ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΓΚΟΥΜΑ

Μάνα κουράγιο…
Μάνα, μητέρα, μαμά, όπως και αν σε προσφωνούν τα παιδιά σου χρόνια πολλά. Την Κυριακή είχες την τιμητική σου και δεχτηκες την πιο γλυκιά έκφραση αγάπης από το πιο λατρεμένα πρόσωπο ή πρόσωπα της ζωής σου, τα παιδιά σου…

Μάνα κουράγιο…
Μάνα, μητέρα, μαμά, όπως και αν σε προσφωνούν τα παιδιά σου χρόνια πολλά. Την Κυριακή είχες την τιμητική σου και δεχτηκες την πιο γλυκιά έκφραση αγάπης από το πιο λατρεμένα πρόσωπο ή πρόσωπα της ζωής σου, τα παιδιά σου…
Αν η γυναίκα παρομοιάζεται με λουλούδι, τότε τη μάνα θα πρέπει να την παρομοιάζουμε με μια όμορφη ανθισμένη γλάστρα, όλο ζωή…, άντε πάλι με κατέβαλε ο ποιητικός μου οίστρος…
Και ύστερα είναι να μην κάνουν χρυσές δουλειές τα ανθοπωλεία…και να μην λένε και πολλοί πως για τους ανθοπώλες έγινε και αυτή η γιορτή…
Για τη σπουδαιότητα και το ρόλο της μητέρας έχουν γραφεί από μελέτες και συγγράμματα μέχρι ποιήματα…
Έχουν ειπωθεί του κόσμου τα γλυκόλογα και κάθε δεύτερη Κυριακή του Μάη, μαζί με τις ευχές, δίνονται πλήθη υποσχέσεων από τη συντεταγμένη πολιτεία …που στην πλειοψηφία τους μένουν ανεκπλήρωτες…
Υποτίθεται ότι λαμβάνονται μέτρα στήριξης της μητέρας, της εργαζόμενης μάνας και όμως η ίδια νιώθει τόσο μόνη και ανασφαλής, εγκαταλελειμμένη από την οργανωμένη πολιτεία ….
Παρόλα αυτά βέβαια η εργαζόμενη μητέρα καταφέρνει να φέρει σε πέρας το βαρύ και συνάμα υπέροχο έργο της…
Να παραδώσει στην κοινωνία τους αυριανούς ενεργούς πολίτες…
Η μητέρα φέρνει τη ζωή και δίνει την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο …
Η προσφορά της είναι ανιδιοτελής και για ανταμοιβή της αρκεί ένα γλυκό χαμόγελο και μια αγκαλιά από τα παιδιά της …
Το όνειρό της είναι να εκπληρωθούν οι επιθυμίες και τα σχέδια των παιδιών…
Να είναι τα παιδιά της γερά, με καλό χαρακτήρα και αποκαταστημένα επαγγελματικά…
Σε μια ευνομούμενη κοινωνία, σε ένα οργανωμένο κράτος, η εκάστοτε κυβέρνηση με τις αρμόδιες υπηρεσίες της φροντίζει και έρχεται αρωγός, ενεργός συμπαραστάτης στο έργο της μάνας… Φροντίζει να της εξασφαλίζει όλα εκείνα τα εχέγγυα, ώστε να αφοσιωθεί στο ρόλο της μητέρας , όταν μια γυναίκα αποφασίζει να αποκτήσει παιδί… Αλήθεια, γιατί η Ελλάδα μας δεν παίρνει παράδειγμα το τι κάνουν οι Σκανδιναβικές χώρες για τις εργαζόμενες μητέρες…;
Φτάνει πια να μας παρουσιάζουν τα ημίμετρα ως ουσιαστικά μέτρα στήριξης για τις γυναίκες μητέρες, που δεν έχουν να φέρουν σε πέρας μόνο τον παραπάνω ιερό ρόλο… Είναι μητέρες, που είναι σύζυγοι, επιχειρηματίες, εργαζόμενες, είναι κοινωνικοποιημένες και ενταγμένες σε πολλούς και διαφορετικούς συλλόγους και φορείς…. Ο ρόλος πλέον της γυναίκας στη σύγχρονη κοινωνία είναι πολυποίκιλος και φοβερά ανταγωνιστικός αν θέλει να πετύχει στους περισσότερους από αυτούς… Αλήθεια που είναι το πραγματικά ελαστικό ωράριο για όλες τις εργαζόμενες μητέρες και όχι μόνο του Δημοσίου…;
Που είναι οι Παιδικοί και Βρεφικοί Σταθμοί…;
Που είναι η οικονομική στήριξη στο μεγάλωμα των παιδιών…;
Με λίγα λόγια, που είναι εκείνες οι κοινωνικές παροχές που θα δελεάσουν μια γυναίκα να γίνει μάνα και να μην το αναβάλλει για μετά, όταν φτιάξουν κάπως τα οικονομικά της ή το επιτρέψει η δουλειά της…
Αφήστε που δεν είναι λίγοι και εκείνοι οι εργοδότες που όταν μάθουν ότι μια γυναίκα έχει παιδιά δεν την προσλαμβάνουνε…
Έτσι όπως πάμε δεν αποκλείεται, ούτε αποτελεί σενάριο επιστημονικής φαντασίας, οι μητέρες να αναζητούνται με τα “κιάλια”…
Χτυπάμε όλοι το καμπανάκι της υπογεννητικότητας, όμως τι μέτρα παίρνουν οι αρμόδιοί μας…;
Στην ουσία τίποτε…