδου υπήρξαν, όπως εξηγεί, οι ίδιοι οι μαθητές της. «Τα παιδιά αγαπούν ιδιαίτερα το τραγούδι και το μάθημα της χορωδίας. Ωστόσο, τον τελευταίο χρόνο, λόγω της ιδιαίτερης κατάστασης που ζούμε με την πανδημία, μας έχουν δοθεί οδηγίες να προσπαθήσουμε στο μάθημα της μουσικής να τραγουδάμε όσο το δυνατόν λιγότερο, με σκοπό την όσο γίνεται μικρότερη επαφή των μαθητών με οποιοδήποτε τρόπο, έτσι και την επαφή μέσω του τραγουδιού. Είναι κάτι που είχε στεναχωρήσει εξαρχής τα παιδιά γιατί αυτό οδήγησε και στην παύση του μαθήματος της χορωδίας, το οποίο και δίδασκα εθελοντικά πέραν του σχολικού μου ωραρίου για 3 χρόνια. Μέσα σ’ αυτές τις νέες συνθήκες όμως μάθαμε να προσαρμοζόμαστε και εμείς αλλά και να προσαρμόζουμε τα αντικείμενα που διδάσκουμε», λέει η νεαρή δασκάλα, η οποία δεν σταματά να δημιουργεί με τους μαθητές της.
Μόλις δυο μήνες πριν, σε μια ανάλογη κίνηση, οι μαθητές του 10ου Δημοτικού Σχολείου Ξάνθης είχαν συγκινήσει τους ηλικιωμένους του γηροκομείου Ξάνθης «Ο Μέγας Βασίλειος» στέλνοντάς τους μελωδικές ευχές αγάπης. Μετά την ολοκλήρωση εκείνου του τραγουδιού, όπως λέει η κ. Αμπατζίδου, ήταν οι ίδιοι οι μαθητές που με μεγάλο ενθουσιασμό ζήτησαν να προχωρήσουν σ’ ένα νέο τραγούδι. «Αυτό φυσικά με χαροποίησε και σκέφτηκα πως ίσως θα προκύψει κάτι αργότερα. Ωστόσο, στην ώρα του μαθήματος με τα μεγαλύτερα παιδιά, πολλές φορές γίνονται και συζητήσεις για το πώς βιώνουμε όλη αυτή τη νέα κατάσταση ο καθένας ξεχωριστά. Σε μια απ’ αυτές τις συζητήσεις, λοιπόν, τα παιδιά μίλησαν, εκδήλωσαν την εκτίμησή τους απέναντι στους δασκάλους τους, που προσπαθούν να είναι κοντά τους, έδειξαν κατανόηση για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν προσπαθώντας να κάνουν το μάθημα όσο γίνεται καλύτερο και ευχάριστο στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση και κάπου εκεί, προς μεγάλη μου έκπληξη, ζήτησαν να τραγουδήσουν κάτι ως ένδειξη σεβασμού σε όλη αυτή την προσπάθεια», τονίζει η δασκάλα εξηγώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ πώς προέκυψε η ιδέα για ένα τραγούδι αφιερωμένο στους εκπαιδευτικούς.
«Το θέμα το συζήτησα αρκετά με τις μεγαλύτερες τάξεις, συγκινήθηκα από τις αντιδράσεις τους, άκουσα λόγια αγάπης κι ένιωσα ότι τα παιδιά, παρ’ όλη τη μικρή τους ηλικία, αντιλαμβάνονται και ξέρουν να εκτιμούν. Κάπως έτσι γεννήθηκε το νέο αυτό τραγούδι το οποίο είναι αφιερωμένο σε κάθε εκπαιδευτικό, από τους παιδικούς σταθμούς μέχρι τα λύκεια καθώς και στο εκπαιδευτικό προσωπικό των ειδικών σχολείων», συμπληρώνει η κ. Αμπατζίδου και μας παραπέμπει στους στίχους του τραγουδιού για να κατανοήσουμε καλύτερα το νόημα του:
«Μοιάζουν όλα διαφορετικά/ ένα χρόνο τώρα, έτσι ξαφνικά/ Ήρθαν στη ζωή μας αλλαγές,/ παράξενες οι μέρες, φεύγουν οι στιγμές/ Μα εσείς κοντά μας μείνατε,/ με αγάπη στο πλευρό μας/ κι απ’ την καρδιά σας δίνατε/ ελπίδα κι αγκαλιά/ Το πιο μεγάλο ευχαριστώ/ το στέλνουμε σε σας,/ αληθινό και δυνατό/ αυτό το ευχαριστώ/ Μα εσείς κοντά μας μείνατε/ με αγάπη στο πλευρό μας/ κι απ’ την καρδιά σας δίνατε/ ελπίδα κι αγκαλιά/ Το πιο μεγάλο ευχαριστώ/ το λέμε δυνατά/ Κι αν όλα αλλάζουν βιαστικά/ εμείς σας τραγουδάμε φωναχτά/ το ευχαριστώ/ βγαλμένο μέσα απ’ την καρδιά».
Σοφία Παπαδοπούλου
ΜΠΕ-ΑΠΕ
