ΣΤΙΧΟΣ – ΜΙΣΧΟΣ
Γράφει ο Στέλιος Αρσενίου

Μίσχος είναι το τμήμα του φύλλου ενός φυτού, λεπτό και συνήθως κυλινδρικό, που ενώνει το κυρίως φύλλο με το βλαστό.

Στίχος είναι η γραμμή, αράδα γραπτού κειμένου, κυρίως ποιήματος. Κατ επέκταση η ποιητική μορφή, η ποίηση.

Ο στίχος – μίσχος συνδέει τα τεκταινόμενα, τα γεγονότα που τρέχουν, με την πιθανολογούμενη κατάληξή τους.

Οι ποιητές, ΄΄ φοριούνται ΄΄ πολύ τα τελευταία χρόνια.

Είναι που είπανε και λένε μεγάλες αλήθειες.

Είναι που όταν εγκαταλείψουν τα εγκόσμια, οι πρώτοι που τους ασπάζονται, εντελώς τυχαία, είναι οι πρώην αμφισβητίες.

Είναι που…είναι που…είναι που…

Σε ένα πλανήτη που φλέγεται απ άκρου σ΄ άκρον.

Σε ένα κόσμο σαν κι αυτόν με τις έντονες αναζητήσεις, αμφισβητήσεις, αναδρομές, διαδρομές.

Συνδέω στίχους με μίσχους.

Επικαλούμαι ένα από τα 122 ποιήματα του ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ από έκδοση του 1985 ( Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. ).

To μοιράζομαι μαζί σας.

του σίδερου

του κάρβουνου

και του πορφυρού χαλκού

και της υφαντουργίας

και του έρωτα

και της καταπίεσης και της ζωής

και όλης της βιομηχανίας

και τ΄ ουρανού

και της ερήμου

και του γαλάζιου ωκεανού

και των θλιμμένων ποταμών

και της οργανωμένης γης

και των πόλεων η μοίρα

θ΄ αλλάξει ένα ξημέρωμα

ένα ξημέρωμα στου σκοταδιού την άκρη

όταν εκείνοι θα στηρίξουνε βαριά

τα χέρια τους στο χώμα

και θ΄ ανασηκωθούνε

Στέλιος  Αρσενίου