ΑΕΝΑΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΗΣ ΧΑΡΙΚΛΕΙΑΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΟΠΟΥΛΟΥ
Χαιρετισμός του Θανάση Μουσόπουλου

Ξάνθη, ΦΕΞ, 14 Φεβρουαρίου 2020

Νιώθω ιδιαίτερα χαρούμενος και ευλογημένος που μου δίδεται τούτη η ευκαιρία να χαιρετίσω τη φίλη και συνοδοιπόρο Χαρίκλεια Μαργαριτοπούλου. Με τις δημοσιεύσεις της μαθαίνουμε και το δεύτερο όνομά της Σταματία. Ασταμάτητη στην προσφορά και στην παρουσία της στην Ξάνθη, χαριτωμένο μαργαριτάρι, κλέος της Ηπείρου και της Θράκης.

Με την ευκαιρία αποδίδω ευγνωμοσύνη στους Ηπειρώτες και στις Ηπειρώτισσες στους οποία πολλά οφείλει η περιοχή μας.

Από μικρός στην αγορά και στους δρόμους της πόλης συναντούσα ηπειρώτες, τα μαγαζιά τους, τις επιγραφές στα χάνια. Από τους καστοριανούς συγγενείς μου συχνά άκουγα για τους μακεδόνες και ηπειρώτες μαστόρους που έρχονταν από πιο παλιά εδώ από κείνα τα μέρη, έχτιζαν και το χειμώνα έφευγαν στην πατρίδα τους. Αργότερα, καθώς μεγάλωνα όλα τούτα τα διάβαζα σε εργασίες ποικίλες και βιβλία. Έμαθα για το ρόλο των Ηπειρωτών στην απελευθέρωση της Ξάνθης το 1919. Είχα την τύχη να γνωρίσω και να συνεργαστώ στη ΦΕΞ με το Θωμά Εξάρχου, που επίσης τόσα πρόσφερε στην πόλη μας. Θα μου επιτρέψετε να αναφέρω την Σούλα Πρωτόπαπα με την οποία συνεργαστήκαμε επίσης εδώ στη ΦΕΞ και τον Ζήση Μπρούμπη με τη βοήθεια του οποίου εργάστηκα στο χώρο της εκπαίδευσης. Έτσι γνώρισα τον αγαπητό Γιάννη Μεταλλινό.

Κάτι που λέω δημόσια για πρώτη φορά. Όταν γεννήθηκα μητροπολίτης Ξάνθης και Περιθεωρίου ήταν ο Ιωακείμ Μαρτινιανός από τη Μοσχόπολη της Ηπείρου. Στις 10 Δεκεμβρίου 1953 έφυγε από τούτη τη ζωή. Ήμουν κοντά πέντε χρονών, θυμάμαι το σκήνωμά του να περνά μπροστά μας στη γωνία Καραολή και Τσιμισκή. Ο Ιωακείμ ήταν λόγιος. περίφημο είναι το βιβλίο του για τη Μοσχόπολη.

Τη μεγάλη ηπειρώτικη παράδοση συνεχίζει η Χαρίκλεια Μαργαριτοπούλου. Είχα τη χαρά να συνεργαστώ μαζί της σε σημαντικές στιγμές αυτής τη δημιουργικής παρουσίας και προσφοράς.

Σε πρόσφατο δημοσίευμά μου σημειώνω:

«Η Χαρίκλεια είναι προσωποποίηση «Λόγου και Πράξης». Θα επιχειρήσω λίγα από τα πολλά να πω στο κείμενό μου. Πρόεδρος του Ερυθρού Σταυρού της Ξάνθης, δημοτική σύμβουλος επί σειρά ετών και αντιδήμαρχος, πρόεδρος του Οδοντιατρικού συλλόγου για 2 θητείες, πλούσια κοινωνική δράση με το Λύκειο Ελληνίδων για μία εικοσαετία και ταυτόχρονα εργαζόμενη επιστήμων [οδοντρίατρος επί 46 έτη], σύζυγος του μουσικού Τηλέμαχου Μεταλλινού και μητέρα 3 παιδιών. Η ίδια σημειώνει σε συνέντευξή της «Βλέποντας όλα αυτά τώρα σκέφτομαι ότι η ζωή είναι ένα πέρασμα».

