Ο ακροδεξιός Μίκης και ο εθνικιστής Ελύτης
Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης
Ο Έλληνας πρωθυπουργός μιλώντας στην εκδήλωση «Το στοίχημα της Συμφωνίας των Πρεσπών», στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (13/1/2019) χαρακτήρισε «γνωστούς ακροδεξιούς» και «εθνικιστικούς κύκλους» όλους όσους δεν συμφωνούν με την Συμφωνία των Πρεσπών, όλους αυτούς που είναι αντίθετοι στο απλόχερο μοίρασμα πολιτισμικής κληρονομιάς αιώνων και της λέξεως «Μακεδονία» στην οριστική ονομασία των Βόρειων γειτόνων μας.
Ό Έλληνας πρωθυπουργός προφανώς θεωρεί πως η απόφαση του να υπογράψει την Συμφωνία των Πρεσπών είναι οπωσδήποτε ορθή και ας είναι εντελώς αντίθετοι επτά τουλάχιστον στους δέκα Έλληνες πολίτες.
Το αναμφισβήτητο αυτό γεγονός τον εμποδίζει να προκηρύξει δημοψήφισμα για την έγκριση ή την απόρριψη της Συμφωνίας των Πρεσπών από τον Ελληνικό λαό. Το γεγονός αυτό τον οδηγεί στην ψυχρή καταστρατήγηση όλων των δημοκρατικών διαδικασιών και της λαϊκής κυριαρχίας που διαφημίζει συνεχώς ο ίδιος, το κόμμα του και η ευρύτερη «αριστερή» παράταξη στην οποία ανήκει. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο στέλνει στα τάρταρα όλες τις δημοκρατικές ευαισθησίες που διαχρονικά επικαλείται η αριστερά μέσα στην Ελλάδα!
Πως είναι δυνατόν τα Σκόπια που «οικειοποιούνται» όνομα, ανύπαρκτη γλώσσα και εθνότητα γκριζάροντας πολιτιστική ιστορία ολόκληρων χιλιετηρίδων, να κάνουν δημοψήφισμα -κουτσό, στραβό ή νοθευμένο δεν έχει σημασία. Να ζητούν κοινοβουλευτική πλειοψηφία δύο τρίτων -με γεμάτες ή άδειες βαλίτσες, με πιέσεις ή εκβιασμούς δεν έχει σημασία.
Πως είναι όμως δυνατόν η Ελλάδα, το θύμα της κλοπής και το λίκνο της δημοκρατίας, όχι μόνο να μην κάνει δημοψήφισμα αλλά να υποχρεώνεται και να «κυρώσει» την συμφωνία άρον-άρον με ανορθόδοξες μεταγραφές βουλευτών και πάρα πολλές άλλες μεθοδεύσεις οι οποίες σίγουρα δεν αποτελούν «δημοκρατικές διαδικασίες»!
Από πού; Από μια υποτίθεται «αριστερή» παράταξη, η οποία εμπλουτίστηκε δια μεταγραφών, για τις ανάγκες ψήφισης της συμφωνίας, με βουλευτές άλλων κομμάτων οι οποίοι μάλιστα της έσερναν εξάψαλμους στο όχι μακρινό παρελθόν!
Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, όσοι τολμούν να διαμαρτύρονται για τους απίστευτους αυτούς πολιτικούς ακροβατισμούς βαφτίζονται πάραυτα «γνωστοί ακροδεξιοί» και «εθνικιστικοί κύκλοι».
