Στο επίκεντρο των ανταγωνισμών ο έλεγχος των «στρατηγικών υποδομών»
Του Διονύση ΚΛΑΔΗ*

Οι εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή και το ιδιαίτερο αποτύπωμά τους στην Ανατολική Μακεδονία – Θράκη επιβάλλουν αυξημένη επαγρύπνηση και καθήκοντα στα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, στους φίλους και οπαδούς του ΚΚΕ που δρούμε στην περιοχή.

Και μόνο το γεγονός των συχνών επισκέψεων στην περιοχή μας του πρωθυπουργού, κυβερνητικών κλιμακίων, του Αμερικανού πρέσβη, της προξένου των ΗΠΑ στη Θεσσαλονίκη, άλλων στρατιωτικών, οικονομικών και πολιτικών αντιπροσωπειών των ΗΠΑ, αξιωματούχων της ΕΕ, η αναφορά συγκεκριμένα στην Αλεξανδρούπολη και το λιμάνι της ακόμα και από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών, δείχνει τη σημασία που αποκτά η περιοχή μας στους σχεδιασμούς της αστικής τάξης της χώρας μας, συνδυασμένα με αυτούς των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ.

Και φυσικά δεν μένουν μόνο στα σουλάτσα και στα λόγια. Ηδη έχουν προχωρήσει αρκετά και ετοιμάζονται ακόμα περισσότερα. Να θυμίσουμε συνοπτικά:

— Χρήση του λιμανιού και του αεροδρομίου της Αλεξανδρούπολης, του κάθετου οδικού άξονα για την προώθηση ΝΑΤΟικών στρατευμάτων και τη συμμετοχή τους σε ασκήσεις – πρόβες πολέμου – στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία.

— Ανέλκυση της βυθοκόρου «Ολγα» με συμβολή του αμερικανικού στρατού και αντίστοιχης χρηματοδότησης, γεγονός που επιτρέπει τον ελλιμενισμό πολύ μεγαλύτερων πλοίων, όπως αυτά του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού που κατέπλευσαν το προηγούμενο διάστημα.

— Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης συμπεριλήφθηκε στη νέα υποτιθέμενη «αμυντική συμφωνία Ελλάδας – ΗΠΑ» που προετοίμασε ο ΣΥΡΙΖΑ και υπέγραψε η ΝΔ.

— Ολοκληρώθηκαν τα απαραίτητα έργα για τη σιδηροδρομική διασύνδεση του λιμανιού και μάλιστα τα «εγκαίνια» έγιναν στις 23 Ιούλη 2020, στο πλαίσιο του εορτασμού των 150 χρόνων από την ίδρυση του λιμανιού, με τη μεταφορά αμερικανικού στρατιωτικού υλικού στο πλαίσιο της άσκησης «Atlantic Resolve 2020».

— Πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά άσκηση στο Πετροχώρι της Ξάνθης με τη συμμετοχή αμερικανικών πληρωμάτων αρμάτων μάχης.

— Η δραστηριοποίηση στην Ξάνθη του αμερικανικού παράγοντα μέσω του «ΧanthiΤechlab», που είναι μια από τις δέκα ενισχυμένες δομές American spaces που λειτουργούν στην Ευρώπη.

— Ηδη έχει ενισχυθεί ο εναγκαλισμός επιχειρήσεων της περιοχής με αμερικανικά συμφέροντα (έγκριση από την FDA για εξαγωγές προϊόντων φαρμακοβιομηχανίας στις ΗΠΑ, σύμβαση εταιρειών υψηλής τεχνολογίας με αμερικανικά αεροδρόμια, τη NASA κ.τ.λ.).

Σε όλα τα παραπάνω και σε πολλά ακόμα, που λόγω χώρου δεν μπορούν να αποτυπωθούν στο συγκεκριμένο άρθρο, έρχεται να προστεθεί ως σημαντική εξέλιξη και η ιδιωτικοποίηση των λιμανιών της Αλεξανδρούπολης και του Φιλίππου Β’ στην Καβάλα. Η στόχευση και για τα δύο αυτά λιμάνια είναι κοινή, μιας και δεν είναι τυχαία η φράση Αμερικανού αξιωματούχου που δήλωσε κατά λέξη: «Δεν μπορείς να μπαίνεις σ’ ένα κατάστημα παπουτσιών και να αγοράζεις μόνο το αριστερό παπούτσι».

Η ιδιωτικοποίηση δεν έρχεται ως κεραυνός εν αιθρία, έχει προετοιμαστεί από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που ακολούθησε την ίδια στρατηγική με αυτή της ΝΔ για την περιοχή και τη χρήση του λιμανιού. Επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ βέβαια είχε προταθεί το μοντέλο ιδιωτικοποίησης με παραχώρηση και όχι το σημερινό μοντέλο πώλησης του 67% του ΟΛΑ που ακολουθεί η ΝΔ, γεγονός που προσπαθεί να αξιοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ για να σηκώσει αντιπολιτευτική «σκόνη» και να κρύψει τη στρατηγική τους σύμπλευση.

