ΑΣΤΕΡΙΞ-ΟΒΕΛΙΞ-ΜΠΑΚΛΑΒΑΔΙΞ…

Μπορεί στον πλανήτη μας να συμβαίνουν τα μύρια όσα, μπορεί να είμαστε παραμονές εθνικών εκλογών, μπορεί στους Τοξότες να μη προλαβαίνουν να βγάζουν σαρμαδάκια, μανιτάρια, τρούφα, μπορεί στις παραλίες μας να γίνεται τώρα που θα σιάξει ο καιρός το αδιαχώρητο, εμένα όμως το μυαλό μου εξακολουθεί να είναι στη ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΓΚΑ της στρογγυλής θεάς, στο Παρίσι, την πόλη του φωτός, για όσους επιμένουν στο σκοτάδι.
Δε γίνεται να είμαστε όλοι άρρωστοι απο την ίδια αρρώστια.

Εγώ θέλω να βλέπω τους ναούς του βασιλιά των σπορ γεμάτους με 80.000 – 100.000 θεατές.
Ιαχές εκατέρωθεν του αγωνιστικού χώρου, ζητωκραυγές, επευφημίες, σεντόνια να ανεμίζουν πριν τους αγώνες.
Αρένες μετονομάστηκαν τα τελευταία χρόνια τα γήπεδα να μας θυμίζουν το Κολοσσαίο της Ρώμης.
Η λέξη αρένα προέρχεται απο την ισπανική arena που σημαίνει άμμος. Ευρύτερα είναι η παλαίστρα, το στάδιο.
Διάβαζα μικρός για μια περιοχή στη Νορμανδία όπου ενα γαλατικό χωριό γύρω στο 50 π. Χ. όταν η περιοχή ήταν υπο ρωμαϊκή κατοχή, δεν υποτάχθηκε ποτέ, χάρη στο μαγικό ζωμό που έφτιαχνε ο δρυΐδης Πανοραμίξ. Οι κάτοικοί του διέσυραν όσες ρωμαϊκές λεγεώνες τόλμησαν να το καθυποτάξουν. Μεταπολεμικά αυτό το χωριό στήθηκε ξανά 30 χιλιόμετρα βόρεια του Παρισιού, ενω το 1959 κυκλοφόρησε το περιοδικό ΑΣΤΕΡΙΞ σαν αντίπαλο δέος στο βελγικό ΤΕΝ – ΤΕΝ.
Την ίδια χρονιά στήθηκε στο Παρίσι το χωριό των Γαλατών.
Σαν χώρος είναι το δεύτερο μεγαλύτερο θεματικό πάρκο της πρωτεύουσας της Γαλλίας μετά τη Disneyland.
Συγκεντρώνει εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο.
Έκανα κάποιες πρόβες, έμαθα τη γλώσσα, εύκολη είναι για μας τους μπακλαβατζήδες. Ορίστε πως.
Όσοι κάνουν γαλακτομπούρεκο και χρησιμοποιούν γάλα, αυτόματα μιλάνε γαλατικά.
– Τενεκέ, ε τενεκέ, κατά λάθος σωστό, πετάχτηκε απο τον άλλο κόσμο ο αείμνηστος καθηγητής μου Αρτέμης Κετσελίδης..
Σαν ΜΠΑΚΛΑΒΑΔΙΞ βρέθηκα στο χωριό των Γαλατών.
