Ο ΗΡΑΚΛΗΣ

Κατά καιρούς, όταν μου το επιτρέπουν οι συνθήκες, επισκέπτομαι τους συγγενείς. Το σόϊ.

Τους πηγαίνω πότε μπακλαβά, πότε καριόκες, άλλοτε σάμαλι, άλλοτε κουραμπιέδες. Στον πρώτο μου ξάδερφο τον Ιάσωνα στην Ξυλαγανή, ποδοσφαιρόπληκτο μέχρι θανάτου, πήγα πρόσφατα ενα σεντόνι της πάλαι ποτέ κατασκευαστικής εταιρίας ΠΕΙΡΑΪΚΗ – ΠΑΤΡΑΪΚΗ, να το βάζει δίπλα – δίπλα σε εκείνα των αγώνων του τσάμπιονς – λίγκ, να βλέπει τη διαφορά.

Στο ευρύτερο, το μεγάλο σόϊ, είναι και όλοι οι ήρωες, οι ημίθεοι, της Ιστορίας, της μυθολογίας μας.

Κατά καιρούς, όταν μου το επιτρέπουν οι συνθήκες, επισκέπτομαι τους συγγενείς. Το σόϊ.

Τους πηγαίνω πότε μπακλαβά, πότε καριόκες, άλλοτε σάμαλι, άλλοτε κουραμπιέδες. Στον πρώτο μου ξάδερφο τον Ιάσωνα στην Ξυλαγανή, ποδοσφαιρόπληκτο μέχρι θανάτου, πήγα πρόσφατα ενα σεντόνι της πάλαι ποτέ κατασκευαστικής εταιρίας ΠΕΙΡΑΪΚΗ – ΠΑΤΡΑΪΚΗ, να το βάζει δίπλα – δίπλα σε εκείνα των αγώνων του τσάμπιονς – λίγκ, να βλέπει τη διαφορά.

Στο ευρύτερο, το μεγάλο σόϊ, είναι και όλοι οι ήρωες, οι ημίθεοι, της Ιστορίας, της μυθολογίας μας.

Απο δαύτους πιο συχνά, πηγαίνω στην ΠΥΘΙΑ στους Δελφούς.

Εκεί περνάω καλά. Μαθαίνω ακόμα απο πρώτο χέρι αν θα πάρω σύνταξη, αν θα έχουμε νόμισμα το ευρώ η δηνάρια, λέβα η ριάλια. Πάντα υπάρχει και κάτι που να βοηθά τα τριγλυκερίδιά μου στο ψυγείο της.

Η τελευταία εξόρμησή μου ήταν στον ΗΡΑΚΛΗ. Δεν τον πρόλαβα όταν είχε έρθει στη ΔΙΟΜΗΔΕΙΑ, για τα άλογα του Διομήδη, έτσι πήγα να τον βρω στο ΒΕΛΒΕΝΔΟ. Ο μπαγάσας ανακάτευε τα μήλα των Εσπερίδων με άλλα απο τα Ζαγοροχώρια και το Βελβενδό.

Ο ΗΡΑΚΛΗΣ ξεσάλωσε. Πέταξε τη λεοντή, το έριξε στη ντόλτσε – βίτα, ανεβάζει φωτογραφίες στο ίνσταγκραμ με την ΚΙΜ ΚΑΡΝΤΑΣΙΑΝ σε αδαμιαία περιβολή, τα οικονομάει. Μέχρι αυτοκίνητο ferrari έχει πάρει.

– Χαίρομαι ιδιαίτερα που έγινες άνθρωπος της σώου – μπιζ. Έστειλες τον Σβαρτσενέγκερ να……. πλένει πιάτα.

– Καλώς τον μπακλαβατζή απο την Ξάνθη. Έφερες καριόκες; Κάθισε να τα πούμε, είμαστε και συγγενείς, αν θυμάμαι καλά. Έτσι δεν είναι;

– Ναι. Εγω κοσκίνιζα αλεύρι κι εσυ έκανες σκι με τις Αμαζόνες. Ως εκ τούτου, είμαστε συγγενείς πρώτου βαθμού.

– Τι θέλεις απο μένα;

– Να επανέλθεις στα κατορθώματα. Τους άθλους. Βοήθα το σόϊ σου.

– Γίνε πιο σαφής.

– Να πας στη Βραζιλία, να φέρεις τον Αμαζόνιο, να τον βάλεις να πάρει….. και να σηκώσει….. όλο τον ΄΄ καλό ΄΄ τον κόσμο, που έφερε τη χώρα στο απροχώρητο. Να τους πάρεις τα λεφτά, που τάχουν διάσπαρτα σε λογής – λογής λίστες και να τους στείλεις στα τσακίδια.

– Άλλο;

– Να πάρεις τη μορφή του ΧΑΤΖΗΠΑΝΑΓΗ με τη φανέλλα της Σκόντα το Σαββατόβραδο. Να σε δουν οι γαύροι και να γίνουν αθερίνες. Όπως παλιά. Τότε που είχες πρωτοέρθει απο την Τασκένδη. Ακόμα σε θυμούνται.Να φέρουμε το κύπελλο στην Ξάνθη. Να βγάλουμε selfies. Φωτογραφίες για το face – book. Nα ξεδώσουμε Ηρακλάρα μου.

– Άλλο;

– Κάνε μια βόλτα και απο την Ομοσπονδία Επαγγελματοβιοτεχνών. Θα φας καλά. Απο το Χάρβαρντ έφεραν μαγείρισσες να μαγειρεύουν…. προγράμματα. Κάτι προγράμματα…… απο την Ξάνθη μέχρι το Χάρβαρντ…..κάτι γλέντια….. κάτι κοψίδια….. Έμεινε μόνη της η Χρυσούλα Γρηγορίου να παλεύει εκεί μέσα.

– Άλλο;

– Έλα με το καλό και θα σου δώσουμε ατέλειωτες σελίδες. Μόνο κάνε γρήγορα. Ο χρόνος είναι χρήμα.

– Λάθος. Προγράμματα για την Ομοσπονδία.         

 

                                     Στέλιος Αρσενίου