ΜΙΚΡΕΣ ΩΡΕΣ – ΜΕΓΑΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ
Γράφει ο Στέλιος Αρσενίου

Στα χρόνια της ακρίβειας, των μνημονίων, της ξενιτιάς, οι περισσότεροι υποφέρουν.
Κάποιοι, -ες που τα έχουν, διαθέτουν και για μέντιουμ, καφετζούδες, χαρτορίχτρες, μάγισσες να πάρουν ορμήνεια.
Ας υποθέσουμε πως εγώ είμαι κάπου ανάμεσα.
Την επόμενη της κοσμοϊστορικής συνεδρίασης του Δημοτικού μας Συμβουλίου, Τρίτη 15/10/2019 έφυγα σφαίρα για Δελφούς. Στην Πυθία. Ανέκαθεν αυτή και μόνο αυτή εμπιστεύομαι. Παλιός πελάτης από την αρχαιότητα, μου κάνει και καλές τιμές.
Η Πυθία έκανε μεγάλες προόδους.
Αγόρασε όλα τα διπλανά στην Κασταλία Πηγή οικόπεδα, έφτιαξε μεγάλες αποθήκες για να διαφυλάσσει φαρμακευτική και μη κάνναβη, παραισθησιογόνες πρώτες ύλες, μεγάλη γκάμα από χασλαμάδες, άλλου τύπου ανάλογα σκευάσματα που εξάγει σε όλο τον κόσμο εκτός από αυτά που έχει για ίδια χρήση. Αναισθησιολόγοι, χρήστες, βαποράκια, εκατομμύρια πελάτες σε όλο τον κόσμο. Η NOVARTIS ωχριά μπροστά της.
Για λόγους διαφύλαξης της παράδοσης πήρε και ειδική άδεια να ντουμανιάζει ελεύθερα.
Δεν πήγα με άδεια χέρια. Της πήγα μισό κιλό καριόκες τόσο για εκείνη, όσο πολύ περισσότερο να κερνάει τους πελάτες.
Κωλοπετσωμένη σε βαθμό… κάτσε καλά, μέσα στην κάπνα από τις καναβουριές οσμίστηκε το άρωμα της βανίλιας που με προδίδει.
– Καλώς την Ξάνθη που πάει για πρωτάθλημα. Καλώς τον Carioka του Αμαζόνιου.
– Λάθος. Του Κόσυνθου. Σα να άρχισες να ξεχνάς.
– Του Αμαζόνιου, του Αμαζόνιου. Ξέρω εγώ τι λέω. Εξ άλλου και ο Σπανίδης που τον διαβάζω, Cariokas σας ανεβάζει, Cariokas σας κατεβάζει. Πως από δώ; Ποιός καλός άνεμος σε έφερε;
– Θέλω χρησμό. Τα φώτα σου. Τη γνώμη σου. Στο Δήμο μας κάτι σαν να μην ξεκίνησε καλά.
– Καριόκες έφερες;
– Ναι. Τις άφησα έξω στη γραμματέα, να σου τις δώσει όταν σχολάσεις.
Η Πυθία δυνάμωσε τα ντουμάνια, ανακάτεψε τα κατσαρά της μαλλιά, ρουθούνισε σαν ταύρος από την Παμπλόνα της Ισπανίας αναφωνώντας: “ΜΙΚΡΕΣ ΩΡΕΣ – ΜΕΓΑΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ” στο Δήμο της Ξάνθης.
– Μήπως τα λες ανάποδα;
– Όπως τα άκουσες.
– Μήπως αντιγράφεις όσα έγιναν το βράδυ της Δευτέρας;
– Πάψε. Δε θέλω λόγια. Όπως ακριβώς τα άκουσες. Πάρε τον ηλεκτρονικό πλέον χρησμό και πήγαινε. Κι αν έβαλες μέσα στο κουτί ματζουνάκια αντί για καριόκες τσιφούταρε, να μη σε ξαναδώ.
– Aντε γεια της είπα, σαν τον Τάκη Τσουκαλά.
Πήρα το δρόμο της επιστροφής γεμάτος σκέψεις, συλλογισμούς. Τι να θέλει να πει, τι να θέλει να πει. Λες να έχουμε κι άλλες συνεδριάσεις σαν της Δευτέρας; Που θα πάει; Κυριακή κοντή γιορτή. Έρχεται και θα δείξει.

Στέλιος Αρσενίου