Ιστορική αλήθεια και ιδεοληψίες
(άρθρο του Γιάννη Κουριαννίδη στην εφημερίδα Δημοκρατία», 13.05.2020)

Με τον Νόμο 4387/2016 της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ θεσπίστηκαν προϋποθέσεις για τη χορήγηση της εθνικής σύνταξης, ποσού € 384, που πλήττουν ιδιαίτερα τους ομογενείς μας από την πρώην ΕΣΣΔ, αλλά και από τη Βόρειο Ήπειρο. Συγκεκριμένα, δεν υπήρξε κάποια μέριμνα γι’ αυτές τις κατηγορίες συμπολιτών μας, αφού το μεγάλο ρεύμα παλιννόστησης των ομογενών από τα συγκεκριμένα κράτη ξεκίνησε από το 1990 και δεν είναι δυνατόν να έχουν συμπληρωθεί τα 40 έτη μόνιμης και νόμιμης διαμονής στην Ελλάδα πριν από την αίτηση συνταξιοδότησης, που προαπαιτεί ο νόμος. Επίσης, δεν δίνεται το δικαίωμα για την εξαγορά ενσήμων.

Μάλιστα, και εξαιτίας της εφαρμογής των διατάξεών του, διακόπηκαν ήδη πολλές από τις καταβαλλόμενες συντάξεις (επίδομα ανασφάλιστου υπερήλικα) των ομογενών μας, που χορηγούνταν από τον τ. Ο.Γ.Α., ενώ αρκετοί θα χρειαστεί να περιμένουν επί πολλά έτη για τη χορήγηση σύνταξης σε αυτούς.

Όπως τονίζεται σε σχετική ανακοίνωση της «Πανελλήνιας Συντονιστικής Επιτροπής Επαναπατριζόμενων Ελλήνων – Ποντίων», «οι Έλληνες του εξωτερικού (εκτός από τους ομογενείς της πρώην ΕΣΣΔ και τους ομογενείς από την Αλβανία), όπως της Γερμανίας, της Αυστραλίας αλλά και των υπόλοιπων χωρών και κυρίως των Κρατών Μελών της Ε.Ε. (είτε λόγω των κανόνων του Ευρωπαϊκού δικαίου είτε λόγω διμερών σχέσεων), λαμβάνουν και δεύτερη σύνταξη, με συνέπεια να έχουν ένα εισόδημα ως πόρο επιβίωσης τους. Αντιθέτως, ελλείψει διμερών συμβάσεων με τις χώρες της πρώην Ε.Σ.Σ.Δ., αφενός μεν δεν έχουμε κανένα εισόδημα από την εκεί παρασχεθείσα εργασία μας κι αφετέρου δεν μπορούμε να μεταφέρουμε και να χρησιμοποιήσουμε στην ημεδαπή τον χρόνο ασφάλισής μας εκεί, διότι το κράτος δεν μερίμνησε ποτέ να κάνει μία διμερή σχέση με την Ρωσία για να εξασφαλίσει και για εμάς μια δεύτερη σύνταξη.

Επιθυμούμε να μην γίνεται ο διαχωρισμός μας από τους Έλληνες που γεννηθήκαν στην Ελλάδα, ούτε ζητάμε ευνοϊκότερες διατάξεις. Ζητάμε την ίση μεταχείριση και όχι την έμμεση εξαίρεσή μας από τα δίκαια της χώρας, διότι στην πράξη, ο συγκεκριμένος νόμος εξαιρεί τους ομογενείς της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και τους ομογενείς από την Αλβανία».

Δεν πρέπει να ξεχνούμε φυσικά, ότι τα αδέρφια μας από τις περιοχές αυτές (τ. ΕΣΣΔ και Β. Ήπειρο) φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν, δολοφονήθηκαν επί σειρά δεκαετιών, από τα απάνθρωπα κομμουνιστικά καθεστώτα, υπερασπιζόμενοι το δικαίωμα της διατήρησης της ταυτότητάς τους. Όπως επισημαίνεται χαρακτηριστικά στην ανακοίνωση:

«Εμείς όλοι στερηθήκαμε τη πατρίδα μας χωρίς την θέλησή μας και χωρίς το δικαίωμα της επιλογής μας για το εάν θα μείνουμε στην χώρα μας ή όχι. Αναγκαστήκαμε μετά από διωγμό να εγκαταλείψουμε την πατρίδα μας και να εγκατασταθούμε στην Ρωσία (…) Εγκατασταθήκαμε στην πρώην ΕΣΣΔ προσωρινά, με προοπτική να επαναπατριστούμε άμεσα στην Ελλάδα με μέριμνά της, διατηρώντας την ελληνική ιθαγένεια που είχαμε αποκτήσει από τις 23-07-1930 σύμφωνα με τις διατάξεις της Συμφωνίας της Άγκυρας.

Συνεπώς, ως Έλληνες πολίτες διωγμένοι και εγκατεστημένοι στην Ρωσία, εγκαταλειμμένοι από την χώρα μας την Ελλάδα και κυρίως εγκλωβισμένοι σε μια χώρα (Ρωσία) με καθεστώς, το οποίο απαγόρευε την έξοδο των κατοίκων της, δεν είχαμε τη δυνατότητα προγενέστερα να επιστρέψουμε στην Ελλάδα, έτσι ώστε σήμερα να ισχύει η παραπάνω διάταξη εξίσου και για εμάς όπως και για τους υπόλοιπους Έλληνες. (…) Τιμωρούμαστε σήμερα λόγω του εγκλωβισμού μας σε μία χώρα που ήταν η μοναδική που μας δέχτηκε μετά από την προσφυγή μας εξαιτίας της γενοκτονίας των Ποντίων από τους Τούρκους».

Η αγωνιώδης προσπάθεια των ομογενών μας προκειμένου να αποκτήσουν ένα ελάχιστο έστω εισόδημα οι υπερήλικες Έλληνες της πρώην ΕΣΣΔ και της Β. Ηπείρου είναι σε εξέλιξη το τελευταίο διάστημα με την κατάθεση πρότασης σχετικού ψηφίσματος, το οποίο έχει υιοθετηθεί ήδη από πολλά δημοτικά συμβούλια της πατρίδας μας. Δυστυχώς, όμως, ακόμη και αυτή τη στιγμή, υπάρχουν κάποιοι αμετανόητοι σταλινικοί, οι οποίοι επιμένουν αφενός να απαλειφθούν οι ελάχιστες αναφορές στις αδιαμφισβήτητες διώξεις και βάσανα που υπέστησαν οι ομογενείς μας και αφετέρου να συμπεριληφθούν στο ψήφισμα και οι αλλοδαποί που εργάστηκαν στα έργα των Ολυμπιακών Αγώνων! Προφανώς και δεν πρόκειται για μία απλή ιδεοληψία, αλλά για μια εμπαθή και εκδικητική πράξη ενάντια σε ανθρώπους που υπέστησαν τη βία του κομμουνισμού, βία που συνεχίζουν να ασκούν τα ορφανά του.