ΕΛΛΗΝΟΡΩΣΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ (ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΠΑΡΟΝ; ΜΕΛΛΟΝ;)

1. Γενική Ιστορική ΕπισκόπησηΗ ιστορία του  Ελληνισμού αριθμεί, πλέον των 3.500 ετών. Μία ιστορία δόξας, θριάμβων, μεγάλης εθνικής υπερηφάνειας,  συγκρότησης και δημιουργίας απεράντων Αυτοκτρατοριών (Αλεξάνδρου, Επιγόνων, Βυζαντινής), εκπολιτισμό και εκχριστιανισμό βαρβάρων, αναχαίτιση (Περσών, Αράβων, Τούρκων και άλλων βαρβάρων), που επέλαυναν, για υποδούλωση της Ευρώπης 4ος αιώνας π.Χ. και 7ος-14ος αιώνας μ.Χ. και η Ευρώπη διεσώθει, από την εκβαρβάρωση.

1. Γενική Ιστορική ΕπισκόπησηΗ ιστορία του  Ελληνισμού αριθμεί, πλέον των 3.500 ετών. Μία ιστορία δόξας, θριάμβων, μεγάλης εθνικής υπερηφάνειας,  συγκρότησης και δημιουργίας απεράντων Αυτοκτρατοριών (Αλεξάνδρου, Επιγόνων, Βυζαντινής), εκπολιτισμό και εκχριστιανισμό βαρβάρων, αναχαίτιση (Περσών, Αράβων, Τούρκων και άλλων βαρβάρων), που επέλαυναν, για υποδούλωση της Ευρώπης 4ος αιώνας π.Χ. και 7ος-14ος αιώνας μ.Χ. και η Ευρώπη διεσώθει, από την εκβαρβάρωση. Αλλά έχουμε ακόμη μια άλλη οδυνηρή ιστορική πτυχή, αυτήν των μοιραίων λαθών της εθνοκτόνου διχόνοιας, εμφυλίων συγκρούσεων και οδυνηρών και τραγικών πτώσεων, όπως, του εναπομείναντος τελευταίου αμυντικού προπυργίου και αναχώματος της πάλαι ποτέ κραταιάς Βυζαντινής Αυτοκρατορίας της Κωνσταντινουπόλεως, 29 Μαΐου 1453, της οποίας την Πτώση ακολούθησε δουλεία 400 ετών. Η πιο διδακτική, ιστορία για εμάς τους σημερινούς Έλληνες, είναι αυτή των δύο τελευταίων αιώνων από της Ελληνικής Ανεξαρτησίας. Είμαστε οι ίδιοι ακριβώς άνθρωποι, με την ίδια νοοτροπία, τα ίδια αισθήματα, τις ίδιες αρετές, τα ίδια ελαττώματα με τους σε βάθος χρόνου προπαππούδες, παππούδες, γονείς μας.

Είμαστε το πικρό απόσταγμα των περιόδων των μοιραίων λαθών της διχόνοιας, της απεμπόλησης της στρατιωτικής ισχύος και των βιωμάτων της δουλείας. Έχουμε τους ίδιους γείτονες, που όλοι τους μας επιβουλεύονται και σχεδιάζουν, με κάθε τρόπο την εισέτι εδαφική μας συρρίκνωση.Έχουμε τους ίδιους ¨Προστάτες¨ τις πάλαι ποτέ λεγόμενες, Προστάτιδες Δυνάμεις, Αγγλία, Ρωσία, Γαλλία στις οποίες αργότερα προστέθηκαν οι ΗΠΑ και Γερμανία. Λόγω των προσφάτων τριβών Ελλάδας και Ρωσίας, με την απέλαση, εκατέρωθεν διπλωματών, ως κεραυνός εν αιθρία, γεγονός το οποίο δεν πρέπει να υποβαθμίζεται, καθώς και την διαμάχη Πατριαρχείων Μόσχας και Οικουμενικού Κωνσταντινουπόλεως, για το αυτοκέφαλο της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, αλλά και την απρόσμενη προσέγγιση Ρωσίας-Τουρκίας, μετά από την κατάρριψη Ρωσικού αεροσκάφους, από Τουρκικό, επιβάλλεται όθεν, η ανάλογη, στη συνέχεια σχολίαση, των διαχρονικών Ελληνορωσικών σχέσεων, η εξαγωγή συμπερασμάτων και η χάραξη νέων σχέσεων φιλίας και προσέγγισης.