Έλεος! Ο Μίκης Θεοδωράκης είναι «Γνωστός ακροδεξιός» ή μήπως ανήκει σε «εθνικιστικούς κύκλους»;
Ο Οδυσσέας Ελύτης, η Μελίνα Μερκούρη, η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, ο Δημήτρης Τσάτσος, ο Αριστόβουλος Μάνεσης, ο Γιάννης Γεωργάκης που το 1992 βροντοφώναξαν πως «Για μας η ψυχή μας είναι τo όνομά μας» μήπως ήταν ακροδεξιοί και μέσα σε εθνικιστικούς κύκλους χωρίς να το γνωρίζουμε; Ή μήπως και γίγαντες του ελληνικού πνεύματος, όπως οι περισσότεροι από τους παραπάνω, ήταν (κατά τον πρωθυπουργικό σύμβουλο Νίκο Καρανίκα, 3/6/2018) «αμόρφωτα εθνίκια» και δεν το ξέραμε;
Μήπως και ο Ανδρέας Παπανδρέου, που το 1993 διακήρυξε «Δεν θα αναγνωρίσουμε κράτος με το όνομα Μακεδονία στα βόρεια σύνορα μας», ήταν και αυτός ακροδεξιός;
Σύμφωνα με την λογική του σημερινού Έλληνα πρωθυπουργού, το πρόβλημα που δημιούργησαν μόνοι τους οι Σκοπιανοί, με την ίδια ακριβώς μεθοδολογία με την οποία οι Τούρκοι άρχισαν να δημιουργούν τις δήθεν γκρίζες ζώνες λίγες δεκαετίες νωρίτερα, πρέπει να επιλυθεί με «επώδυνους συμβιβασμούς»: Μοιράζουμε ανύπαρκτη μακεδονική γλώσσα και ανύπαρκτη μακεδονική εθνότητα – επί πλέον, χαρίζουμε και μια σύνθετη ονομασία που περιλαμβάνει την μαγική λέξη «Μακεδονία». Ακόμα και οι Αλβανοί έβαλαν το χέρι τους προσπαθώντας να περιορίσουν, έστω και λίγο, όσα απλόχερα προσφέραμε εμείς. Ακόμα και οι Βούλγαροι απειλούν να μπλοκάρουν τα Σκόπια σε Ευρωπαϊκή Ένωση και ΝΑΤΟ καλώντας τους να «μην κλέβουν την ιστορία άλλων»!
Με την ίδια ακριβώς λογική του σημερινού Έλληνα πρωθυπουργού, στο προσεχές μέλλον, θα πρέπει να κάνουμε «επώδυνους συμβιβασμούς» με την Τουρκία, την Αλβανία και όποια άλλη χώρα δημιουργεί μονομερώς και αυθαίρετα διάφορες απαιτήσεις εναντίον της χώρας μας!
Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α: Οι Έλληνες πολίτες έκαναν ήδη δύο μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις στην Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα για να εκφράσουν την αντίθεση τους στην Συμφωνία των Πρεσπών. Έκαναν ακόμα δεκάδες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας σε διάφορες πόλεις της Ελλάδος. Την Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2019 θα κάνουν στην πλατεία Συντάγματος, στις 2 το μεσημέρι, μια ακόμα. Αυτή όμως θα αποτελεί ένα δημοψήφισμα και κάθε φυσική παρουσία θα αντιστοιχεί και σε μια ψήφο κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Με μια Ελληνική σημαία στο χέρι, αφήνοντας στο σπίτι τις προσωπικές κομματικές προτιμήσεις του καθ΄ ενός. Ειρηνικά και με την ήρεμη δύναμη που χαρακτηρίζει την αποφασιστικότητα ενός λαού να μην δημιουργήσει υποθήκες αλυτρωτισμού για τα παιδιά του, τα εγγόνια του και τις επόμενες γενεές.
Την ίδια αποφασιστικότητα που έδειξε απέναντι στους Γερμανούς κατακτητές κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν οι Γερμανοί επέβαλαν την Βουλγαρική κατοχή στην Μακεδονία. Στις 22 Ιουλίου 1943 εκατοντάδες χιλιάδες Αθηναίοι πραγματοποίησαν μια ανεπανάληπτη για τα δεδομένα της κατοχής συγκέντρωση διαμαρτυρίας αψηφώντας τα όπλα των κατακτητών και πληρώνοντας με αίμα την αποφασιστικότητα τους.
Μπορεί οι σημερινοί πραγματικοί ή επίδοξοι κατακτητές να άλλαξαν μεθόδους και προσωπεία. Μπορεί να αποφασίζουν για λογαριασμό μας, από σκοτεινά παρασκήνια με ύποπτες πολιτικές συναλλαγές χωρίς να μας υπολογίζουν καθόλου. Μπορεί να υποκρίνονται, να χαμογελούν και να μας χτυπούν στην πλάτη με όμορφα λόγια.
Η λαϊκή όμως αποφασιστικότητα παραμένει η ίδια – αδιαπραγμάτευτη, ατσάλινη και αταλάντευτη! Και καλείται να το αποδείξει μαζικά για μια ακόμα φορά!
Τίποτα δεν έχει χαθεί οριστικά όσο οι Έλληνες κατεβαίνουν ειρηνικά στους δρόμους «ψηφίζοντας» με την φυσική παρουσία τους εναντίον της «Συμφωνίας των Πρεσπών»!
