ΓΚΡΕΜΙΣΜΕΝΑ ΣΠΙΤΙΑ
Γράφει ο Στέλιος Αρσενίου

Γκρεμισμένα σπίτια μέσα στο σκοτάδι,
έτσι είν΄ η ζωή μας μεσημέρι βράδυ.
Μη ζητάς κορίτσι μου ένα κορδελάκι,
απο τα ερείπια φτιάχνω ενα σπιτάκι.

Σκονισμένοι δρόμοι η πικρή ζωή μου,
μέσα στο σκοτάδι χάνω τη φωνή μου.
Γκρεμισμένα σπίτια μέσα στο σκοτάδι,
έτσι είν΄η ζωή μας μεσημέρι βράδυ.

Σε στίχους Νότη Περιγιάλη, μουσική Γιάννη Μαρκόπουλου, σε εποχές που δεν ήταν όλα μιάς χρήσης, ο Κώστας Χατζής απέδωσε πρώτος το 1964 ένα απο τα τραγούδια – σταθμούς στο ελληνικό πεντάγραμμο. Στο διάβα των χρόνων και άλλοι ερμηνευτές το έβαλαν στο ρεπερτόριό τους. Το ζήταγε το κοινό.
Το ανακαλώ τακτικά στη μνήμη μου όταν βλέπω συμπολίτες μου ανασκουμπωμένους να προσπαθούν με κάθε τρόπο να περισώσουν, να διατηρήσουν ζωντανά κάποια πράγματα που πήραν τον χαρακτηρισμό ΑΞΙΕΣ.
Σήμερα το αφιερώνω στις 4 αρχαιολόγους, ενταγμένες στο δυναμικό της Εφορείας Αρχαιοτήτων ΞΑΝΘΗΣ.
Είναι οι κυρίες: Κωνσταντίνα Καλλιντζή, Κυριακή Χατζηπροκοπίου, Δέσποινα Σκουλαρίκη, Μαρία Χρυσάφη. Μόνιμα, σταθερά, περιοδικά μας απέδειξαν πως χωρίς τα στοιχειώδη απαιτούμενα μέσα κρατάνε όρθια την παράδοση, τον αρχαίο πολιτισμό μας, μέσα απο αυτό που λέμε κατάθεση ψυχής. Η Δέσποινα Σκουλαρίκη με τη Μαρία Χρυσάφη μύησαν τα μικρά παιδιά στα μεγάλα μηνύματα των αρχαιολογικών χώρων, επι του προκειμένου των ΑΡΧΑΙΩΝ ΑΒΔΗΡΩΝ, το απόβραδο της Τρίτης 16 Ιουλίου με μύθους σχετιζόμενους με τη Σελήνη.
Ο καιρός ΄΄ έκλεψε ΄΄ απο το σκηνικό με τα καμώματά του.
Τα μηνύματα πάραυτα κυριάρχησαν.
Γύρω στα 70 παιδιά βρέθηκαν εκεί, με περί τους 50 συνοδούς.
Δεν έψαξαν για χώρο στο αρχαίο θέατρο. Μέχρι να αποδοθεί στον κόσμο, το ανασταίνουν με τη φαντασία τους.
Παίρνουν θέση ανάλογη για να ακούνε, να βλέπουν τους καθοδηγητές, στη σκηνή του θεάτρου.
Συνοδεύουν στο τέλος τη Σελήνη που είχε χαθεί, στο πατρικό της, να ανταμώσει τα αγαπημένα της πρόσωπα.
Τη βραδιά της αυγουστιάτικης Πανσελήνου, τα ίδια παιδιά θα ξεναγήσουν τους γονείς, συγγενείς, φίλους, -ες στον ίδιο χώρο, θα τους μυήσουν με τη σειρά τους στις μεγάλες ΑΞΙΕΣ που μας μεταδίδουν αντίστοιχοι χώροι.
Το μεγαλύτερο στολίδι στον άνθρωπο είναι η ΑΠΛΟΤΗΤΑ.
Είναι η μαγιά για να φουσκώσει με επιτυχία το ζυμάρι μας.
Όταν, αν, οσάκις οι εκπαιδευτικοί, οι ομιλητές, οι αφηγητές έχουν τον τρόπο μέσα από γνώσεις, εμπειρίες, δυνατότητες να την μεταδώσουν, η επιτυχία είναι εξασφαλισμένη στο μέγιστο βαθμό.
Οι μύθοι, οι αφηγητές, οι ακροατές, ένα τρίγωνο. Κάποια χρόνια προτού οι μικρής ηλικίας αποδέκτες μεταβούν απο άλλους καθοδηγητές στο Πυθαγόρειο θεώρημα, άλλες θεωρήσεις. Τη βραδιά της Πανσελήνου του Ιουλίου στον αρχαιολογικό χώρο των ΑΒΔΗΡΩΝ.
Απο τα ερείπια, φτιάχνουν, φτιάξανε ενα σπιτάκι.
Μηνυματοδόντας ΑΞΙΕΣ.
Έτσι απλά. Τόσο απλά. Αληθινά.

Στέλιος Αρσενίου