Ειδήσεις

ΖΕΙ Ο ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ ;
Γράφει ο Στέλιος Αρσενίου

Ήταν να μη γίνει η αρχή, όμως δεν το γλυτώσαμε.

Από το 1997 που ο Γιώργος Νταλάρας ερμήνευσε το τραγούδι του Μίνωα Μάτσα ΄΄ Καράβια βγήκαν στη στεριά ΄΄, εκτός από τα καράβια άρχισαν να βγαίνουν ούτε λίγο ούτε πολύ, όλα τα θαλασσινά έμβια όντα κατά καιρούς.

Καρχαρίες, φάλαινες, φώκιες, ψάρια, οστρακοειδή, μαλάκια, αχινοί, αστερίες, ιππόκαμποι…

Μέρες που είναι, βγήκε και η Γοργόνα, η αδελφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου να δει τι γίνεται, αν τηρούνται τα μέτρα, οι αποστάσεις, να αθληθεί.

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες οι Γοργόνες δεν αγωνίζονται, παίρνουν πάραυτα μέρος σε άλλες κατά τόπους εκδηλώσεις.

Εξ άλλου σαν γυναίκα, θα πρέπει να είναι καλλίγραμμη.

Σύμφωνα με το τραγούδι, ένα καράβι από αυτά που βγήκαν στη στεριά, έπιασε λιμάνι στην ΞΑΝΘΗ.

Η Γοργόνα, πιάνοντας ΞΑΝΘΗ, δεν πήγε ως όφειλε να δει το πάρκο που φέρει το όνομα του αδερφού της, αυτό του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά στρογγυλοκάθισε έξω από την είσοδο του πολυδύναμου αθλητικού κέντρου ΄΄ Φίλιππος Αμοιρίδης ΄΄.

Επιστρέφοντας από το εργαστήριο μια μέρα, εκεί τη συνάντησα.

Παρά το γεγονός πως δε φόραγα σκούφο, λευκή μπλούζα και ποδιά, με γνώρισε.

Πήγα να την καλωσορίσω, να τη χαιρετίσω. Ανάψαμε τσιγάρο, έφερα μερικές μπύρες, ξηρούς καρπούς, σάμαλι, τουλουμπάκια, πιάσαμε τη συζήτηση.

– Μπακλαβατζή, ζει ο Στέλιος Καζαντζίδης ; με ρώτησε. Πονηρεύτηκα για να είμαι ειλικρινής. Γιατί να ρωτάει για τον Καζαντζίδη και όχι τον αδερφό της. Πως έτσι απότομα άλλαξε τροπάριο. Μετά πάλι σκέφτηκα όλοι, όλα αλλάζουν. Άλλαξε κι αυτή.

– Ζει και βασιλεύει κυρά μου. Μέρα – νύχτα αυτόν ακούμε, αυτόν τραγουδάμε.

– Πες μου ένα τραγούδι.

– ΄΄ Νυχτερίδες κι αράχνες γλυκιά μου, έχουν χτίσει φωλιά,

στο Αμοιρίδειο Μέλαθρο μέσα, όσο λείπεις μακριά….΄΄

– Ποιό είναι το Αμοιρίδειο Μέλαθρο ;

– Αυτό εδώ που βρισκόμαστε.

– Καλά λες. Δεν πρόσεξα την επιγραφή. Γιατί όμως είναι κλειστός, με νυχτερίδες κι αράχνες, ο χώρος που έγινε η μεγαλύτερη μάσκα όλων των εποχών, αυτή που δεν σηκώθηκε ποτέ να την καμαρώσει ο κόσμος ;

– Διότι έπεσαν οι μάσκες όσων τις φόραγαν.

– Για στάσου. Όλοι μάσκες θα φοράμε τώρα. Θα μας πλακώσουν όλες, όλους νυχτερίδες κι αράχνες ;

– Κάπως έτσι. Αυτά να λες στους ναυτικούς, εσύ που γυρνάς τις θάλασσες.

– Κάτι ακόμα. Αν θυμάμαι καλά, γιατί περνάνε τα χρόνια, ο Θανάσης Ξυνίδης βλέποντας το ΖΕΠΕΛΙΝ στον ουρανό της Αθήνας το 2004 να επιτηρεί το χώρο του λεκανοπεδίου λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων, ονειρεύτηκε ένα ανάλογο με το όνομα ΤΣΕΠΕΛΙΝ να ελέγχει την ΞΑΝΘΗ. Τι έγινε, με εκείνη την υπόθεση ;

– Πρώτον. Έγινε χρονογράφημα στο ΜΑΧΗΤΗ. Δεύτερον. Το ΤΣΕΠΕΛΙΝ προσγειώθηκε, μεταμορφώθηκε. Έγινε Δήμαρχος με τον Θανάση ΥΠΑΤΟ όπως στα χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, να υπαγορεύει παραγράφους του Ρωμαϊκού Δικαίου στους αυλικούς, στους κολλητούς.

– Βρε πως αλλάζουν οι καιροί… O TEMPORA O MORES.

– Tι σημαίνει αυτό ;

– Υπάρχουν ράμματα για τις γούνες όλων, παρά το γεγονός πως με τα λατινικά δεν είχα ποτέ καλές σχέσεις.

– Καλά τα λες. Καλά θυμάσαι. Δεν έρχεσαι πιο ταχτικά ; Αυτά τα ράμματα και οι γούνες πολύ μου άρεσαν. Θα αρέσουν και στους αυλικούς, τους κολλητούς φαντάζομαι.

– Εμένα μου λες ; Τεταρταίο πυρετό θα ανεβάσουν. Όμως φτάνει για σήμερα. Τα ξαναλέμε. Έχε γεια.

Αυτό ήταν. Χτύπησε την ουρά της η Γοργόνα, σηκώνοντας πίδακα νερού από παρακείμενο αγωγό της ΔΕΥΑΞ, κι εξαφανίστηκε με κατεύθυνση το Θρακικό Πέλαγος.

Θα ήταν παράλειψη να μη σας μεταφέρω ότι με το ένα τσιγάρο άναβε το άλλο, γιατί όπως μου εκμυστηρεύτηκε είναι fun της Λιάνας Κανέλλη.

 

Στέλιος  Αρσενίου

Σχετικά Άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button