ΗΜΟΥΝ ΚΙ ΕΓΩ ΕΚΕΙ
Γράφει ο Στέλιος Αρσενίου

Ήμουν κι εγώ εκεί.
Στο 6ο Wave Running το απόβραδο της 27ης Ιουλίου 2019 στην παραλία του Μυρωδάτου.
Σαν δρομέας. Σαν εθελοντής. Σαν θεατής. Σαν εμψυχωτής. Σαν επισκέπτης. Σαν εξυμνητής. Σαν θαυμαστής. Σαν περιηγητής…
Ήμουν κι εγώ εκεί.
Στο ραντεβού θνητών, θεών, ημίθεων, πανθέων.
Δεν γινόταν, δε μπορούσε να γίνει αλλιώς.
Μικρός λαός και πολεμά
δίχως σπαθιά και βόλια
για όλου του κόσμου το ψωμί
το φως και το τραγούδι…
Κάτι από Ρίτσο, κάτι από Θεοδωράκη, κάτι από Φαραντούρη, κάτι από Ηρακλή, κάτι από Όμηρο, κάτι από Θεαγένη, κάτι από Διαγόρα, κάτι από Φειδιππίδη, κάτι από Ερμογένη, κάτι από Αμαζόνες, κάτι από ξαφνιάσματα της φύσης, κάτι από παφλασμούς των κυμάτων, κάτι από Λεύκιππο, κάτι από Δημόκριτο, κάτι από Βάρναλη, κάτι από Ελύτη, κάτι από Καβάφη, κάτι ατελεύτητο…
Αστείρευτες διαχρονικά δυνάμεις.
Ήμουν κι εγώ εκεί.
Να σφίγγω τα χέρια των αθλητών. Να φωτογραφίζομαι μαζί τους. Να τους επευφημώ. Να χορέψω, να τραγουδήσω, να γευτώ, να πιώ, να χαρώ μαζί τους.
Στο ραντεβού με την Ιστορία, αδύνατον να αντισταθείς. Στη διαδρομή Κεραμωτής – Αβδήρων γράφεται Ιστορία. Από τις καυτές ανάσες των αθλητών, τους ίδρωτές τους, τις μουσκεμένες φανέλες τους, την υπέρβαση του εαυτού τους, τη σοφία αλλαγής ρότας της διαδρομής.
Κάτι πολύ μεγάλο θεριεύει στην παραλιακή μας ζώνη που σφύζει από ζωή.
Γεννήθηκε πριν από 6 χρόνια απο την τόλμη, τη φαντασία, την επινόηση των διοργανωτών.
Άντεξε στην πορεία και τώρα επί θύραις διεκδίκησης χαρακτηρισμού ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΑΓΩΝΙΣΜΑΤΟΣ.
Στο χέρι μας είναι. Πέντε νέα αγωνίσματα προστίθενται στα ήδη υπάρχοντα του χρόνου στο ΤΟΚΙΟ.
Άλλα τόσα αργότερα απο τη ρήση του ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΥ: ΄΄ Τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ΄αυτό μένειν ΄΄.
Όχι μόνο εξυπακούεται στον αθλητισμό. Σε όλα ανεξαίτερα.
Η εικόνα που θα φύγει απανταχού της Γης, οι αθλητές που θα λάβουν μέρος, οι σχολιαστές των ΜΜΕ, τα κινητά όσων παραστούν οι συνιστώσες. Συνισταμένη η κάθετη απογείωση της μοναδικότητας, της επιβλητικότητας, της σαγήνης, της έμπνευσης, της δημιουργίας.
Ήμουν κι εγώ εκεί.
Στο μακρινό απόηχο του ΄΄ ΝΕΝΙΚΗΚΑΜΕΝ ΄΄.
Η δική μας νίκη υπογραμμίζει τη σωτηρία του περιβάλλοντος.
Τη μη διασάλευση της φυσικής ισορροπίας.
Τη διατήρηση, προβολή, διάδοση ενός οικοσυστήματος με το χαρακτηρισμό του ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να συνεχίσει να παραμένει έτσι. Αλώβητο, επιβλητικό, ανυπέρβλητο.
Άλλοι τόσοι να εκφραστεί η συμβολή.
Ψηφίδα η παρουσία μας για να φιλοτεχνηθεί το ψηφιδωτό.
Η ενατένιση στο διάβα των καιρών στο μεγαλείο της βραδιάς θα μας οδηγεί να αναφωνούμε.
Ήμουν κι εγώ εκεί.

Στέλιος Αρσενίου