2. Έλληνες – Ρώσοι (Εκχριστιανισμός Ρώσων) α. Η χερσόνησος της Κριμαίας (Ταυρική), οι Βόρειες ακτές του Ευξείνου Πόντου και οι ακτές της Αζοφικής Θάλασσας (Μαιώτιδα λίμνη), τον 6ον π.Χ. Αιώνα, κατακλύστηκαν από Ελληνικές αποικίες και κτίστηκαν δεκάδες πόλεων, κάποιων, των οποίων, τα ονόματα υπάρχουν και σήμερα. Η πρώτη επαφή Ρώσων (Σκύθες – Σαρμάτες), έγινε στην αρχαία Ελληνική πόλη Παντικάπαιον (σημερινό Κέρτς), αποικία Μιλήτου, το 650 π.Χ.. Δεν είναι υπερβολή, το λεχθέν, κατά κάποιους, από τον Πούτιν, ότι ¨η Κριμαία, πριν γίνει ρωσική, ήταν Ελληνική¨. Η επαφή αυτή υπήρξε πάρα πολύ επωφελής για τους πρώτους Ρώσους.β. Η συγκρότηση του πρώτου Ρωσικού κράτους, είναι η Ηγεμονία του Κιέβου, η οποία το 941 και 943 μ.Χ. , πραγματοποίησε δύο αποτυχημένες επιδρομές εναντίον της Κωνσταντινουπόλεως. Αυτές οι επαφές Ελλήνων και Ρώσων, καίτοι εχθρικές άνοιξαν τον δρόμο, για τον εκχριστιανισμό των Ρώσων. Η ρωσίδα βασίλισσα Όλγα βαπτίζεται Χριστιανή. Το Ρωσικό Πατριαρχείο, από ιδρύσεώς του το 1589, ανεξαρτητοποιείται από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. 

3. Ελληνική Επανάσταση 1821- Ρωσία α. Προ της Ελληνικής Επαναστάσεως, η Δύναμη, που εθεωρείτο προστάτιδα της Ελληνικής φυλής ήταν η Ρωσία. Βεβαίως η προστασία της εκτεινόταν όχι μόνο στους Έλληνες αλλά και σε όλους τους υπό την Τουρκία ορθοδόξους (Έλληνες – Σλαύους). Οι Έλληνες απλωμένοι σε όλη την έκταση της Ευρωπαϊκής και Ασιατικής Τουρκίας, αποτελούσαν το πιο ανεπτυγμένο, πνευματικώς, εμπορικώς, ναυτικώς, τμήμα του χριστιανικού πληθυσμού, που εκμεταλλεύτηκε, τα οποιαδήποτε ευεργετήματα της Ρωσικής προστασίας. (Συνθήκη Κουτσούκ Καϊναρτζή 1772). Βεβαίως η προστασία αυτή της ομοδόξου Ρωσίας δεν ήταν αφιλοκερδής. Δεν ενδιαφερόταν να απελευθερώσει τους Έλληνες και να τους καταστήσει  κράτος ανεξάρτητο, αλλά μάλλον να τους χρησιμοποιήσει, ως το κυριώτερο όργανο του Ρωσικού-Τσαρικού Ιμπεριαλισμού, που είχε αρχίσει να γιγαντώνεται. Επεδίωκε την υπαγωγή της τότε Ευρωπαϊκής Τουρκίας στη Ρωσία, είτε απ’ ευθείας, είτε δια της δημιουργίας ημιαυτονόμων επαρχιών, υπό την Ρωσική προστασία. Δεν ορρωδούσε, προ ουδενός η Ιμπεριαλιστική Ρωσία, στο να θυσιάσει τους Έλληνες και να τους εκθέσει στην εκδικητική μανία των Τούρκων, το 1770, με την λεγόμενη επανάσταση του Ορλώφ. Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, εισήλθε, στις 21 Φεβρουαρίου 1821, στο Ιάσιο, κηρύσσων την Επανάσταση. Αφορισθείς από τον Πατριάρχη και αποδοκιμασθείς από τον Τσάρο Αλέξανδρο Α΄, άρχισε να υποχωρεί και στις 15 Ιουνίου, αφού πέρασε τα Αυστριακά σύνορα τον συνέλαβαν. Το τελευταίο στρατιωτικό τμήμα του Αλέξ. Υψηλάντη, υπό τον Αθανάσιο Καρπενησιώτη, υποχωρώντας αφίχθει στον Προύθο ποτ., όπου εκεί έδωσε σκληρή μάχη εναντίον πολλαπλασίων Τούρκων. Ο Καρπενησιώτης και οι περισσότεροι των ανδρών του έπεσαν ηρωικά μαχόμενοι. Ο Ρωσικός στρατός από την απέναντι όχθη του ποταμού έβλεπε αδιάφορος την θυσία των Ελλήνων…Το 1826, ο Τσάρος της Ρωσίας Νικόλαος Α΄ επαναλάμβανε στο Γάλλο Πρέσβυ ότι «δεν θέλει την ανεξαρτησία των Ελλήνων, η οποία θα έβλαπτε την Ευρώπη», στον δε Κάνινγκ έλεγε ότι «Οι Έλληνες, ως βάρβαροι, ήταν ανάξιοι της ανεξαρτησίας τους».

