Ειδήσεις

ΘΕΡΙΝΗ… ΚΥΡΙΑΚΗ
Γράφει ο Στέλιος Αρσενίου

Ξημερώνει Κυριακή.
Με τις μεγαλύτερες μέρες και τις μικρότερες νύχτες της χρονιάς.
Ξημερώνει στις 5.
Νυχτώνει στις 9.30.
Ξημερώνοντας θυμάμαι ένα
τραγούδι των Γιάννη Πουλόπουλου,
Μίμη Πλέσσα, Λευτέρη Παπαδόπουλου.
΄΄ Ξημερώνει Κυριακή ΄΄
Το μελωδικότερο και εμπορικότερο
όλων των εποχών από τον μεγάλο δίσκο
΄΄ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΄΄του 1969.
Διεκπεραιώνω κάτι από δω
κι από κει,
ανάβω ένα κεράκι,
πίνω στην ΞΑΝΘΗ τον πρώτο
καφέ και μετά δρόμο
για τις παραλίες.
Από τις εκβολές του Νέστου
μέχρι το Πόρτο-Λάγος
25 χιλιόμετρα συν πλην.
Κάπου χωράω κι εγώ με την παρέα,
την οικογένεια, από κοινού
με αγαπημένους διαχρονικά.
Σ΄ όλη μου τη ζωή την προκατάληψη
και την κακεντρέχεια τις ασπάστηκα.
Τις ασπάζομαι ακόμα.
Πάραυτα δεν μπορώ να κλείσω
τα μάτια στις πολύ μεγάλες
προσπάθειες των ανθρώπων του
Δήμου ΤΟΠΕΙΡΟΥ  όπως και του
Δήμου ΑΒΔΗΡΩΝ.
Πεντακάθαρες παραλίες.
Παροχή νερού.
Παροχή υπηρεσιών.
Το κάμπινγκ του Μυρωδάτου μόνο με χαλάει.
Θυμίζει σε όλους πως κάποτε,
ακόμα και μετά τη Δευτέρα Παρουσία,
οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις
θα πρέπει να παρακάμπτονται
από τις γενιές των Ελλήνων που
θα μας διαδεχθούν.
Με αποζημιώνει το χαμόγελο,
η προθυμότητα των νέων
που στελεχώνουν τα αναψυκτήρια.
Ασπάστηκα την κακοήθεια.
Πως όμως να παραβλέψω τις
υπερπροσπάθειες συνολικά
όλων αυτών των ανθρώπων που
στο μικρό για μας τους βόρειους
καλοκαίρι, καταθέτουν ψυχή ;
Είναι όμορφη η ζωή να το θυμάσαι.
Λέει σε μια στροφή το τραγούδι.
Αξεπέραστο από το 1969.
Κι αυτό να το θυμάσαι.
Μπορεί να γίνει ακόμα πιό όμορφη.
Αν αποβάλλω την κακεντρέχεια.
Αν περιορίσω την προκατάληψη.
Αν με τη σειρά μου συμβάλλω
στη διαφήμιση της παραλίας
των 25 χιλιομέτρων.
Ο μυθικός ΤΑΛΩΣ της Κρήτης
φρόντιζε τη διαφύλαξή της.
Ένας μαθητής από τα ΑΒΔΗΡΑ
άκουσα, διάβασα, έμαθα,
με τον πατέρα και τους φίλους του
σε ένα ρόλο αντίστοιχο
φροντίζουν την καθαρότητα
των παραλιών, του βυθού.
Ζήσης Βαγγούσης ονομάζεται.
Δε θα του μοιάσω ποτέ.
Οπωσδήποτε όμως
μετά από κάτι τέτοια που βλέπω,
απολαμβάνω, εισπράττω,
δεν θα ρυπαίνω.
Αυτό το μπορώ.
Και πρέπει.
Θα το συστήσω και στην παρέα.
Όλοι μαζί, θα κάνουμε κάτι καλύτερο
για τις παραλίες, τον τόπο,
τα παιδιά, τα εγγόνια μας.
΄΄ Λίγο ακόμα να σηκωθούμε
λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα…΄΄
ακούγονται πότε η Μαργαρίτα Ζορμπαλά,
πότε η Μαρία Φαραντούρη να μας ερμηνεύουν
καθοδηγούμενες από το Μίκη Θεοδωράκη
τον Γιώργο Σεφέρη.
Καλημέρα.
Καλά να περνάτε.
Είναι όμορφη η ζωή, μη λησμονάμε.
Στέλιος  Αρσενίου

Σχετικά Άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button