Ειδήσεις

ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΦΑΛΚΙΔΕΥΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
του Θανάση Μουσόπουλου

Στο κείμενό μου θέλω να πω δυο τρεις σκέψεις που γεννιόνται στο μυαλό μου, ακούγοντας συνεχώς τον όρο «κυβερνησιμότητα». Θα μιλήσω γενικότερα για την διακυβέρνηση του κράτους και ειδικότερα για την Αυτοδιοίκηση – τοπική και περιφερειακή.

Μια ζωή παλεύω και παλεύουν πολλοί / πολλές για την απλή αναλογική, πιστεύοντας ότι είναι ένα δίκαιο σύστημα. Βρίσκουν όμως χίλιους δυο τρόπους να φαλκιδεύσουν κάθε δημοκρατικό στοιχείο και κάθε πλεονέκτημα της απλής αναλογικής.

Καλό είναι να ορίσουμε το ρήμα φαλκιδεύω, που είναι λατινογενές και υπάρχει από την αρχαιότητα.

φαλκιδεύω < ελληνιστική κοινή φαλκίδιον, από το ρωμαϊκό Φαλκίδειο νόμο (lex Falcidia), που θεσπίστηκε από το Ρωμαίο δήμαρχο Falcidius κατά το έτος 714 από κτίσεως Ρώμης (40 π.Χ). Ο νόμος προέβλεπε πως κάποιος μπορούσε να διαθέσει τα τρία τέταρτα της περιουσίας του όπως επιθυμούσε αλλά το ένα τέταρτο θα έπρεπε να το δώσει στους κληρονόμους του. Στην εποχή μας σημαίνει: Υποσκάπτω, υπονομεύω, περιορίζω απρόοπτα τις νόμιμες απαιτήσεις δικαιούχων. Περιορίζω την ισχύ δικαιωμάτων χωρίς τυπικά να παρανομώ. Υπάρχει διάχυτη σε πολλούς χώρους μια ιδέα – ιδεοληψία θα την έλεγα – ότι καλύτερα κυβερνάς αν αποφασίζεις μόνος σου και δεν μπαίνουν διάφορα εμπόδια στη σκέψη σου (εμπόδια = διαφορετικές απόψεις). Αλλιώς, υπάρχει ακυβερνησία, διάλυση του κράτους και τα παρεμφερή. Έχω στο μυαλό μου κάτι που θεωρώ σωστό και «σώνει και καλά» πρέπει αυτό να υλοποιηθεί. Αυτή είναι η κυβερνησιμότητα, τουλάχιστον έτσι την αντιλαμβάνομαι και την ερμηνεύω. Εξ ου στο άκρον άωτον, «αποφασίζομεν και διατάσσομεν». Τελευταία ακούω και τον παρεμφερή όρο «κανονικότητα». Κανονικό είναι το μονοκόμματο, το μονόπλευρο. Είμαι 70+ χρονώ, χρόνια έχω να νιώσω τούτη την αίσθηση, ακούγοντας περί κυβερνησιμότητας και κανονικότητας. Πιο άμεσα και έντονα πληγώνομαι, όταν διαβάζω και πληροφορούμαι το τελευταίο διάστημα τα σχετικά με την αυτοδιοίκηση. Μπορώ να πω ότι είναι ένας χώρος που με ενδιαφέρει και πολλάκις με πληγώνει. Ασχολήθηκα ενεργά ως δημοτικός σύμβουλος επί δύο τετραετίες, συνεργάστηκα, όμως, και χωρίς να είμαι σύμβουλος. Η βασική μου αρχή και κατεύθυνση στην ενασχόλησή μου αυτή ήταν και είναι: Η τοπική αυτοδιοίκηση δεν είναι υποκατάστημα της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Η ουσία της αυτοδιοίκησης είναι η συνεργασία, η λύση προβλημάτων της πόλης και των πολιτών και η ζύμωση μέσα από τον διάλογο. Πολλές φορές έρχεται στο μυαλό μου ο Ι. Καποδίστριας που, παρά το μεγάλο και κοσμογονικό έργο του, ήταν αντίθετος στο Σύνταγμα, γιατί οι ο έλληνες ήταν ανώριμοι πολιτικά και εξαρτημένοι από τα παλιά συμφέροντα. Η εξέλιξη όμως του νεοελληνικού κράτους στηρίχτηκε στα συντάγματα που ψηφίστηκαν στη συνέχεια. Ωριμάζεις μέσα στη ζωή, στη δράση. Κάνοντας λάθη. Πέφτουμε, αλλά σηκωνόμαστε. Αλλιώς σερνόμαστε. Ας γίνονται οι εκλογές με μια παράταξη, για να μην απαιτείται φαλκίδευση της δημοκρατίας. Αντί, λοιπόν, να καλλιεργούμε την ιδέα της συνεργασίας και σύμπνοιας, ενσπείρουμε και στην Αυτοδιοίκηση την ιδέα της κυβερνησιμότητας και της μονολιθικής διακυβέρνησης. Έχω τη βεβαιότητα ότι θα οδηγηθούμε σε περίεργες καταστάσεις. Αργά ή γρήγορα θα απαιτηθούν βελτιωτικές καταστάσεις που στοιχειωδώς θα επαναφέρουν τη δικαιοσύνη και την ανθρωπιστική λειτουργία της τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης. Προσπάθησα, χωρίς να εισαγάγω οικονομικά και ταξικά κριτήρια, που οπωσδήποτε παίζουν ρόλο σε κάθε πολιτικόν οργανισμό, να παρουσιάσω τις σκέψεις μου. Κλείνοντας αναφέρω κάτι που λέγει στην «Αντιγόνη» ο Σοφοκλής: ΚΡΕΩΝ: «Σμικρῷ χαλινῷ δ’ οἶδα τοὺς θυμουμένους ἵππους καταρτυθέντας» [= και τ' άλογα τα πιο βαρβάτα, ξέρω, ένα μικρό χαλινάρι τα σιάζει, Ιω. Γρυπάρης]. Ο Κρέοντας με την αυταρχική αυτή συμπεριφορά του έμεινε μόνος κι έρημος στο τέλος… ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ ΞΑΝΘΗ, 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019

Σχετικά Άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button