Ο απλός πολίτης και η ασφάλεια της Κοινωνίας

Τα τελευταία πολλά χρόνια οι κοινωνίες των ανθρώπων στην Ελλάδα αλλά και παγκόσμια, ταλαιπωρούνται ή και τρομοκρατούνται από μια σειρά από μικρά έως μεγάλα εγκλήματα.
Η συγκέντρωση των ανθρώπων από τα χωριά τους στις πόλεις. Οι μικρές ή μεγάλες ανισότητες, που δημιουργεί το καπιταλιστικό σύστημα. Οι πολιτικές – κομματικές διαφορές του πολιτικού συστήματος της «Δημοκρατίας», που χωρίζουν τους ανθρώπους σε καλούς, κακούς, προοδευτικούς, συντηρητικούς, αριστερούς, δεξιούς κλπ. Το επίπεδο διαβίωσης της κάθε οικογένειας. Η φτώχεια, ο κοινωνικός αποκλεισμός, οι θρησκευτικές πεποιθήσεις, η ψυχοσύνθεση, η κοινωνική αντίληψη του κάθε ενός, κλπ . είναι μόνον μερικές από τις βασικές αιτίες που δημιουργούν τις προϋποθέσεις για την μικρή ή μεγάλη εγκληματικότητα.
Έτσι, τεράστια ποσά από τα κράτη, δαπανώνται για την τήρηση της τάξης όπως λέγεται. Δεκάδες χιλιάδες αστυνομικοί, όπλα, οχήματα, αύρες, γκλόμπς, εγκληματολογικά εργαστήρια, ελικόπτερα, ταχύπλοα κλπ, τίθενται στην υπηρεσία του κράτους που στοιχίζουν πανάκριβα στον απλό πολίτη.
Παρ’ όλα αυτά η παραβατικότητα συνεχώς και αυξάνεται, η εγκληματικότητα παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις και τελευταία η τρομοκρατία παγώνει κυριολεκτικά τις κοινωνίες της Ευρώπης.
Φαίνεται πως όσο και αν διορίζουμε αστυνομικούς, είναι αδύνατον να αστυνομεύεται όλος ο πληθυσμός, ιδιαίτερα στις πόλεις, όπου πολύ εύκολα κάποιος μικρός ή μεγάλος εγκληματίας κρύβεται μέσα από την ανωνυμία και από την αδιαφορία των πολιτών, για το τι γίνεται γύρω τους.
Κανείς μας, ή ελάχιστοι προσέχουμε αν κάποιος συνάνθρωπός μας κλέβει, μουντζουρώνει κάποιον τοίχο, σπάει κάποιο αυτοκίνητο ή βιτρίνα καταστήματος, κλωτσάει ένα παιδί, κάνει χρήση ναρκωτικών, κάνει μια τροχαία παράβαση κλπ, κλπ.
Ακόμα πιο λίγοι θα πάρουν από το κινητό τους την αστυνομία να καταγγείλουν μια παράνομη πράξη συμπολίτη τους. Γιατί κανείς δεν θέλει να μπλέξει με τα παρακάτω μιας προφορικής αναφοράς ή καταγγελίας μια παράνομης πράξης.
Οι περισσότεροι αδιαφορούν , κάποιοι φοβούνται μην θεωρηθούν « καρφιά» της αστυνομίας. Βλέπετε την Ελληνική ιδιαίτερα κοινωνία την κατατρύχει ακόμη το εμφυλιοπολεμικό σύνδρομο, όπου ο δεξιός, ο εθνικιστής κάρφωνε τον αριστερό κομμουνιστή κλπ. Τι κι αν η «αριστερά» ήδη Κυβέρνησε τον τόπο όντας η μακροβιότερη κυβέρνηση τα χρόνια της Κρίσης.
Είναι προφανές, ότι ποτέ η αστυνομία δεν θα προλαβαίνει να είναι δίπλα σε κάθε κακοποιό την ώρα της παρανομίας.
Για να μπορέσει η αστυνομία να είναι μπροστά σε κάθε παρανομία, νομίζω πως πρέπει να γίνει και νομικά υποχρέωση του κάθε πολίτη, να φροντίζει για την συνολική ασφάλεια της κοινωνίας. Πρέπει όλοι οι πολίτες να συμμετέχουν στην ασφάλεια της πόλης τους και να παρεμβαίνουν μαλώνοντας έναν μικρό ή μεγάλο συνάνθρωπό μας την ώρα που σπάει ένα αυτοκίνητο ή μουντζουρώνει έναν τοίχο ή δέρνει ένα μικρότερο ή κλέβει και καλώντας την αστυνομία όπου επιβάλλεται.
Άλλο είναι 10.000 μάτια αστυνομικών επί οκτώ ώρες τη μέρα και άλλο 11.000.000 μάτια όλων των πολιτών επί 24ώρες το 24ωρο.
Κάνουμε λοιπόν πρόταση σαν Ομάδες Κοινωνικής Δράσης, προς την Πολιτεία να δει το τεράστιο αυτό θέμα της υποχρέωσης του κάθε πολίτη να συμμετέχει στην ασφάλεια της ίδιας της κοινωνίας.
Κάθε πολίτης θα πρέπει να εκπαιδευτεί ώστε να επιτελεί αυτό το καθήκον με γνώση, με σύνεση και με ορθό τρόπο. Ούτε καρφί της αστυνομίας….. αλλά ούτε και αδιαφορία όταν βλέπεις κάποιον να σκοτώνει τον συνάνθρωπό σου.
Γιατί η ασφάλεια της κοινωνίας μας είναι δουλειά όλων μας. Αν θέλουμε στ’ αλήθεια να αισθανθούμε ασφαλείς!

Για τις Ομάδες Κοινωνικής Δράσης
Κομνηνός Γεώργιος
Οικονομολόγος

Εάν συμφωνείτε με τις Ομάδες Κοινωνικής Δράσης ενώστε τη φωνή σας μαζί μας και ενταχθείτε σε κάποια Ομάδα Δράσης για να αγωνιστούμε μαζί για την λύση των προβλημάτων που ταλανίζουν την κοινωνία.
Επικοινωνήστε μαζί μας στο e-mail: okd2010@hotmail.com ή στο facebook: Ομάδες Κοινωνικής Δράσης (Omades Kinonikis Drasis).
Όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε μια πιο ανθρώπινη κοινωνία. Περιμένουμε τις ιδέες και τις απόψεις σας. Ευχαριστούμε.