Η αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ δεν αφορά την ουσία, αλλά την αντιπαράθεση με τη ΝΔ στο ποιος καλύτερα μπορεί να προχωρήσει τα σχέδια του κεφαλαίου, χωρίς αντιδράσεις από την τοπική κοινωνία, πώς καλύτερα θα στοιχηθούν οι εργαζόμενοι και ο λαός με τα σχέδια της αστικής τάξης. Εμπεριέχει και ενδοαστικές αντιπαραθέσεις για το ποια τμήματα του κεφαλαίου θα επωφεληθούν ή θα αποδυναμωθούν. Για παράδειγμα, φαίνεται πως τμήματα του κεφαλαίου της ακτοπλοΐας και του τουρισμού είναι «ριγμένα» από τον τρόπο ιδιωτικοποίησης που προωθεί η ΝΔ σε σχέση με το τμήμα των εφοπλιστών και βιομηχάνων που συμμετέχουν και στον διαγωνισμό και αποσκοπούν σε κέρδη από τους συνολικότερους σχεδιασμούς (LNG κ.τ.λ.).

Πριν από λίγες μέρες ολοκληρώθηκε η πρώτη φάση του διαγωνισμού για την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών και ανακοινώθηκαν οι κοινοπραξίες που δήλωσαν ενδιαφέρον. Ο πρωθυπουργός κατά την επίσκεψή του στην Αλεξανδρούπολη και στο λιμάνι δήλωσε την ικανοποίησή του για την εξέλιξη αυτή και προέτρεψε τους αρμόδιους στην επίσπευση των διαδικασιών της ιδιωτικοποίησης, που αναμένεται να ολοκληρωθεί το καλοκαίρι του 2021.

Από τις εταιρείες που δήλωσαν το ενδιαφέρον τους για το διαγωνισμό καταδεικνύεται το ισχυρό ενδιαφέρον αμερικανικών εταιρειών, αλλά και ο ανταγωνισμός που υπάρχει με τη συμμετοχή εταιρειών κινεζικών και ρωσικών κεφαλαίων. Φαίνεται ότι και εταιρείες ελληνικών συμφερόντων προσδοκούν κομμάτι από την πίτα, γι’ αυτό και συμμετέχουν στις κοινοπραξίες αυτές.

Με βάση τα παραπάνω, αποδεικνύεται ότι οι ΗΠΑ παρεμβαίνουν πολυεπίπεδα ώστε το σημαντικό «θαλάσσιο περιουσιακό στοιχείο», όπως ονομάζουν το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, να μην πέσει σε «λάθος χέρια», μιας και θέλουν να αξιοποιηθεί μαζί με τα έργα του TAP, FSRU, IGB, της αποθήκης φυσικού αερίου στο ανενεργό κοίτασμα του Πρίνου, με στόχο, όπως τονίζεται, τη διαφοροποίηση των πηγών Ενέργειας, αλλά και τη γεωστρατηγική του σημασία. Παίζουν «επίθεση, όχι άμυνα», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Ανταμ Μπόιλερ, ο διευθύνων σύμβουλος της Διεθνούς Επιχείρησης Οικονομικής Ανάπτυξης των ΗΠΑ (Development Finance Corporation – DFC).

Παράλληλα, συνεχίζεται να μαίνεται ο οικονομικός πόλεμος μεγάλων ιμπεριαλιστικών χωρών και στο έδαφος της χώρας μας. Οπως εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς, οι οικονομικοί πόλεμοι σπάνια παραμένουν μόνο οικονομικοί. Από αυτή την άποψη μόνο κινδύνους για τον λαό μας προμηνύουν οι εξελίξεις αυτές. Η περιοχή μας γίνεται μαγνήτης αντιτιθέμενων συμφερόντων.

Η αστική τάξη στη χώρα μας και τα κόμματα που υλοποιούν τις απαιτήσεις της (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ κ.τ.λ.) δεν είναι άμοιροι ευθυνών, δεν το κάνουν από υποτέλεια και λόγω αρνητικού συσχετισμού. Γίνονται σημαιοφόροι της στρατηγικής αυτής γιατί προσδοκούν κέρδη. Μην ξεχνάμε ότι οι Ελληνες εφοπλιστές κατέχουν το 15% του στόλου των δεξαμενόπλοιων μεταφοράς LNG, καθώς και πάνω από 17% στις νέες παραγγελίες πλοίων τέτοιου τύπου σε παγκόσμιο επίπεδο. Μπροστά στα κέρδη αυτά είναι που παίρνουν κάθε ρίσκο, εμπλέκουν τον λαό μας σε μεγάλους κινδύνους.

Ταυτόχρονα, το δικό τους μερίδιο ευθύνης φέρουν και οι εκπρόσωποι της Τοπικής Διοίκησης της περιοχής που ταυτίζονται με αυτούς τους σχεδιασμούς. Αντίστοιχα και οι πλειοψηφίες στα Εργατικά Κέντρα και στα σωματεία των λιμενεργατών στην περιοχή που σιγοντάρουν σε αυτήν τη στρατηγική.

