Ο ΣΔΡΑΛΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΟΥΡΓΕΛΟ
Γράφει ο Στέλιος Αρσενίου

Η παρακμή κατά κανόνα δίνει τη θέση της στην παραλυσία.

Η παραλυσία κατά κανόνα οδηγεί στον εξανδραποδισμό ( υποδούλωση ).

Στις κοινωνίες όπου εμφανίζονται φαινόμενα προχωρημένης σήψης έχουμε ελάχιστα πριν, δυστυχώς, την εμφάνιση των σούργελων ( πολύ γελοίους τύπους που προκαλούν τον περίγελο ).

Σε μας προκαλούν πολλά περισσότερα.

Οργή, θυμό, αγανάκτηση.

Τα σούργελα μπορούν να εμπαίζουν μόνο τη δική τους νοημοσύνη.

Ουδενός άλλου.

Ειδικότερα όταν επιδιώκουν να περιπαίξουν εθνικά σύμβολα, τα σούργελα υποβιβάζονται δύο κατηγορίες.

Μία κατηγορία οι ίδιοι.

Η δεύτερη με τον περίγυρο, που τους επιτρέπει το διασυρμό των ιερών και οσίων.

Χωρίς περιστροφές στο θέμα μας.

ΞΑΝΘΗ 4 Οκτωβρίου του 2019.

Εκατό χρόνια ελεύθερου βίου με πολύ μεγάλες τιμές.

Διεξάγεται η καθιερωμένη παρέλαση κάτω από καταρρακτώδη βροχή ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου, των τοπικών αρχών και ασυνήθιστα μεγάλου πλήθους κόσμου, καθηλωμένου από το παράστημα όσων παρελαύνουν, παρά τις όποιες αντιξοότητες.

Προηγούνται οι εύζωνες της Προεδρικής Φρουράς, μέσα σε παρατεταμένα, ασταμάτητα χειροκροτήματα.

Ο 19χρονος Βασίλης Σδράλης από την Κανδήλα Αρκαδίας ένας από αυτούς.

Έγραψε στο χρονολόγιό του.

΄΄ Κι έχουμε μείνει μόνοι μας, μέσα στη βροχή.

Μία ώρα ακινησία και το κόκκινο χρώμα από το φάριο να τρέχει στα μάτια μας.

Τα τσαρούχια μας να κολυμπάνε μέσα στο νερό, τα λευκά ρούχα μας να έχουν γίνει δύο φορές πιό βαριά.

Αλλά εμείς να μη νιώθουμε τίποτα.

Να περιμένουμε να παρελάσουμε.

Να περιμένουμε να ΄΄ σπάσουμε ΄΄ τα πόδια μας για τους Έλληνες που ήταν εκεί.

Για αυτούς που πετούσαν τις ομπρέλες τους για να μας χειροκροτήσουν.

Για αυτούς τους Έλληνες της ΞΑΝΘΗΣ που μας πετούσαν ροδοπέταλα από τα μπαλκόνια.

Για τη γυναίκα που μας άφησε ένα δάφνινο στεφάνι να περάσουμε από πάνω…

Για αυτούς τους Έλληνες ΄΄ σπάμε ΄΄ τα πόδια μας.΄΄

Για αυτούς, που έστω για λίγο, τους κάναμε υπερήφανους.

Για αυτούς που τους θυμίσαμε τι σημαίνει να είσαι Έλληνας.

Μόνο για αυτούς…

ΞΑΝΘΗ ένα χρόνο μετά, παραμονές της επετειακής ημερομηνίας της απελευθέρωσης.

Η πανδημία του Κορωνοϊού γίνεται αφορμή για την ακύρωση της παρέλασης, πολλών άλλων εκδηλώσεων.

Κυκλοφορεί μια κατάπτυστη αφίσα για τα 101 χρόνια των ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ.

Πάνω από τη μέση ο μπαρουτοκαπνισμένος φαντάρος της απελευθέρωσης.

Κάτω από τη μέση ο φαντάρος δεν φοράει ούτε χακί, ούτε αρβύλες, ούτε κάτι που να έχει σχέση με τις μέρες που θέλουμε να θυμηθούμε, να γιορτάσουμε.

Σπορτέξ, τζιν, τηνέιτζερ.

Κατάπτυστη αφίσα διά χειρός κατάπτυστου σούργελου.

Αλήθεια, γιατί ο ΄΄ καλλιτέχνης ΄΄ δεν έβαλε όπως συνηθίζεται το όνομά του κάτω από το ΄΄ έργο ΄΄ του ;

Ποιός του επιτρέπει να διασύρει τα σύμβολα, τους πεσόντες, τους τραυματίες, τους αγωνισθέντες, τους ακρίτες τόσο επαίσχυντα ;

Περιμένουμε να μάθουμε.

Δεν μπορεί, δεν πρέπει να παραμείνει αφανής.

Δεν μπορεί η εγκληματική αμέλεια των υπευθύνων του Δήμου να έχει κάλυψη ή συγκάλυψη.

Οι καιροί ού μενετοί. Θουκυδίδης ( Ιστοριών, Α, 142 ).

Στέλιος  Αρσενίου