Τάκη Χατζόπουλε, τα στερνά μας λόγια: «χαιρετισμούς» στους συνοδοιπόρους που κλάψαμε…
Κάνω θυσία στον μικρό θεό της μνήμης μου,
μπας και με βοηθήσει αν ανακαλέσω στιγμές μοναδικές,
με χαμόγελα, χωρατά πιπεράτα,
πειράγματα ανδρικά και στοχασμούς….
Δευτέρα μεσημέρι στις 1:οο η εξόδιος ακολουθία.
Ούτε εκεί μπορέσαμε να ήμασταν….
«Μας έφαγε η δουλεία και τη χωραφί τ’ αυλάκι»
Τα μάρμαρα της Πόλης συνεχίζουν και ραγίζουν.
Οι άνθρωποι δεν έχουν τελικά που αλλού να πάνε.
Ένα από τα πιο ζεστά ανθρώπινα χαμόγελα,
μιας γενιάς που πόνεσε και τυραννήθηκε πολύ,
γενιάς γεννημένης, συν πλην γύρω από το 1935,
μας άφησε μονάχους στην ματαιοδοξία
της καθημερινής επέλασης του καθενός μας.
Τάκη Χατζόπουλε, αγωνιστή, άνθρωπε της τόλμης και της ανατροπής, Υπερήφανε Πόντιε και συναγωνιστή του Αείμνηστου πατέρα μου. η ανάσα σου και το βλέμμα σου σε αυτό το φθινοπωρινό παλίμψηστο της φυγής
χαράσσονται βαθιά στο στήθος της μνήμης μας.
Κρατάμε μόνο εικόνες από λιβάδια παιδικά,
τότε που ανέμελα παιδιά
με τους άγιους παλμούς της καρδιάς σας,
τρέχατε ανάμεσα στην πείνα
της αποσιωπημένης βουλγαρικής κατοχής και
στις ριπές του εμφυλίου σπαραγμού.
Πράγματα που μπορεί να ζήσαμε από τις αφηγήσεις και τις μαρτυρίες σας, σημάδεψαν όμως βαθιά την ψυχή μας..
Καλό σου Ταξίδι.
Μιχάλης Σπανίδης
*Ο Τάκης Χατζόπουλος, διετέλεσε ως κτηνίατρος, διευθυντής της ΣΕΠΕΚ, στέλεχος του Αλέξανδρου Μπαλτατζή και ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ Ξάνθης. Ήταν άνθρωπος με υψηλή κουλτούρα και ποιότητα. Θα λείψει σε όλους μας.
