Η συνεχιζόμενη επιδοματική πολιτική, με επιβάρυνση των ασφαλιστικών ταμείων, θα οδηγήσει το ασφαλιστικό σε νέα αδιέξοδα.
Η εμμονή και της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ στην αποδεδειγμένη λάθος συνταγή της αύξησης των φόρων και της μείωσης των μισθών και συντάξεων θα ρίξει την κυβέρνηση στα βράχια, δε θα μπορέσει τελικά να περάσει τον κάβο.
Η συνεχιζόμενη επιδοματική πολιτική, με επιβάρυνση των ασφαλιστικών ταμείων, θα οδηγήσει το ασφαλιστικό σε νέα αδιέξοδα.
Η εμμονή και της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ στην αποδεδειγμένη λάθος συνταγή της αύξησης των φόρων και της μείωσης των μισθών και συντάξεων θα ρίξει την κυβέρνηση στα βράχια, δε θα μπορέσει τελικά να περάσει τον κάβο.
Η συνεχιζόμενη επιδοματική πολιτική, με επιβάρυνση των ασφαλιστικών ταμείων, θα οδηγήσει το ασφαλιστικό σε νέα αδιέξοδα.
Αν δε μειωθεί δραστικά ο βαρύς και αναποτελεσματικός δημόσιος τομέας αν δε χρησιμοποιούνται οι εργαζόμενοι ως «κομματικός στρατός», αν δεν μπει το μαχαίρι στο κόκαλο και δεν εξωρθολογιστούν οι υπέρογκες δαπάνες του δημόσιου τομέα, φως στο τέλος της ανάπτυξης δε θα φανεί.
Οταν από το 1.500.0000 εκατ. Ανέργους το 95 – 98% είναι απολυμένοι του ιδιωτικού τομέα και ελεύθεροι επαγγελματίες, οι οποίοι παράγουν και δίνουν πρόσοδο στην οικονομία και χρησιμοποιούνται για να χρηματοδοτούν το δημόσιο τομέα, η οικονομία θα κυλιέται στο βούρκο της ανυπαρξίας.
Οταν ο ιδιωτικός τομέας εκσυγχρονιζόμενος μειώνει το προσωπικό και ο δημόσιος τομεάς αν και έχουν διατεθεί τεράστια κονδύλια για τον εκσυγχρονισμό του δε μειώνεται αντίστοιχα, απλά περνάνε βασικότερα οι υπάλληλοι, με ταυτόχρονη αύξηση των δαπανών, ότι και να κάνει ο Θεός της Ελλάδος, δεν αλλάζει τους κανόνες και το αποτέλεσμα της ελληνικής οικονομίας.
Με αλχημείες, στη λογική τα σκουπίδια κάτω από το χαλί, και της ένεσης που δεν αντιμετωπίζει το αίτιο της πάθησης αλλά απλώς βραχυπρόθεσμα το σκεπάζει, αυτή η χώρα δεν μπορεί να έχει καμία τύχη, θα βουλιάζει στην ύφεση και η πολυπόθητη ανάπτυξη θα παραμείνει όνειρο απατηλό, άπιαστη επιθυμία και πραγματική ουτοπία.
Οι απολύσεις, για λόγους μεταρρυθμιστικούς, των καθαριστριών του υπουργείου οικονομικών, των σχολικών φυλάκων και των δημοτικών αστυνομικών από τη συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, μέσω Κυριάκου Μητσοτάκη, αποτελεί άλυτο αίνιγμα, μυστηριώδη γρίφο, για τον υποψήφιο της Νέας Δημοκρατίας Βαγγέλη Μεϊμαράκη.
Ο τότε τρίτος πολιτικός παράγοντας της χώρας (πρόεδρος της βουλής) δεν είχε εκφράσει τις διαφωνίες του(;) δεν είχε αποστασιοποιηθεί… δεν παραιτήθηκε του αξιώματός του, αντιθέτως και με την ψήφο του και τις ευλογίες του, έγιναν νόμος του κράτους.
Σήμερα, για λόγους επικοινωνιακών τακτικών, εμμέσως πλην σαφώς, κατηγορεί τον πολιτικό του αντίπαλο, συνυποψήφιο Κυριάκο Μητσοτάκη για τις απολύσεις και διατυμπανίζει, παιανίζει, ένθεν κακείθεν, τη στήριξη του Κώστα Καραμανλή στο πρόσωπό του.