 4. Ελληνικό Ανεξάρτητο Κράτος – Ρωσία α. Παρά την πάγια τοποθέτηση της Ρωσίας, για τη μη δημιουργία ανεξαρτήτου Ελληνικού κράτους, αλλά ημιαυτονόμων επαρχιών , υπό την προστασία της, στις 3 Φεβρουαρίου 1830 με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου, δημιουργείται ανεξάρτητο μικρό Ελληνικό Κράτος που το 1832, έφθανε βόρεια στον Αμβρακικό μέχρι Παγασητικό κόλπο. Το ανεξάρτητο αυτό Ελληνικό κράτος και ειδικά μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους 1912-1913, η Ρωσία, άρχισε να το βλέπει ανταγωνιστικά, στην ευρύτερη γεωστρατηγική περιοχή, όπου και κατά την εκτίμησή της ήταν τα συμφέροντά της.β. Κατά τον Κριμαϊκό Πόλεμο 1854-1856, οι Έλληνες ήταν ψυχικώς ταγμένοι υπέρ της ομοδόξου Ρωσίας και πολλά ανταρτικά Ελληνικά σώματα, διέβησαν τα τότε Ελληνοτουρκικά  σύνορα, για να αγκιστρώσουν τουρκικά στρατεύματα και να μην σπεύσουν στο μέτωπο. Δυστυχώς όμως, όπως απεκάλυψαν οι Άγγλοι (Αλληλογραφία Αγγλικής Πρεσβείας Πετρουπόλεως), ο Τσάρος Νικόλαος Α΄ έλεγε και διατυμπάνιζε ¨Θα προτιμούσα να σκοτωθεί ο τελευταίος Ρώσος στρατιώτης και να δώσω το τελευταίο ρούβλιο για να εμποδίσω την επέκταση της Ελλάδος εις την Ανατολή….¨ 

5. Ελλάδα – Ρωσία – Πανσλαβισμός, Συνθήκη Αγίου Στεφάνου-Συνέδριο Βερολίνου Μετά την ήττα της στον Κριμαϊκό Πόλεμο, η Ρωσία έχει πα΄ψει να υποστηρίζει τους Ορθοδόξους και στρέφεται αποκλειστικά στους Σλάβους, εφαρμόζουσα την πολιτική του Πανσλαβισμού (Στρατηγός Ιγνάτιεφ- Πρέσβης Ρωσίας στην Κωνσταντινούπολη), δηλαδή δημιουργία σλαβικών κρατών, ως όργανά της, για την υλοποίηση των τότε και σήμερα γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών επιδιώξεών της. Τον Απρίλιο του 1877, τα Ρωσικά στρατεύματα διαβαίνουν τα σύνορα με την Τουρκία και φτάνουν μέχρι των προθύρων της Κωνσταντινουπόλεως. Την Τουρκία σώζει η Αγγλία, η οποία λαμβάνει ως δώρο την Κύπρο. Η Ρωσία επιβάλλει την υπογραφή της συνθήκης του Αγίου Στεφάνου, την3η Μαρτίου 1878, με την οποία εδημιουργείτο η Μεγάλη Βουλγαρία, από την εγγύς Αλιάκμονος ποτ. περιοχή, μέχρι Ευξείνου Πόντου. Τον Ιούνιο 1878, στο συνέδριο Βερολίνου, παρά τις Πανσλαβιστικές υστερίες της Ρωσίας, η Συνθήκη Αγίου Στεφάνου ήδη καταργείται, πλην όμως έμεινε στα νοσηρά μυαλά, των Βουλγάρων Κομιτατζήδων. 

6. Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος Ελλάδα – Ρωσία – Μπολσεβίκοι α. Για να συμμετάσχει στην συμμαχία της ΑΝΤΑΝΤ, η Ρωσία, υπογράφεται στις 5 Μαρτίου 1945, η Συνθήκη του Λονδίνου. Η Ρωσία επιβάλλει τους όρους της. ¨Να της παραχωρηθεί η Κωνσταντινούπολη, μετά της ενδοχώρας εκατέρων των Στενών. Να απαγορευθεί η είσοδος του βασιλιά Κωνσταντίνου (τότε, 1915, δεν είχε εκθρονισθεί) στην Κωνσταντινούπολη και επίσης να απαγορευτεί, η καθοιονδήποτε τρόπο, εμφάνιση της ελληνικής σημαίας στην Κωνσταντινούπολη. Στις 27 Ιουνίου 1917, η Ελλάδα ενωμένη και με 11 ετοιμοπόλεμες Μεραρχίες, στο πλευρό της ΑΝΤΑΝΤ, εισέρχεται στο πόλεμο. Στις 14 Οκτωβρίου 1917 εκρήγνυται η επανάσταση των Μπολσεβίκων, το Ανατολικό μέτωπο καταρρέει και στις 3 Μαρτίου 1918 υπογράφεται η Συνθήκη Μπέρτς Λιτόβσκ. Από το Ανατολικό Μέτωπο, ως εκ τούτου αποδεσμεύονται 75 περίπου Μεραρχίες. Η θέση της ΑΝΤΑΝΤ, καθίσταται δυσχερής, ειδικά στο Μακεδονικό μέτωπο, όπου η παρουσία της Ελλάδος, με τις 11 Μεραρχίες της, σώζει την κατάσταση. Επακολουθεί η διάσπαση του Μακεδονικού μετώπου, το μαλακό υπογάστριο της Ευρώπης. Οι Κεντρικές Δυνάμεις (Βουλγαρία, Τουρκία, Αυστροουγγαρία, Γερμανία), υπογράφουν ανακωχή και ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος λήγει με την κατάπαυση των εχθροπραξιών στις 11 Νοεμβρίου 1918. Η Ελλάδα προσέφερε τα μέγιστα, στην νίκη των Συμμάχων στο Μακεδονικό μέτωπο, όπως αναγνώρισαν πολιτικοί και στρατιωτικοί Ηγέτες τους. Οι Ελληνικές απώλειες στο μέτωπο αυτό, ήταν το 30% του συνόλου των Συμμαχικών απωλειών και το 50% των νεκρών, γεγονός που δείχνει την ορμή, τη επιθετικότητα και γενναιότητα των Ελλήνων. Η προσφορά αυτή των Ελλήνων, τους έδινε το δικαίωμα των διεκδικήσεών τους (Θράκη – Σμύρνη). Ως εκ τούτου η συμμετοχή της Ελλάδος, στην εκστρατεία της Μεσημβρινής Ρωσίας και Κριμαίας, το 1919, δεν ήταν αναγκαία και απαραίτητη. Ήταν ένα ολέθριο λάθος του Βενιζέλου, ήταν μια παγίδα υποσχέσεων από τους δόλιους ¨Συμμάχους¨, για να τον εμπλέξουν, στην Μικρά Ασία, όπου και τον εγκατέλειψαν, ταχθέντες με το μέρος του Κεμάλ. Οι Μπολσεβίκοι του Λένιν, ετάχθησαν εκδικητικά κατά του Ελληνισμού. Βοήθησαν τον Κεμάλ καίτοι αντικομουνιστής, διπλωματικά, οικονομικά και με παντός είδους εφόδια. Σύμμαχοι και Μπολσεβίκοι (Ρώσοι), οδήγησαν τους Έλληνες στο τραγικό 1922. Από τις 400 χιλιάδες Έλληνες που ζούσαν στην περιοχή της Μεσημβρινής Ρωσίας- Κριμαίας, άλλοι εξοντώθηκαν, άλλοι έγιναν πρόσφυγες και άλλοι υπετάγησαν στους Μπολσεβίκους. 