Για να στοιχίσουν τον λαό γύρω από αυτές τις στοχεύσεις, όλοι αυτοί ενισχύουν την προπαγάνδα ότι η ιδιωτικοποίηση των λιμένων θα φέρει την ανάπτυξη για όλη τη Θράκη και την περιοχή μας, οξύνουν τον αντικομμουνισμό. Δεν τους αρκεί να θεωρεί ο λαός της περιοχής λίγο πολύ ως αναγκαίο κακό ό,τι συμβαίνει, πλέον θέλουν να είναι ενεργός υποστηρικτής τους.

Η εμπειρία όμως των εργαζομένων στον ΤΑΠ άλλα δείχνει, η εμπειρία των εργαζομένων στην COSCO στο λιμάνι του Πειραιά άλλα καταμαρτυρεί. Προσωρινές θέσεις εργασίας, με εντατικοποίηση, εργασία σε εξαιρετικά επικίνδυνες συνθήκες, χωρίς την απαραίτητη προστασία, με σμπαραλιασμένα εργατικά δικαιώματα που συνιστούν την καύσιμη ύλη για να αυξάνεται η κερδοφορία των εταιρειών με νέα ρεκόρ από χρονιά σε χρονιά. Αυτή είναι η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται. Αυτός ο δρόμος που προτείνουν δεν είναι καινούργιος και δεν οδηγεί στην ευημερία του λαού. Αλλωστε, είναι η περιοχή μας που κατέχει τα πρωτεία σε εργατικά ατυχήματα και ενεργειακή φτώχεια.

Ολες οι κυβερνήσεις τα προηγούμενα χρόνια και η σημερινή είναι που ψήφιζαν και ψηφίζουν νόμους ενάντια στα συμφέροντα των εργαζομένων και υπέρ του κεφαλαίου, με το πρόσχημα ότι έτσι θα εξασφαλιστεί η ανάπτυξη και θα είναι όλοι κερδισμένοι. Ποτέ και πουθενά όμως στο πλαίσιο αυτού του συστήματος δεν μπορεί να είναι κερδισμένοι και το κεφάλαιο και οι εργάτες. Με νόμους τους έθεσαν τους λιμενεργάτες εκτός εθνικού μητρώου φορτοεκφορτωτών, για να δουλεύουν ως ανειδίκευτοι με πολύ χαμηλότερους μισθούς και ατομικές συμβάσεις. Είναι αυτοί που επιδοτούσαν τις επιχειρήσεις για να φύγουν στο εξωτερικό τα προηγούμενα χρόνια και τώρα κόπτονται για την ανάπτυξη στη Θράκη. Με τους νόμους που ψηφίζουν τώρα, βάζουν νέα εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση, καταργούν στην ουσία το 5ήμερο, 8ωρο, αρπάζουν τα σπίτια των εργαζομένων και την ίδια ώρα νομοθετούν την εθελοντική φορολόγηση των εφοπλιστών, μειώνουν τη φορολογία στα μερίσματα 5% ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλο 5% η ΝΔ, φορτώνοντας το 95% της φορολογίας στο λαό.

Η δράση του Κόμματος, το μεγάλο πολιτικό άνοιγμα που σχεδιάζουν και υλοποιούν οι Οργανώσεις μας ακόμα και στις δύσκολες υγειονομικά συνθήκες της περιόδου, μπορεί να βοηθήσει τον λαό μας, παράλληλα με τις γενικότερες εξελίξεις, να βγάλει συμπεράσματα. Να παραμερίσει την αστική προπαγάνδα και να διαπιστώσει ότι οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ δεν αποτελούν εγγυητές της ασφάλειας της περιοχής. Αυτοί που έχουν ματοκυλίσει λαούς και συνεχίζουν να το κάνουν, δεν μπορούν να μετατραπούν σε υπερασπιστές της ειρήνης και της ασφάλειας των λαών.

Μπορεί να δώσει σωστές απαντήσεις στο γιατί παρ’ όλους τους κινδύνους, η κυβέρνηση και όλα τα κόμματα του ευρωατλαντισμού στηρίζουν αυτές τις επιλογές, αυτήν τη στρατηγική.

Κυρίως μπορεί να φωτίσει το δρόμο που πρέπει και έχει τη δυνατότητα να βαδίσει ο λαός μας. Το σύστημα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο δεν μπορεί να εξανθρωπιστεί, δεν μπορεί να γίνει φιλολαϊκό ούτε στη φάση της κρίσης ούτε στην περίοδο της ανάπτυξης.

Μόνο όταν πάρει η εργατική τάξη το τιμόνι της εξουσίας και κοινωνικοποιήσει τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, μόνο τότε το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και όλα τα λιμάνια της χώρας, τα αεροδρόμια, οι σιδηροδρομικοί σταθμοί θα μπορούν να σχεδιάζονται, να λειτουργούν, να επεκτείνονται με κριτήριο την ευημερία της κοινωνίας. Από αυτή την άποψη, δεν παλεύουμε απλά για λιμάνια δημόσια στα χέρια του αστικού κράτους, που έτσι κι αλλιώς πάλι θα στηρίζουν την κερδοφορία των μονοπωλίων, αλλά για λιμάνια – κοινωνική περιουσία, που θα υπηρετούν τις ανάγκες του λαού.