Σούβλες, σχάρες, κοκορέτσια, παντού. Κρασιά, σαμπάνιες, κλαρίνα, χορεύτριες απο την Καρχηδόνα όλοι γιόρταζαν τον δικό τους, τον δικό μας ΠΛΑΤΙΝΙΞ που τους γέμισε παρά με ουρά και περηφάνεια. Ο ΟΒΕΛΙΞ με τη ΜΙΜΙΝΑ με υποδέχτηκαν.
– ΟΒΕΛΙΞ: Καλώς όρισες ΜΠΑΚΛΑΒΑΔΙΞ στη γιορτή της ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΡΑΓΚΑΣ. Καριόκες έφερες;
– ΜΠΑΚΛΑΒΑΔΙΞ: Και καριόκες και μπακλαβά και τουλούμπες και αηδονόγλωσσες και του πουλιού το γάλα.
– ΑΣΤΕΡΙΞ: Πως έχω την εντύπωση ό,τι σε ξέρω;
– ΜΠΑΚΛΑΒΑΔΙΞ: Έχουμε κοινά χαρακτηριστικά. Στην ΞΑΝΘΗ τέτοιες γιορτές κάναμε και εμείς.
– ΚΑΚΟΦΩΝΙΞ: Πότε γίνονταν αυτά;
– ΜΠΑΚΛΑΒΑΔΙΞ: Στις μεγάλες στιγμές της ΕΑΠΑΞ και όχι μόνο. Η ΕΑΠΑΞ ήταν η χρυσοφόρος Εταιρία Αναπαλαίωσης Παλιάς ΞΑΝΘΗΣ. Εεεεεε ρε κάτι γλέντια. Ούτε στο ΠΙΚΑΝΤΙΛΙ των καλών καιρών.
– ΠΑΝΟΡΑΜΙΞ: Εμείς έχουμε το μαγικό ζωμό που μας κάνει άτρωτους. Εσείς τι έχετε;
– ΜΠΑΚΛΑΒΑΔΙΞ: Το λάδι που μας βάζουν όταν μας βαφτίζουν. Να μάθουμε να… λαδώνουμε και να… λαδωνόμαστε.
– ΜΑΖΕΣΤΙΞ: Για φαντάσου. Έχουμε συγγενείς στην ΞΑΝΘΗ και δεν το γνωρίζαμε.
– ΜΠΑΚΛΑΒΑΔΙΞ: Να μας έρθετε στις Γιορτές Παλιάς Πόλης. Να γνωρίσετε τη νέους Δημοτικούς Άρχοντες.
– ΑΛΦΑΒΗΤΙΞ: Είσαι και συ ανάμεσά τους;
– ΜΠΑΚΛΑΒΑΔΙΞ: Όχι. Εγώ φοράω τη φανέλα με το 9 του Συνδιασμού.
– ΜΙΜΙΝΑ: Αυτήν που φορούσε ο Αντώνης Αντωνιάδης στο ΓΟΥΕΜΠΛΕΪ;
– ΜΠΑΚΛΑΒΑΔΙΞ: Ακριβώς.
– ΑΣΤΕΡΙΞ: Εκείνος έγραψε Ιστορία.
– ΜΠΑΚΛΑΒΑΔΙΞ: Εγώ γράφω χρονογραφήματα, ποιήματα, ευθυμογραφήματα, χτυπάω μαρέγγες, παντεσπάνια, τα πάντα όλα.
– ΙΝΤΕΦΙΞ: Γαβ, γαβ, γαβ, γαβ, γαβ, γαβ….
– ΜΙΜΙΝΑ: Είναι που οσμίστηκε άρωμα βανίλιας. Γι αυτό γαυγίζει.
– ΟΒΕΛΙΞ : ΠΑΡΑΓΚΑ έχετε εσείς;
– ΜΠΑΚΛΑΒΑΔΙΞ: Ναι, αλλά στην ΑΘΗΝΑ. Και τι ΠΑΡΑΓΚΑ. Εκεί έκανε τα πρώτα βήματα, έμαθε τα πρώρα γράμματα ο ΠΛΑΤΙΝΙΞ.
– ΜΑΘΟΥΣΑΛΙΞ: Αυτό είναι που θα μας δένει για πάντα. Η ΠΑΡΑΓΚΑ σας, η ΠΑΡΑΓΚΑ μας, οι ΠΑΡΑΓΚΕΣ όλου του κόσμου ΠΑΡΑΓΚΑΪΚΟΙ όλου του κόσμου ενωθείτε. Ζήτω οι ΠΑΡΑΓΚΕΣ!!! Κάτω οι Ρωμαίοι και οι Ρωμαϊκές Λεγεώνες.
– ΜΠΑΚΛΑΒΑΔΙΞ: Σάμπα απο τις ΠΑΡΑΓΚΕΣ!!! Σάμπα!!! Σάμπα!!!

Στέλιος Αρσενίου