ΤΟ ΚΑΛΠΑΚΙ ΣΤΗΝ ΞΑΝΘΗ
Γράφει ο Στέλιος Αρσενίου

Ταξιδεύοντας βόρεια των Ιωαννίνων, μετά από 34 χιλιόμετρα συναντάμε το Καλπάκι.

Χωριό χτισμένο σε κομβικό σημείο, πάνω στην εθνική οδό που συνδέει την πόλη των Ιωαννίνων με την Κόνιτσα, το Καλπάκι έμεινε στην Ιστορία ως θέατρο σφοδρών συγκρούσεων στις αρχές Νοεμβρίου του έτους 1940 κατά την πρώτη φάση του Ελληνοιταλικού πολέμου.

Οι άνδρες της VIIIης Μεραρχίας Πεζικού πολεμώντας με απαράμιλλο σθένος και αυτοθυσία υπό τη διοίκηση του Αντιστρατήγου Χαράλαμπου Κατσιμήτρου κατάφεραν να πραγματοποιήσουν έναν άθλο : να υπερασπιστούν επιτυχώς τη γραμμή άμυνας Ελαίας – Καλαμά και να καθηλώσουν στο Καλπάκι τις σαφώς ισχυρότερες ( προπάντων στα άρματα μάχης και στην αεροπορική υποστήριξη ) ιταλικές δυνάμεις που επιχειρούσαν να διεισδύσουν στα ηπειρωτικά εδάφη.

Σε λόφο πάνω από το Καλπάκι δεσπόζει ο επιβλητικός μπρούτζινος ανδριάντας του ΜΑΧΗΤΗ του 40.

Στην είσοδο του Καλπακίου βρίσκεται το Μουσείο Πολέμου 40 -41.

Εγκαινιάστηκε το 1975.

Εκεί ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να δει ενδυμασίες, οπλικά συστήματα, χάρτες, φωτογραφίες από τα ιστορικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν.

Η Δήμητρα Πυργελή, πνεύμα ανήσυχο, δημιουργικό, με διαρκείς αναζητήσεις και επινοήσεις, βαρέως φέρουσα όπως όλοι, κάποια πολύ κακή στιγμή  στον πρόσφατο εορτασμό των ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ της ΞΑΝΘΗΣ, θέλησε έμπρακτα, τάχιστα, να ανασκευάσει το όνειδος.

Σκέφτηκε πως σμικρογραφία των εκθεμάτων του Μουσείου Καλπακίου στην επέτειο του ΟΧΙ θα σβήσει την κακεντρέχεια, βάζοντας στη θέση της απέραντη υπερηφάνεια που κατέκλυσε με τα γεγονότα εκείνα όλο τον ελεύθερο κόσμο.

Τι έκανε λέτε ;

Αφαίρεσε τα βιβλία από τη βιτρίνα του βιβλιοπωλείου, έβαλε στη θέση τους ιστορικά κειμήλια πλαισιωμένα από αναπαραστάσεις σχηματισμών στρατιωτικών, συναφών πλείστων άλλων.

Από τη μοναδική συλλογή του Σωκράτη Τσορμπατζόγλου όλα αυτά.

Με τον επίσης μοναδικό φακό του Photo Flash και του Γιάννη Φανίδη.

Τι κάνουμε όλοι εμείς που δεν επισκεφθήκαμε το Πολεμικό Μουσείο Καλπακίου ;

Στεκόμαστε μπροστά στη βιτρίνα του βιβλιοπωλείου της Δήμητρας Πυργελή για δύο λόγους.

* Να πάρουμε μια γεύση των γεγονότων του 40 – 41 παρατηρώντας τα εκθέματα.

* Να αναλογιστούμε πως όλα είναι δυνατά, εφικτά, πραγματοποιήσιμα, φτάνει να συνδυάζονται οι καλές προθέσεις με τη δημιουργική φαντασία.

Σαν κινήσεις στρατηγικής πάνω σε μία σκακιέρα.

Ορισμένοι ίσως να ακούσουν και τη φωνή της Σοφίας Βέμπο.

΄΄ Παιδιά, της ελλάδος παιδιά, που σκληρά πολεμάτε, πάνω στα βουνά…΄΄.

Με τον ίδιο τρόπο που στήθηκε η σμικρογραφία του Μουσείου Καλπακίου στο βιβλιοπωλείο της Δήμητρας Πυργελή, κάντε κάτι πολύ απλό.

Αντικαταστήσετε τα βουνά από το στίχο της Βέμπο με τη λήθη στην οποία λυτοί και δεμένοι, φίλοι κι εχθροί κινούν Γη και Ουρανό να μας παραδώσουν.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στις μέρες μας, εδώ και κάποιες δεκαετίες είναι η προσήλωση στα ιερά και όσια του Γένους.

Είναι το ίδιο σκληρή με εκείνη του έπους του 40 – 41.

Βαλλόμαστε πανταχόθεν, παντί τρόπω. ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ αδέρφια.

Συμβάλλετε έτσι να συνεχίζονται τα έθιμα, τα ήθη, οι παραδόσεις, η Ιστορία μας.

Δήμητρα, Κωνσταντίνα, Σωκράτη, Γιάννη, θερμότατα συγχαρητήρια!

Χρόνια πολλά σε όλες και όλους για την 80η επέτειο του έπους το 40 – 41.

 

Στέλιος  Αρσενίου