Από το πρίσμα της Δέσποινας Γκούμα

Επίσημη αργία σήμερα….και όχι απεργία…. Διπλή γιορτή για τον Ελληνισμό, του Ευαγγελισμού η Ημέρα και η Εθνική Επέτειος της 25ης Μαρτίου του 1821….

Επίσημη αργία σήμερα….και όχι απεργία….

Διπλή γιορτή για τον Ελληνισμό, του Ευαγγελισμού η Ημέρα και η Εθνική Επέτειος της 25ης Μαρτίου του 1821….

Ο φετινός εορτασμός βρίσκει τους Έλληνες με ανάμεικτα συναισθήματα…..

Τα διαχρονικά μηνύματα των Ηρώων της Επανάστασης του 1821 είναι πιο επίκαιρα από ποτέ….

Χωρίς αγώνες και θυσίες τίποτε  δεν κερδίζεται ….

Ακόμη και για τη διασφάλιση των κεκτημένων δικαιωμάτων χρειάζεται επαγρύπνηση και όχι εφησυχασμός….

Οι πρόσφατες  μαζικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων το απέδειξαν….. 

Μπορεί το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό να ψηφίζεται αύριο στη Βουλή, ωστόσο αυτό δε σημαίνει ότι σταματούν και οι αγώνες των εργαζομένων….

Εδώ οι σκλαβωμένοι Έλληνες δε φοβήθηκαν τα πεντακόσια χρόνια του οθωμανικού ζυγού και κατάφεραν να τον αποτινάξουν , οι σύγχρονοι θα φοβηθούν  τα του ασφαλιστικού και μάλιστα σε καιρό δημοκρατίας….;

 

Διπλή γιορτή σήμερα λοιπόν, από τη μια χτυπούν χαρμόσυνα οι καμπάνες για τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και από την άλλη οι κανονιοβολισμοί τιμούν την εθνική επέτειο του ξεσηκωμού του Γένους….

Η διπλή γιορτή της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού μας κάνει για λίγο να φέρουμε στη μνήμη μας τα μηνύματα των προγόνων μας και να αισθανθούμε εθνική υπερηφάνεια για τις πράξεις των προγόνων μας που μέσα από εθνική και κοινωνική εξέγερση μας χάρισαν μια ελεύθερη πατρίδα και μεταλαμπάδευσαν τα ιδανικά της ελευθερίας, της αυτοδιάθεσης, της αξιοπρέπειας, της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης, της συλλογικής δράσης….

187 χρόνια από την Επανάσταση της 25ης Μαρτίου του 1821 και οι παρακαταθήκες των ηρώων μας πάντα μπροστά μας…….

  Χρόνια πολλά σε όλους……

 

Η μαθητιώσα νεολαία και τα στρατευμένα μας νιάτα παρελαύνουν….

Και όλοι εμείς, επίσημοι και απλοί πολίτες σχολιάζουμε το χθες και το τώρα και λογομαχούμε αν μόνο τα Ελληνόπουλα πρέπει να κρατούν καμαρωτά την ελληνική σημαία….

Πάντως χθες ως καλή μητέρα φρόντισα να μην απουσιάσω από τη σχολική γιορτή των παιδιών μου……και να αναπολήσω και τα δικά μου μαθητικά χρόνια…..

Πραγματικά ο χρόνος δεν αγγίζει τις σχολικές γιορτές για τις Εθνικές Επετείους…..

Τα ίδια ποιήματα, τα ίδια τραγούδια, η ίδια συγκίνηση και περηφάνια…..

 

Τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς και όμως ο Έλληνας ραγιάς αποτίναξε τον οθωμανικό ζυγό…..

Μπορεί να ζούμε πλέον σε μια παγκοσμιοποιημένη ή διεθνοποιημένη κοινωνία με όλα τα συν και τα πλην της, όμως ευτυχώς ακόμη και σήμερα η συγκίνηση και περηφάνια που νιώθω εγώ, αλλά και πάρα-πάρα πολλοί άλλοι στις σχολικές γιορτές για την επέτειο της 25ης Μαρτίου του 1821 και του Ευαγγελισμού είναι δεδομένη….

Είναι τα ίδια συναισθήματα που ένιωθε η γιαγιά ή νιώθει η μαμά μου….

Είναι σίγουρο, όσο και αν κάποιοι άλλοι έχουν αντίθετη άποψη, τα ίδια θα νιώθουν και τα παιδιά μου…

Και αυτό γιατί όσο και να το αρνούνται ορισμένοι ειδικοί η ιστορία επαναλαμβάνεται και αγγίζει τον καθένα μας…..  

 

Έναν ανάλογο ζυγό προσαρμοσμένο στα σύγχρονα δεδομένα και ανάγκες προσπαθούν να αποτινάξουν πολλοί λαοί στον πλανήτη γη….

Ο Ιρακινός λαός εδώ και πέντε χρόνια γράφει τη δική του ηρωική εποποιία, προσπαθώντας να αποτινάξει τον “ελευθερωτή” Αμερικάνο δυνάστη, ο οποίος με ένα σύγχρονο Δούρειο Ίππο προσπαθεί να καταλάβει λαούς που δε συνάδουν με τα αμερικανικά πρότυπα και αποτελούν εμπόδιο στην εξάπλωση του αμερικανικού ιδεώδους και ονείρου…..

Ο πλανητάρχης Μπους πρέσβευε ότι θα ελευθέρωνε το Ιράκ από έναν δικτάτορα , θα έφερνε τη δημοκρατία και θα πρόσφερε φαγητό στο λαό…..

Τώρα ο δικτάτορας δεν υπάρχει , το αίμα όμως συνεχίζει να ρέει άφθονο ακόμη στο Ιράκ….

Και η τραγική ειρωνεία, όχι μόνο αίμα Ιρακινών αλλά και Αμερικανών….

Το μόνο που κατάφερε τελικά ο πλανητάρχης είναι να πληγώσει και το δικό του λαό…..

Τέσσερις χιλιάδες αμερικανοί στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους στου Ιράκ μέχρι σήμερα….

 

Τίποτε δε γίνεται χωρίς ανταλλάγματα….

Είναι πλέον απαράβατος κανόνας που τηρείται από τους ισχυρούς του κόσμου…

Όμως οι υποτιθέμενοι αδύναμοι λαοί, όταν απαιτείται, έχουν πάντα έναν Κολοκοτρώνη, έναν Ανδρούτσο, έναν Καραϊσκάκη, έναν Ρήγα Φεραίο, που θα τους δώσει δύναμη και θα τους ξεσηκώσεις κατά του εχθρού….

Τα μηνύματα του 1821  είναι διαχρονικά….

Ο κάθε λαός έχει τους ήρωές  του που αγωνίζονται για τα ιδεώδη του έθνους τους….

Ότι και αν γίνει πάντα θα υπάρχουν οι αντίστοιχοι επαναστάτες του 1821 που θα δίνουν δύναμη στους λαούς να αγωνίζονται και να διεκδικούν  τα δίκαιά τους και την υλοποίηση των ονείρων τους….

Η σπίθα της επανάστασης για ένα καλύτερο αύριο κυλάει αέναη στο αίμα της κάθε ανθρώπινης οντότητας…. Είναι η ελπίδα της ζωής…..