Οι ενέργειες των πολιτικών αποσκοπούν σχεδόν πάντα σε πολιτικά οφέλη και για τη στήριξη της υποψηφιότητας… πίσω έχει η αχλάδα την ουρά, λέει ο λαός μας, ο δε ποιητής συνεχίζει: Δε θέλω του κισσού το πλάνο ψήλωμα ένα χαμόκλαδο, μα όσο θ’ ανεβαίνω, μόνο ν’ ανεβαίνω.
Κατά τα άλλα, οι εκλογές της Κυριακής θα δώσει τέλος στην κρίση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης ή την απαρχή διάσπασης του κόμματος, όπως συνηθίζεται (Στεφανόπουλος – Ντόρα Μπακογιάννη και Αβραμόπουλος);
Γράφουμε και ακούμε για συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ (Τσίπρα – Καμμένου) και κανείς δεν έχει αντιληφθεί τον τύπο, τους όρους και το είδος της συγκυβέρνησης.
Η προσωπικό επιθυμία του προέδρου των ΑΝΕΛ Πάνου Καμμένου, το υπουργείο εθνικής αμύνης, η υπουργοποίηση της Ελενας Κουντουρά, η υφυργουποίηση του εξωκοινοβουλευτικού Παναγιώτη Σγουρίδη και η μη συμμετοχή βουλευτών στα οικονομικά υπουργεία που θα καθορίσουν τις τύχες της χώρας, δε λέγεται, δεν είναι συγκυβέρνηση.
Επιτέλους χιόνισε στην Ξάνθη και είδαμε άσπρη μέρα.
Αν περιμένουμε από τους πολιτικούς να δούμε άσπρες, καλύτερες μέρες, σίγουρα θα μαυρίσει η ψυχή μας και η οικονομία της χώρας, από τις ανέξοδες υποσχέσεις, τις λάθος πολιτικές και τα επιβαλλόμενα υφεσιακά μέτρα από τας Ευρώπας.
Πιάσαμε το φοροφυγά καστανά στη Θεσσαλονίκη και την αγρότισσα στα Τρίκαλα, έγιναν πρώτα θέμα στην τηλεόραση, στις εφημερίδες και σιωπούν αινιγματικά, σαν το χαμόγελο της Τζοκόντα του Νταβίντσι, οι αρμόδιοι παρά τη δια νόμου υποχρεωτική τοποθέτηση συστημάτων, εισροών – εκροών στα δύο διυλιστήρια της χώρας.
Κανείς δε γνωρίζει τι μπαίνει και τι βγαίνει από τα διυλιστήρια, που κατευθύνονται, αν υπάρχει φοροδιαφυγή και σε τι ύψος.
Φωνάζουν οι πρατηριούχοι, κάποιοι δείχνουν τις υπόγειες διαδρομές των πετρελαιειδών και η κυβέρνηση περί άλλων τιρβάζει.
Οι κόκκινες γραμμές που ευαγγελίζεται η συγκυβέρνηση για το ασφαλιστικό κατά τη διαπραγμάτευση θα ξεθωριάσουν, θα γίνουν ροζ, θα γίνουν λευκές.
Ο υπουργός τεθλιμμένος θα δηλώσει τη λύπη του για την αποτυχία της και θα δηλώνει, ότι, διαπραγματευτήκαμε επί πολλές ώρες σκληρά, αλλά, για το καλό της πατρίδας αναγκαστήκαμε να συμφωνήσουμε.
Μην ανησυχείτε έλληνες συνταξιούχοι πολίτες, η συγκυβέρνηση με το παράλληλο πρόγραμμα θα καλύψει τις απώλειες και η διαπραγμάτευση θα συνεχίζεται έως ότου πετύχουμε τις προκαθορισμένους και διακηρυγμένους στόχους και για το ασφαλιστικό, όπως προβλέπουν οι προεκλογικές και μετεκλογικές μας δεσμεύσεις: ΚΑΜΙΑ ΜΕΙΩΣΗ ΚΥΡΙΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΩΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ.
Καλή μας χρονιά και εις άλλα με υγεία!!!