7. Ελλάδα –Ρωσία κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο Η Ελλάδα κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (28 Οκτωβρίου 1940), έδωσε την πρώτη Συμμαχική νίκη, εναντίον του άξονα. Την 6η Απριλίου 1941, ανέκοψε, για δύο σχεδόν μήνες, την Γερμανική προέλαση. Ισχυρές Γερμανικές Δυνάμεις και κυρίως αρμάτων μάχης, είχαν προωθηθεί μέχρι Πελοποννήσου. Οι Δυνάμεις αυτές είχε σχεδιαστεί να χρησιμοποιηθούν, στην επιχείρηση ¨ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΣΑ¨, εναντίον της Ρωσίας, η οποία εκδηλώθηκε στις 22 Ιουνίου 1941 και έπρεπε να επανακάμψουν. Η καθυστέρηση εφαρμογής του Σχεδίου ¨ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΣΑ¨ , ήταν πέντε εβδομάδες και εκμηδένισε τις πιθανότητες, νίκης των Γερμανών, επί της Ρωσίας, λόγω της πρώιμης επέλευσης του Ρωσικού χειμώνα, το 1941. Στις 9 Σεπτεμβρίου 1944, στη Διάσκεψη της Μόσχας, Τσόρτσιλ και Στάλιν, επάνω σε μια χαρτοπετσέτα, μοίρασαν την Ευρώπη. Στην Ελλάδα, κατά 90%, είχε επιρροή η Αγγλία. Ο Στάλιν ως εκ τούτου δεν επέτρεψε, την προέλαση του ¨Κόκκινου Στρατού¨ ,προς το Αιγαίο, προαιώνιο όνειρο των Ρώσων, όπως επίμονα ζητούσαν οι σύντροφοί του στην Ελλάδα. Μέσω, όμως των δορυφόρων του, γειτόνων της Ελλάδος, Αλβανίας, Βουλγαρίας και κυρίως Γιουγκοσλαβίας (Τίτο) ενεπλάκει στα Ελληνικά δρώμενα, με ανυπολόγιστες καταστροφές και εμφύλιες συγκρούσεις, με χιλιάδες νεκρούς. 

8. Διαπιστώσεις – Συμπεράσματα 

α. Στην μακροχρόνια και επί αιώνες σύγκρουση των Ιμπεριαλισμών, Ρωσίας και Δυτικών, η Ελλάδα, λόγω ιδιαίτερης γεωστρατηγικής θέσεως (σταυροδρόμι τριών Ηπείρων) βρισκόταν και βρίσκεται πάντα στο επίκεντρο της σκληρής και αμφίπλευρης διαπάλης των Δυτικών με την Ρωσία η οποία μεταξύ των άλλων, να επιδιώκει, να διατηρηθεί ως μία ανταγωνιστική υπερδύναμη των  Δυτικών (ΝΑΤΟ, ΗΠΑ κλπ). Η υπόθεση των Σκοπίων, όπως σήμερα εξελίσσεται, είναι μια πτυχή, ένα πεδίο παρασκηνιακής σύγκρουσης. Να εισέλθει ¨στο ΝΑΤΟ¨ από τους Δυτικούς, να μην εισέλθει ¨στο ΝΑΤΟ¨, από Ρωσία. Τα κάθε μορφής σκοτεινά παρασκήνια, οι εκβιασμοί, οι υποσχέσεις κλπ, και προς την Ελλάδα, βρίσκονται σε εξέλιξη.

β. Η Ελλάδα υποχρεωμένη να συνυπάρχει και ισορροπεί με τους δύο Ιμπεριαλισμούς, επιβάλλεται, μέσα από μια καθαρά εθνική πολιτική, μακράς ενόρασης και σχεδίασης, να διατηρεί την αυτοτέλειά της και να μη γίνεται υποχείριο, τυφλό όργανο, πιόνι, του ενός Ιμπεριαλισμού, εν προκειμένω, ως εκ της εξελίξεως των γεγονότων, του Δυτικού και ψυχρό, αν όχι εχθρικό, έναντι του άλλου Ιμπεριαλισμού (Ρωσία).

γ. Ως εκ του ανταγωνισμού των Ιμπεριαλισμών, η Ρωσία με την ένταξη, πρώην δορυφόρων της, στο ΝΑΤΟ, έχει αρχίσει να ασφυκτιά και να αντιμετωπίζει απειλές, εγγύς των συνόρων της με το ΝΑΤΟ. Για τον  λόγο ,αυτό επιδιώκει την αποδυνάμωση του ΝΑΤΟ με τον εναγκαλισμό της Τουρκίας, η οποία υπήρξε η συνορεύουσα πάγια αντίπαλός της, με την διεξαγωγή, στο παρελθόν, δέκα Ρωσοτουρκικών Πολέμων. Στους Οικονομικούς, ενεργειακούς και λοιπούς ανταγωνισμούς ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και Ρωσίας, ως μέλος του ΝΑΤΟ, έχει εμπλακεί και η Ελλάδα και για το λόγο αυτό, μένουν αδιάθετα στη Ρωσική αγορά τα αγροτικά ελληνικά προϊόντα.

