ΣΥΜΦΩΝΙΚΗ ΠΟΙΗΤΩΝ
Γράφει ο Στέλιος Αρσενίου

Το Θανάση Μουσόπουλο τον είδα πολλές φορές να απαγγέλλει, συντονίζει, παρουσιάζει συγγραφείς, ποιητές, εκδηλώσεις γενικότερες πολιτιστικής χροιάς.
Το βράδυ του Σαββάτου 2/2/2019 στο οινοποιείο Βουρβουκέλη σε εκδήλωση κοπής της πρωτοχρονιάτικης πίτας των φίλων του Ιδρύματος Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης συνδιαστικά με ποίηση γύρω απο το κρασί, την παρέα, το νέο χρόνο, την έκθεση ζωγραφικής του Γιώργου Καδήρογλου Η ΑΝΙΣΤΙ ΧΡΟΙΑ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ, ήταν κάτι περισσότερο.
Σολίστας Συμφωνικής Ποιητών -τριών που βρέθηκαν εκεί υμνώντας τον οίνο και τον επισκέψιμο χώρο όπου παράγεται ακτινοβολώντας στα πέρατα της Γης, τα Άβδηρα, τον πολιτισμό μας.
Ο πανδαμάτωρ χρόνος κάποτε θα πρέπει να αρχίσει να κάνει κάποιες εξαιρέσεις.
Π.χ. σαν την ποιητική – εικαστική – οινική – καλλιτεχνική συγκεκριμένη βραδυά που δεν θέλαμε να έχει τέλος…
Απαγγέλλοντες ή μη. Όλοι όσοι παρέστησαν.
Α τ ε λ ε ύ τ η τ η.
Αντλεί τον χαρακτηρισμό απο την επιβλητικότητα του χώρου, το πολύ υψηλό επίπεδο, την εκφραστική ποιητική – λογοτεχνική δεινότητα όλων όσων πήραν το λόγο.
΄΄ Εν αρχή ήν ο λόγος…΄΄. Ιωάννης 1/α: 1 – 3
Λόγος χρωματισμένος με μύριες αποχρώσεις, μεστός, ουσιαστικός, τάλαντο της Συμφωνικής των Ποιητών -τριών.
Θα επιδιώξω με λίγα λόγια το περίγραγραμμα.
Οι οικοδεσπότες Οδυσσέας Βουρβουκέλης, Βασίλης Μακέδος καλωσόρισαν τους παρευρισκόμενους, δίνοντας το λόγο στο σολίστα Θανάση Μουσόπουλο.
Στο κέντρο μιας αίθουσας ΄΄ μεθυστικής ΄΄ απο την οσμή του οίνου, των δρύϊνων βαρελιών, με την ποίηση και τα έργα του Γιώργου Καδήρογλου σε αριστοτεχνικά διαμορφωμένες κόγχες πρώτοι απήγγειλαν ποιητές των γειτονικών πόλεων απο την Καβάλα, τον Ίασμο.
Είτα οι της Ξάνθης.
Στο απέραντο βελούδο που σκόρπισε η Ελένη Ευφραιμίδου, ο Θωμάς Βουγιουκλής μέσα σε δυο λέξεις ΓΗ – (ορ-γή) έβαλε τον πλανήτη μας να ισορροπεί, ενω ζήτησε τη συνδρομή της ομήγυρης σε άσμα για την πατρίδα μας
Αοιδός και ο κάθετα ανερχόμενος Κωνσταντίνος Ταβουλτσίδης.
Τάχουν κάποιοι ποιητές να είναι παράλληλα ερμηνευτές.
΄΄ Δαντελένιος΄΄ ο Αναστάσιος Συμεωνίδης.
Βαθύτατα εκφραστκή η Ραμπάν.
Με αέναες αναζητήσεις ο Γιάννης Στεφανίδης. Μια διαρκής ΄΄ διερεύνηση ΄΄ όλη του η ζωή.
Ύμνοι απο τον Στέλιο Αρσενίου για την καταξίωση των ιδρυτών του οινοποιείου με απαρχή το Βερολίνο σε όλο τον κόσμο, στους ευρύτερα πολιτισtικούς εκφραστές των παραγωγικών τάξεων.
Θύμησες του παρελθόντος απο την Ιστορία, τη Λογοτεχνία, τη σχέση του οίνου με το ψωμί και το λάδι, τους θεούς και τους θνητούς οι αναφορές του αειθαλή Θανάση Μουσόπουλου. Η ενασχόλησή του κοντά 50 χρόνια με την λογοτεχνική έκφραση και τους εκφραστές της Ξάνθης και της Θράκης και οχι μόνο, ατέλειωτες εκδόσεις, τον έχουν αναγάγει μέσα στους μεγαλύτερους του είδους στην πατρίδα μας.
΄΄ Φύσις κρύπτεσθαι φιλεί. ΄΄
Μέσα απο την αποφθεγματική έκφραση του Ηράκλειτου ανέτειλε το άστρο του Γιώργου Καδήρογλου.
Σαν ποιητή. Σαν εικαστικού. Σαν πολυτάλαντου εκφραστή.
Πήρε καταληκτικά το λόγο για να διαβάσει, οχι να απαγγείλλει όπως τόνισε ο ίδιος, σε μια βραδυά αστέρων απο τη διανόηση και τις παραγωγικές τάξεις, καταχειροκροτούμενος.
Μια βραδυά που δε θα θέλαμε να τέλειωνε ποτέ…
Τέλειωσε πάραυτα. Με την κοπή της πίτας, πλούσιο μπουφέ, απεριόριστο πολυπροβεβλημένο – πολυβραβευμένο κρασί.
Και σε άλλα με υγεία.
ΥΓ. Πρόθυμα να επανορθώσω αν στη ΄΄ μεθυστική ΄΄ βραδυά εκ παραδρομής κάποιος,-α διέφυγε της προσοχής μου.

Στέλιος Αρσενίου