Γράφει ο Στάθης Φουρλάνος
*Πρωτόδικα ο “μουσικός – δάσκαλος” καταδικάστηκε σε κάθειρξη 25 ετών χωρίς κανένα ελαφρυντικό για τη σεξουαλική παρενόχληση…. κλπ δύο μαθητριών του, 8 και 10 ετών.
Στο εφετείο παρά την αγόρευση καταπέλτη του εισαγγελέα και την πρότασή του “ένοχος χωρίς κανένα ελαφρυντικό”, το δικαστήριο δέχθηκε το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου (λες και γνώριζαν οι δικαστές τι και αν είχε διαπράξει ανάλογα αδικήματα) και μείωσε την ποινή του στο ήμυσι.
Σε λίγα χρόνια θα είναι ελεύθερος, ενώ τα δύο κοριτσάκια θα βιώνουν μια ζωή την τραγική περιπέτεια που έζησαν στα χέρια και στις ορέξειςι του “σάτυρου – μουσικού – δασκάλου”.
Τα συμπεράσματα και οι προβληματισμοί για τον τρόπο και την απόδοση δικαιοσύνης στη χώρα μας, δικά σας και δικά μας.
*Από την Εθνική Τράπεζα προς το παζάρι της Ξάνθης υπάρχει μια τσιμεντένια, κάθετη σχεδόν, σκάλα με τριάντα σκαλοπάτια, χωρίς αντιολισθητικές ταινίες και χωρίς κουπαστές στήριξης των πεζών, άκρως επικίνδυνη για την ασφάλεια και τη ζωή όποιων αποφασίζουν να την κατεβούν.
Η ίδια κατάσταση και στην επόμενη σκάλα, με λιγότερα σκαλοπάτια που οδηγεί στο χώρο του παζαριού.
Θα πρέπει ο δήμαρχος της πόλης να φροντίσει άμεσα να τοποθετήσει κουπαστές στήριξης ώστε να είναι λιγότερο επικίνδυνη για τη σωματική ακεραιότητα και τη ζωή των πολιτών.
*Η ελληνική κυβέρνηση και ο έλληνας πρωθυπουργός, εκτός από κάτι “νιαουρίσματα και κλαψουριάρικες” δηλώσεις, έχει πάρει σαφή θέση, έχει καταδικάσει την εισβολή των τούρκων στη Συρία;
Εχει επισήμως εκφράσει δυναμικά με στεντόρια φωνή την αντίθεσή του στα τεκταινόμενα στην τουρκοσυριακή μεθόριο;
Μια χώρα όπως η Ελλάδα που σέβεται τις διεθνείς συνθήκες και επιζητά τη διατήρηση της ειρήνης, θα έπρεπε πρώτη να είχε καταδικάσει την τουρκική εισβολή.
Αν η συνθήκη της Λωζάνης που καθορίζει με απόλυτη λεπτομέρεια και ακρίβεια τα υπάρχοντα σύνορα των κρατών παραβιαστεί από τον αχαλίνωτο τουρκικό επεκτατισμό κατά τον Ερντογάν, την πατρίδα της καρδιάς του, τη “γαλάζια πατρίδα” και δεν προβάλουμε καμιά αντίδραση, δεν την καταδικάσουμε διπλωματικά, τίποτε δε θα εμποδίσει τον τούρκο πρόεδρο να στρέψει το ενδιαφέρον του, ίσως, και με επιθετικές ενέργειες προς την Κύπρο, το Αιγαίο μας και τη χώρα μας.
* Οι δηλώσεις του υπουργού προστασίας του πολίτη “να μάθουμε σαν κοινωνία να ζούμε με τους πρόσφυγες”, έχει ξεσηκώσει θύελες διαμαρτυρίας από την ελληνική κοινωνία.
Δεν δικαιούται κανείς να ομιλεί πολιτικά από όσους έχουν την ευθύνη για τη λύση του προσφυγικού, όταν τα χοτ σποτ, οι δομές φιλοξενίας και οι μετεγκαταστάσεις των μεταναστών και προσφύγων δε γίνονται με διαφάνεια, τη σύμφωνη γνώμη των τοπικών κοινωνιών και φυσικά με την αντιπροσωπευτικότητα σε όλη την Ελλάδα.
Αν και βορειοελλαδίτης, εξ Ημαθίας ορμόμενος, από το 1992 η Κρήτη να έχει 700, η Πελοπόννησος 200 και ο Νομός Σερρών με δύο δομές φιλοξενίας και μία τρίτη στα σκαριά να έχει δεχτεί πάνω από 3.000 μετανάστες με μέσο όρο ηλικίας τα 30 έτη.
Είναι αδιανόητο κ. υπουργέ όλοι οι ευρισκόμενοι στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου να κατευθύνονται από τη Λάρισα και πάνω, σε περιοχές ευαίσθητες για την εθνική μας υπόσταση και εν γένει για την ασφάλεια της χώρας.
Ολες αυτές οι μουσουλμανικές ροές προς τη χώρα μας δεν είναι δυνατόν και δε θέλουν και οι ίδιοι να αφομοιωθούν και να συνυπάρξουν ομαλά στο ελληνικό κοινωνικό γίγνεσθαι της χώρας που τους φιλοξενεί, την Ελλάδα μας.
