ΠΟΛΥΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΑΝΟΜΙΑ
Γράφει ο Στέλιος Αρσενίου

Oι Κυβερνήσεις πέφτουνε, μα η αγάπη μένει, μας τραγούδησε κάποτε ο Γιώργος Νταλάρας.

Κυρίαρχη έκφραση στη μόδα θα είναι η τάδε φούστα, οι τάδε γόβες, οι τάδε γραβάτες, τα τάδε κοστούμια κλπ. κλπ. έβγαιναν σωρηδόν κάθε χρόνο για τις νέες κολεξιόν από τους σχεδιαστές μόδας, τους οίκους μόδας κλπ.κλπ.

Φορέθηκαν περιοδικά για χιλιετίες, εξακολουθούν να παραμένουν στη μόδα, θα φοριούνται πολλά πολλά χρόνια ακόμα στην πατρίδα μας σε εποχές κατάπτωσης και παρακμής η ΠΟΛΥΝΟΜΙΑ και η ΑΝΟΜΙΑ.

Ακλόνητο στάνταρ, ποντάρετε όσα σας…έμειναν, αν έμειναν στην τσέπη σας.

ΠΟΛΥΝΟΜΙΑ και ΑΝΟΜΙΑ.Κάτι σαν το Σύμβολο της Πίστεως.

Για να γυρνάμε σαν τις σβούρες γύρω από τον εαυτό μας.

Να λέμε, να λέμε, να λέμε, να λέμε να επαναλαμβάνουμε την έκφραση : Εγώ το λέω του σκύλου μου και ο σκύλος στην ουρά του.

΄΄ Κι όλο γυρίζουμε στα ίδια και στα ίδια και ΠΡΙΟΝΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΙΟΝΙΔΙΑ…΄΄ μας τραγούδησε κάποτε ο Στράτος Διονυσίου.

Βλέποντας το ερευνητικό σκάφος της ΝΑΣΑ να προσγειώνεται στον πλανήτη ΑΡΗ και τους λογής λογής ερευνητές να πανηγυρίζουν στη βάση εκτοξεύσεων, έλεγα και ξανάλεγα στον εαυτό μου, διερωτόμουν.

Γνωρίζουν άραγε όλοι αυτοί που γιορτάζουν, αγκαλιάζονται, χοροπηδάνε από τη χαρά τους να ΠΡΙΟΝΙΖΟΥΝ ΤΑ ΠΡΙΟΝΙΔΙΑ ;

Έτσι και βρεθεί ένα δέντρο εκεί στα ΄΄ μαύρα ανάθεμα ΄΄ ποιός θα είναι αρμόδιος να πάει να το ποτίσει, ποιός να το κλαδέψει, ποιός να το ψεκάσει ;

Το κυριότερο. ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΟ ΚΑΨΕΙ ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ;

Αν γνωρίζουν, εντάξει.

Αν όχι, φταίμε εμείς οι Έλληνες, για τους οποίους η βαθυστόχαστη Ελένη Αρβελέρ τονίζει καθημερινά πως πρέπει να ξαναγίνουμε Έλληνες.

Δεν ΄΄ εμπνέουμε ΄΄ πλέον με τα τερτίπια, τους ΄΄ καλούς ΄΄ μας τρόπους, την συμπεριφορά μας, τις επιδόσεις μας στο θέατρο, προπαντός το Εθνικό.

Γι αυτό οι μισοί που πανηγύριζαν για τη Διαστημική άκατο, ήταν από αυτούς που πήραν τα μάτια τους και μας άφησαν στο έλεος των αρετών και των αιρετών μας.

– Τί έχεις να πεις Gabriel ;

– Γαμώ την ατυχία μου. Πάλι σε μας έπεσε ο κλήρος. Άτιμα δέντρα που θα πάει. Θα σας ξεριζώσω όλα, όταν μεγαλώσω.

Να μην τραβάνε τα ίδια και οι μετά από μας.

Να ζουν αδελφωμένοι Αυτοδιοικητικοί, Δασικοί, Λιμενικοί, Νομικοί, Φυσιολάτρες, Νεοδημοκράτες, Πασόκοι, Συριζαίοι, Αριστεροί, οι του Βελόπουλου, οι του Βαρουφάκη, οι ερευνητές του Διαστήματος, Κοσμοναύτες, Αστροναύτες, Καντηλανάφτες κλπ. κλπ. κλπ.

– Παπαγαλάρα  μου εσύ. Θα σε ψηφίσουμε όλοι, να βάλεις μια τάξη. Για την ΑΝΟΜΙΑ τώρα πες λίγα διαφωτιστικά.

– Η ΑΝΟΜΙΑ μάστορα είναι κάτι σαν τα τριγλυκερίδια.

Όσο κοντεύει να ψηθεί το αρνί για παράδειγμα, τόσο περισσότερες πέτσες, δήθεν που κοντεύουν να ξεκολλήσουν, τρώς, τρώς, τρώς, τρώς, τρώς, τρώς για να το αφήσεις μισό και λιγότερο. Αρνί μένει, δεν μπορεί να σε κατηγορήσει κάποιος. Εσύ που μεθάς με το άρωμα και τη γεύση από τις πέτσες φουσκώνεις σαν γαλοπούλα. Για να σε γκαζώνει την επόμενη μέρα ο γιατρός σου.

– Πως τα λες τρομάρα σου, τόσο χαριτωμένα.

– Στις εξέδρες των ποδοσφαιρικών γηπέδων του ΡΙΟ με γνώρισες. Που να με έβλεπες στη Σχολή Σάμπα που είχα, να παρελαύνω στο Σαμποδρόμιο.

– Γιατί όμως ο Βρετανός ποιητής ΜΙΛΤΩΝ ορίζει την ΑΝΟΜΙΑ αλλιώς ; Έτσι που τη γιορτάζουμε κάθε μέρα στην Ελλάδα ; Δηλαδή οι Νόμοι να ανακαλύπτουν την ΑΝΟΜΙΑ αλλά αντί να την καταργήσουν την ερωτεύονται ;

– Έλα ντε. Εδώ σε θέλω. Τόσα χρόνια μάστορας, πες μας τη συνταγή.

– Εσένα ρωτάω πάνσοφε παπαγάλε.

– Άκου αρχιτέκτονα της πουτίγκας με προσοχή. Θυμάσαι τη Ρίτα Σακελλαρίου να τραγουδάει : Είναι γλυκό το πιοτό της αμαρτίας…..Θυμάσαι τις δικές σου…..αμαρτίες ;

– Ενώ εσύ είσαι αναμάρτητος, πουλί της συμφοράς ;

– Έ, αυτό λέμε μάστορα. Έτσι και μας αφαιρέσουν την ΑΝΟΜΙΑ, θα είμαστε λαός άλαλος. Απλά, όσο και στον ορισμό της ΠΟΛΥΝΟΜΙΑΣ στην προμετωπίδα.

Τόσο απλά, απλούστερα που δεν γίνονται.

Άγιος Βαλεντίνος for ever. Της ΠΟΛΥΝΟΜΙΑΣ με την ΑΝΟΜΙΑ. Σάμπα! Σάμπα! Σάμπα!…

Στέλιος  Αρσενίου