Η Χαρίκλεια έγραφε και γράφει. Δημοσίευσε ποιήματά της στα «Θρακικά Χρονικά», έχει μάλιστα ανέκδοτη ποιητική συλλογή. Σε δύο εκδόσεις που επιμελήθηκα του Δήμου μου για τον Στέφανο Ιωαννίδη και για τις Θρακικές Λαογραφικές Εορτές μου εμπιστεύθηκε τα κείμενά της που διακρίνονται για συναρπαστικό λόγο.

 Αυτό όμως που μας συγκέντρωσε σήμερα εδώ είναι η πολυετής και επιμελής εργασία της, η λατρεία της θα έλεγα, για την ιδιαίτερη πατρίδα της. Ασχολήθηκε με την ιστορία και τον πολιτισμό των βλαχόφωνων ηπειρωτών, κατά τον τρόπο που οι ηπειρώτες ήταν ευεργέτες και ανθρωπιστές, μετουσιώνοντας τα χρήματα που με κόπο κέρδιζαν σε πνευματικά και εθνικά αγαθά.

Είχα τη χαρά – και ευθύνη βέβαια – να μελετήσω το ανεκτίμητο υλικό που τώρα ψηφιοποιείται και μετατρέπεται σε έντυπη απόδειξη αφενός της πατρίδας της Χαρίκλειας, αφετέρου της ιδικής της αγάπης. Χάρις και Κλέος.

Η ίδια σε παλιότερη συνέντευξή της σημειώνει:

«Γεννήθηκα στην Ξάνθη και τελείωσα το γυμνάσιο εδώ, τότε ήταν μόνο γυμνάσιο δεν υπήρχε λύκειο. Πήγα στην αρχή Βιέννη για ένα χρόνο στην φαρμακευτική και μετά οδοντιατρική στο Μόναχο.
Ο τόπος μου πιστεύω ότι μου ανταπέδωσε την αγάπη που του είχα. Μειονεκτικά δεν ένοιωσα ποτέ σαν γυναίκα. Στη ζωή μου δούλεψα σκληρά σαν γυναίκα έκλαψα όμως και σαν γυναίκα και πόνεσα».

Η Χαρίκλεια έχει τιμηθεί για το έργο της, από τον Ελληνικό ερυθρό Σταυρό με Αργυρούν Μετάλλιο, από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Δράμας Καβάλας Ξάνθης το 2008 για τη συμμετοχή της στην τοπική αυτοδιοίκηση, από το Σύλλογο Γυναικών Ξάνθης, τον Όμιλο Ροταράκτ, την 16η Μεραρχία Πεζικού, το Γηροκομείο, τον Ερυθρό Σταυρό Βελιγραδίου, την Οδοντική Προσθετική Εταιρεία Ελλάδος, τον Οδοντιατρικό Σύλλογο Νικομήδειας Τουρκίας, τον Οδοντιατρικό Σύλλογο Ξάνθης. Το 2019 της απενεμήθη ο τίτλος της Επιτίμου Προέδρου του Περιφερειακού τμήματος Ξάνθης του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού.

Αναλογίζεται ή ίδια το πολυετές και πολύπλευρο έργο της και με ταπεινότητα στη συνέντευξή της καταλήγει, συμπληρώνω τη φράση που είπα στην αρχή:

«Βλέποντας όλα αυτά τώρα σκέφτομαι ότι η ζωή είναι ένα πέρασμα. Αν μπορεί κανείς να αφήσει ένα χνάρι, ένα λιθαράκι τότε αξίζει τον κόπο».

Οφείλεις να είσαι περήφανη αγαπητή Χαρίκλεια για όσα ως τώρα έπραξες, Εύχομαι να συνεχίσεις το πλούσιο έργο σου.
Η πόλη, η πατρίδα, οι φίλοι και οι φίλες το αναμένουν και το εύχονται…

ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ
ΞΑΝΘΗ, ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020