δ. Όπως σήμερα έχουν διαμορφωθεί οι γεωπολιτικές, γεωστρατηγικές θέσεις των δύο αντιμαχομένων, στην περιοχή μας, είναι δυνατό να υπάρξουν, ανατροπές, οι οποίες είναι αναμενόμενο να μας αιφνιδιάσουν. Συγκεκριμένα. Των ΗΠΑ και Τουρκίας, την παρούσα περίοδο, οι σχέσεις τους είναι επιφανειακά τεταμένες, με φραστικά πυροτεχνήματα. Κατά βάθος όμως, οι ΗΠΑ για να διασφαλίσουν, την ισχύ και συνοχή του ΝΑΤΟ, σε βάθος χρόνου, είναι διατεθειμένες, να δώσουν στην Τουρκία ότι ζητήσει, από την Ελλάδα, έτσι έκαναν και το 1974, στην Κύπρο. Αν αναφερθούμε στη Γερμανία, αυτή είναι σφόδρα φιλοτουρκική από την εποχή των Νεοτούρκων και του Κάϊζερ.

ε. Ο Πούτιν, έχοντας, υποδυθεί, τον ρόλο του Δον Κιχώτη της Ορθοδοξίας, όντας στενός φίλος του Πατριάρχη Μόσχας, πολλά μπορεί, με την συνδρομή του Ερντογάν, να μηχανευθεί, σε βάρος του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, ακόμη και την υποβάθμισή του.στ. Οι Ρώσοι, δεν ανταποκρίθηκαν, όπως οι άλλοι λαοί της Ευρώπης, στον ¨Φιλελληνισμό¨ ποδηγετούμενοι αρνητικά στην επανάσταση του ’21, από ανθέλληνες Τσάρους.

ζ. Το λεγόμενο ¨Ξανθό Γένος¨, κατά την Επανάσταση του 1821, μετέπειτα, αλλά και σήμερα, δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει. Ήταν μια καλογερίστικη μυθοπλασία, ουτοπία και ιστορική αυταπάτη. Στη θέση του ¨Ξανθού Γένους¨, υπήρξε και υπάρχει σήμερα , η Ρωσία, με τις γεωπολιτικές και γεωστρατηγικές θέσεις της, οι οποίες δεν ταυτίζονταν και ταυτίζονται, σε πάρα πολλά σημεία με τις Ελληνικές θέσεις. Παρ’ όλα αυτά, ας μη μας διαφεύγει, ότι η Ρωσία είναι πάρα πολύ μεγάλη ομόδοξη χώρα αι δεν παύουν να υπάρχουν κάποια κοινά σημεία και αμοιβαία συμφέροντα. Επιβάλλεται, ως εκ τούτου, σε βάθος χρόνου, επανεκτίμηση, μεγαλύτερη και πιο άνετη και συνετή προσέγγιση και οι σχέσεις μας να γίνουν, αν όχι άριστες, τουλάχιστον καλές. Η στρατηγική θέση της Ελλάδας, παρέχει ανάλογες ευκαιρίες για συνετές διαπραγματεύσεις με τους οποιουσδήποτε ενδιαφερομένους. Εάν οι απελαθέντες Ρώσοι διπλωμάτες, σχετίζονταν με το Σκοπιανό, θα είμαστε αφελείς, να τους απελάσουμε για τον λόγο αυτό, για να γίνουμε αρεστοί στους Αμερικανούς και Γερμανούς. Ο Ελληνικός λαός έχει την ανάλογη εθνική ωριμότητα και δεν έχει ανάγκη τις οποιεσδήποτε παρεμβάσεις Ρώσων και λοιπών. Εάν υπάρχουν και άλλοι λόγοι, απέλασής τους, επιφυλασσόμεθα.

 Βιβλιογραφία ΕκδόσειςΔΙΤ/ΓΕΣ

Αντγος ε.α.

Παναγιώτης Χόχολης

Επίτιμος Διοικητής Ανωτάτης

Σχολής Πολέμου