O GABRIEL MIΛΑΝΕΖΟΣ
Γράφει ο Στέλιος Αρσενίου

Τα 101 χρόνια των  ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ της ΞΑΝΘΗΣ είναι παρελθόν.

Αποδόθηκαν οι δέουσες τιμές σε συνδυασμό με τις τελετουργίες, γεροί να είμαστε και του χρόνου στην 102η επέτειο.

Ο μόνος που συνεχίζει να προκαλεί με τη συμπεριφορά του είναι ο συνήθης ύποπτος, ο παπαγάλος μου ο Gabriel.

Αντί να καθίσει να αναλύσουμε τα επί μέρους του εορτασμού, πήρε ύφος καρδιναλίου, με φωνή κοφτή, αντιπολιτευτική, άρχισε τη συζήτηση.

– Αύριο Δευτέρα 5/10/2020 θα ξυπνήσεις νωρίς και θα με πας στο αεροδρόμιο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ της Θεσσαλονίκης. Έκλεισα διαδικτυακά εισιτήριο για Μιλάνο.

– Τι δουλειά έχεις εσύ φτερωτό μου βάσανο στο Μιλάνο ; Δε Φοβάσαι τον Κορωνοϊό ;

– Μου ανέθεσαν μεγάλη δουλειά. Ύψιστου συμβολισμού.

– Πάει να πει δηλαδή :

– Να φιλοτεχνήσω την αφίσα του εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου. Επειδή εκείνη θα αναρτηθεί σε όλη την πατρίδα μας, θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα φροντισμένη, από άνθρωπο εντρυφήσαντα με περγαμηνές στον πολιτισμό, την κουλτούρα, την Ιστορία, την παιδεία.

– Εσύ δεν είσαι άνθρωπος. Είσαι μια φτερωτή συμφορά χωρίς αρχή και τέλος που χώνει το ράμφος της εκεί που δεν πρέπει.

– Είτε έτσι, είτε γιουβέτσι, αυτή τη δουλειά την ανέθεσαν σε μένα, το Βιστωνιδάρχη Gabriel. Θα με πας στο αεροδρόμιο και γύρνα στις μαρέγκες, τα παντεσπάνια, τις μουσταλευριές σου.

– Στο Μιλάνο γιατί, μπορείς να μου εξηγήσεις ;

– Εκεί είναι ο οίκος Αrmani που ντύνονται όλοι οι MUST και οι IN. Πάω να δω την τελευταία λέξη της μόδας.

– Έτσι θα έχεις ντυμένο το φαντάρο του 1940 ; Εκείνος βρε φραπεδιασμένε με μια ξιφολόγχη μονάχα, με λιωμένα από το χιόνι άρβυλα, μύριες όσες κακουχίες, αντιστάθηκε και αναποδογύρισε ολόκληρη υπερδύναμη, όπως ήταν τότε η Ιταλία.

– Μάστορα δεν γίνεσαι, δεν πρόκειται να γίνεις άνθρωπος ούτε στη Δευτέρα Παρουσία. Δε σε σώζουν ούτε Άγγελοι, ούτε Αρχάγγελοι. Σε μια χώρα όπως η δική μας, μετά από Ολυμπιακούς Αγώνες, Γιουρο βιζιόνες, Γιουρο πρωταθλήματα -τές, -τριες ακόμα θα έχουμε σε εορτατικές αφίσες το φαντάρο ντυμένο όπως τότε ; Πρέπει να είναι MUST, να είναι IN. Να είναι ντυμένος Armani από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Ευρωπαίος όχι Έλληνας. Είναι και κάτι που ξεχνάς. Στην αφίσα θα είναι γραμμένο το όνομα, το επώνυμο, χαραγμένη  η υπογραφή μου.

Όχι σαν την αφίσα της ΞΑΝΘΗΣ που δεν υπέγραφε κανένας και όλοι έλεγαν οι γνωστοί άγνωστοι.

– Για τους γνωστούς άγνωστους έχεις δίκιο, τους ξέρουν και τα μωρά στις κούνιες, αλλά φαντάρο με ξιφολόγχη ντυμένο Armani δεν μπορώ να φανταστώ.

– Διότι ποτέ δε σε άγγιξε αυτό που λέμε κουλτούρα, μόδα, εξέλιξη, νέα γραμμή, Ευρώπη, ΕΕ, Λαιστρυγόνες, Χάγη, βελούδινο ΄΄ ξύρισμα ΄΄, χωρίς σώβρακο, ξυπόλητος μέσα στα αγκάθια, Δανιήλ στο λάκκο των λεόντων. Κρίμα. Για κάθε μέρα που περνάει, ένα χρόνο πίσω πας.

Ξύπνα Βασίλη, έστω μαστρο Στέλιο πριν σηκωθεί ο Δημήτρης Ψαθάς και σε κάνει… ασήκωτο.

Άσε την τέχνη σ΄ αυτούς που την κατέχουν. Θα δεις αφίσα και θα πάθεις ατύχημα. Βάζεις στοίχημα ;

– Στο αεροδρόμιο θα σε πάω, αλλά στοίχημα δε βάζω. Μετά από τόσα και τόσα που είδα, -με, έμειναν κι  άλλα να δούμε ;

-Ούουουουουουουουουου………. Έμειναν, έμειναν. Ακόμα δεν είδατε τίποτα.

Στέλιος  Αρσενίου